Wie zat op de RK Catharinnaschool of de RK Sint Henricusschool?

Een gebroken arm

Bij het bereiken van de vierjarige leeftijd in 1958 ging naar hier naar de kleuterschool. Ik had er heel weinig zin in; schopte zuster Everdina (onverdiend) hard tegen haar schenen. Kwam bij juffrouyw Voorn in de klas met medeleerlingen zoals Marian Inden, Freddy Mom en Ronald Honselaar. De laatste bezorgde mij op het schoolplein per ongeluk een gebroken rechteronderarm door mij onverhoeds op de rug te springen. Afgezien daarvan een leuke kleutertijd doorgebracht en daarna door naar de 1e klas van de Henricusschool bij Broeder Theodorik. In een noodgebouw en grenzend aan het noodgebouw van de Openbare School. Daar zat in de tijd van de verzuiling in mijn toenmalige optiek een heel ander slag volk op school, dat met een zekere argwaan bekeken en waarvan gepaste afstand moest worden gehouden. Dat kwam later door voortschrijdend inzicht uiteraard weer helemaal goed.

op school gezeten

bijna al mijn broers en zussen hebben hier op school gezeten.

Herinneringen aan de Henricusschool en de Catharinakerk

Het laatste jaar van de lagere school in 1961/’62, de 6e klas, kregen we les in het toen splinternieuwe gebouw van de St. Henricusschool. Ik had er wel naar uitgekeken om naar een nieuw stenen (!!!) schoolgebouw te gaan; in de praktijk maakte het echter toch niet veel uit met de lessen van de vorige jaren in de houten "nood"gebouwen. Die vond ik achteraf prima en ook daarna heb ik op de middelbare school het weer prima naar mijn zin gehad in houten schoolgebouwen. Wel vond ik het complex van kerk en scholen zeer indrukwekkend. Voor mij, als toen 11 jarige jongen, beleefde ik het als ware het een burcht.
Vanuit je katholieke opvoeding draaide je hele leven om de kerk en het geloof en daarmee was ook de kerk en de school een centraal punt in je leven. Ik was lid van de RK Jeugdgilde St. Lucas, een soort verkenners, en ons honk werd ook gevestigd in het nieuwe schoolgebouw, weliswaar in de kelder. De ene week hadden we activiteiten in het honk zoals werkstukken maken en toneelstukjes; de andere week deden we aan sport in het jongens gymnastieklokaal. Daarnaast gingen we een aantal keer per jaar kamperen. Dan gingen we per fiets naar de Velserduinen of naar kasteel Maarsbergen. Het verste dat we ooit gingen kamperen (op de fiets dus) was naar St. Michielsgestel waar we kampeerden op het terrein van het blinden instituut. De fietstochten waren op zichzelf ook al leuk. We fietsen als groep geheel zelfstandig, dus zonder begeleiding, en onderweg stopten we een paar keer om iets te drinken (cola) en draaiden we plaatjes uit de jukebox.
Erg opvallend was de strikte scheiding tussen de jongens en de meisjes. De St. Henricusschool en de St. Lidwinaschool waren symmetrisch gescheiden in het hoofdgebouw en beide naastgelegen vleugels en gymnastieklokalen. Ook de speelkwartieren waren gescheiden. De zusters van de St. Lidwinaschool beschikten over een woning naast de school. De broeders van de St. Henricusschool woonden in Halfweg en reden op een brommer voor hun woon/werkverkeer. Voor de kou en regen droegen ze dan een lange zwartleren jas.
In die tijd ging je meerdere keren per week naar de kerk. In ieder geval op zondag en doordeweeks was er op dacht ik dinsdag- en donderdagochtend een schoolmis. Omdat je nuchter moest zijn vanwege de Heilige Communie kreeg je van thuis een trommeltje met boterhammen mee die je daarna op school kon opeten. Dit alles natuurlijk voordat de les begon.
Wat ik toen ook mooi vond was de jaarlijkse processie waarbij alle verenigingen die er in de parochie waren, inclusief de drumband, meeliepen. De processie was verboden op de openbare weg en werd geheel op eigen terrein uitgevoerd. De gehele processie werd dan eerst in de kerk geformeerd. Dan begon de optocht vanaf het altaar naar de zijuitgang, dan aan de zijkant tussen de kerk en het schoolgebouw naar de voorzijde van de kerk alwaar de processie de kerk weer inging en zo werd het rondje van de processie beëindigd.
In de 6e klas zat ik in de groep die werd voorbereidt op de HBS of gymnasium en kregen we o.a. les in de Franse taal. Ook hadden wij extra les op zaterdagochtend. Na het toelatingsexamen te hebben gedaan ging in na de lagere school naar de HBS Pius X in Slotervaart.

Film kijken

Ik zat niet op deze school, maar door de bouw was het een leuke speelplek. Met wat fantasie kon je het een kasteel noemen, waar je heerlijk "riddertje" kon spelen. Zaterdags werden er cowboy en slapstickfilms vertoond. In zwart wit uiteraard, maar onvergetelijk.

Re: Mijn kinderen hebben op de Catharina en Henricus gezeten

omie:
In 1983 kwam mijn oudste zoon bij meester Rob en mijn 2e zoon bij zr Everdina T ( een lief mens met fijne warme herinneringen heb altijd contact met haar gehouden )ook mijn dochter kwam bij de peuterklas met juffrouw Ineke en later kwamen er nog 2 dochter bij en allemaal hebben ze op de Henricusschool gezeten . Heb de veranderingen meegemaakt van de school de intrum na vertrek van de directeur van der Meer een gewelidg mens was dat en de nieuwe Directeur Heb goede herinneringen aan de jaren dat van der Meer ( en leerkrachten van toen) er nog waren maar er is heel veel veranderd na hun vertrek en met de komst van de nieuwe directeur veel leerkrachten zijn elders aan de slag gegaan en toen eenmaal Kompier vertrokken was was het de Henricus al niet meer . kompier was Streng maar rechtvaaridg mijn kinderen hebben allemaal een fijn jaar gehad en hij pakte de pest koppen van mijn dochter aan iets wat de leerkracht van groep 8 niet deed ( bang om zelf gepest te worden) Mijn jongste dochter heeft het door het pest gedrag van andere leerlingen niet fijn gehad en wat ook een stempel op haar heeft gedrukt voor haar toekomst onzekerheid . Gelukkig dat de school waar ze daarna op kwam wel pest gedrag serieus nam er zaten immers een paar pest koppen van de basis school .
Als mijn kinderen nu jong waren geweest zou ik niet meer kiezen voor deze school.

kompier streng maar rechtvaardig?
dacht t niet
kreeg zomaar een klap

Mijn kinderen hebben op de Catharina en Henricus gezeten

In 1983 kwam mijn oudste zoon bij meester Rob en mijn 2e zoon bij zr Everdina T ( een lief mens met fijne warme herinneringen heb altijd contact met haar gehouden )ook mijn dochter kwam bij de peuterklas met juffrouw Ineke en later kwamen er nog 2 dochter bij en allemaal hebben ze op de Henricusschool gezeten . Heb de veranderingen meegemaakt van de school de intrum na vertrek van de directeur van der Meer een gewelidg mens was dat en de nieuwe Directeur Heb goede herinneringen aan de jaren dat van der Meer ( en leerkrachten van toen) er nog waren maar er is heel veel veranderd na hun vertrek en met de komst van de nieuwe directeur veel leerkrachten zijn elders aan de slag gegaan en toen eenmaal Kompier vertrokken was was het de Henricus al niet meer . kompier was Streng maar rechtvaaridg mijn kinderen hebben allemaal een fijn jaar gehad en hij pakte de pest koppen van mijn dochter aan iets wat de leerkracht van groep 8 niet deed ( bang om zelf gepest te worden) Mijn jongste dochter heeft het door het pest gedrag van andere leerlingen niet fijn gehad en wat ook een stempel op haar heeft gedrukt voor haar toekomst onzekerheid . Gelukkig dat de school waar ze daarna op kwam wel pest gedrag serieus nam er zaten immers een paar pest koppen van de basis school .
Als mijn kinderen nu jong waren geweest zou ik niet meer kiezen voor deze school.

Foto

Op het schoolplein van de St. Henricus/St. Liduina

herinneringen??? In overvloed

Ik weet nog zo vreselijk veel van de lagere schooltijd dat ik hele verhalen kan schrijven. Ik zal daar eens een keer uitgebreid de tijd voor nemen.
Inmiddels hebben we op Facebook een lagere school groep opgericht en daar al diverse mensen teruggevonden.
In 1993 hebben Elly Straathof en ik een reünie van de lagere school gehouden in de gymzaal van de meisjesschool, want de vloer was aan vervanging toe, het heette al geen Liduinaschool meer Maar Henricus. Maar omdat ik zo een goed geheugen heb van namen en gezichten hebben we in 7 maanden tijd 7 klassen weten te achterhalen en het is een enorm succes geweest, de zusters uit de Louis Naarstigstraat waren er ook bij en allemaal oud leraren en leraressen

Naam van de school klopt niet helemaal

Overigens de kerk en de kleuter school heetten de St Catharina, de lagere school was voor de jongens helft de St Henricusschool met broeder Victricius als directeur en de meisjeshelft was de St Liduinaschool met als directrice Zr, Celestine.

haha Marina, wat hebben wij gekeet op de middelbare school hé, pas veel later ontdekten we pas dat we ook nog samen op deze lagere school hadden gezeten

Puike knikkerbaan

Ook ik heb net als mijn zus, op deze school gezeten. Zij het 6 jaar later, maar ik wás er. Daarvan nog 2 jaar van de nonnen les gehad. In mijn geval zaten jongens en meisjes door elkaar. Voor ons was dat gewoon. De voorgaande situatie kenden wij niet en bovendien: waarom zou het anders zijn? Dit was de grote school, tenslotte.
De school stond een redelijk eind van ons huis in Slotermeer. Vanuit de Van Hanxleden Houwertstraat was het zeker 15 minuten lopen. Altijd alleen, soms met een vriendje of een groepje kinderen. op de fiets ging ik eigenlijk nooit, hoewel ik er wel een had.
Ik heb er niet heel veel parate herinneringen aan, behalve aan 2 gebeurtenissen. De eerste is het jaarlijks terugkerende knikkeren aan het begin van het schoolplein, als je aan de kerkzijde het terrein op komt, meteen links in de hoek. Volgens mij heb ik mijn eerste hernia aan het aantal kilo's knikkers tillen, te danken :-). Het was altijd leuk, de zon scheen altijd en de enige zorg was de juiste plaats verkrijgen in de knikkerhoek.
De tweede belangrijke herinnering was, buiten mijn eerste onbeantwoorde verliefdheid, de afscheidsmusical in klas 6. Ik heb een groot deel van de teksten en choreografie bedacht herinner ik mij en uiteraard ook heerlijk meegespeeld met de klas, in die musical. Een leuke, humoristische voorstelling. Althans, vanaf het podium gezien dan. Tot op het podium hebben mijn klasgenootjes mij bij mijn bijnaam aangesproken, herinner ik mij. De laatste schooldag voelde wel als een soort bevrijding. Eindelijk de echte grote wereld van het Leren in en eindelijk wat nieuws en een nieuwe omgeving.
Groetjes van "bolletje" .

streng katholiek

ik heb er mijn hele jeugd op school gezeten.
In de 1ste klas nog met kroontjespen en inkt schrijven.
Les krijgen van nonnen in lange zwarte gewaden.
Echter in mijn laatste klas, de 6de klas, mochten de nonnen ineens in een gewone jurk lopen en bleken zij ook gewoon haar te hebben!!
Streng gescheiden de meisjes en de jongens.
De meisajes aan de ene kant van de school en de jongens aan de andere kant.
Wij kregen breiles en de jongens deden iets anders, timmeren en zo.
De kleuterschool zat ernaast. Je stroomde vanzelf door van de kleuterschool naar de "grote"school.
Wij kregen zwemles in het Sportfondsenbad.
Ik was wel blij toen ik naar de middelbare school ging, toen kwamen er ineens ook jongens in de klas en dat was wel even wennen.