“Je moest getrouwd zijn om een woning te krijgen. Zeven jaar verkering hadden we, trouwen zat al in de planning en in het westen van de stad werd gebouwd. Razendsnel zijn we getrouwd, in september 1953. Tussen Kerst en Oud & Nieuw kregen we de woning. Een huurwoning van de Dageraad. Ik ging vaak kijken naar de bouw en heb er veel foto’s met mijn kodakcamera gemaakt. Geweldig om die nieuwe stad, je eigen huis, gebouwd te zien worden. Het gebied kende ik van de fietstochtjes. Als we gingen vissen langs de Ringvaart. Toen ik er kwam wonen, was het één grote bouwput. Je had in de eerste jaren ook geen tram, alleen bus F en die ging niet verder dan de Burgemeester Eliasstraat.”
Eén auto
“Geen dag heimwee hebben we gehad. Mijn vrouw kwam uit Zuid, ik uit de John Franklinstraat in De Baarsjes. Je moet je voorstellen hoe dat daar was op drie hoog. Aan twee kanten van de straat huizen. Mensen hadden geen bergruimte en flikkerden alles op de veranda of in de tuin. De buurman bakte kroketten en dat rook je de hele dag. Nee, dan Slotermeer. Laagbouw, voor en achter een tuin, veelal jonge gezinnen. Alles was groen en nergens was er rotzooi. De boompjes waren nog klein en de kerken en scholen moesten nog gebouwd worden. Wat was dat geweldig, wonen in Slotermeer! Er was intensief burencontact. De eerste buurvrouw die een televisie had, kreeg zo twaalf kinderen op bezoek tijdens het kinderuurtje in de week. Toen we er kwamen wonen was er één auto in de straat. Van Herman Jongbloed die een firma in oud ijzer had. De tweede auto was van ons.”
Aandeel
“Met de bewoners kwamen ook de winkeliers. Aan de Burgemeester De Vlugtlaan had je groenteman Nijman, Simon de Wit, bakker Hoeve, een slager waarvan ik de naam niet meer weet, speelgoedwinkel Friedel en de twee broers van elektrazaak Kraaipoel. Ook op de hoeken van de straten hier had je winkels: een sigarenzaak, een kruidenier, een slager, een melkzaak en een Spaanse dansschool. De melkboer bracht de producten nog langs de deur. Die winkels in de buurt mis ik nu. Het was zo gezellig. Contact in winkels heb je tegenwoordig bijna niet meer. En ik mis vooral een herenkledingzaak. C&A heeft niks voor mij en de markt staat vol dameskleding. Maar goed, er zijn ook goede dingen in deze tijd natuurlijk. We hebben het nu veel beter met z’n allen. De armoede die je vroeger had, heb je nu niet meer. Wij betaalden 8,13 gulden per maand voor dit huis. Dat was veel geld. Aan de deur werd dat door iemand van je woningbouwvereniging opgehaald.
Wilt u lezen hoe dit verhaal verder gaat? (En over het aandeel.) Klik dan hier.
Ook pionier?
Bent u ook een pionier? Woont u ook (ongeveer) vanaf het begin in Slotermeer of heeft u er toentertijd gewoond? U kunt Shirley Brandeis bereiken op 06 26 14 02 55 of via shirley@brandeis.nl.
Met dank aan Arnold Paalvast die belangeloos en met veel liefde de pioniers in deze serie portretteert