Vervolgen wij onze rondgang door het Parochiehuis en gaan we brede trap op. Boven aan de trap staan we voor een brede lange gang. Aan het eind van de gang is een echte bar . Aan je rechterhand zag je een drietal deuren die toegang gaven tot de ´grote zaal´. Een grote toneel zaal, die voor allerlei festiviteiten gebruikt werd. Ik heb daar ook menige kindervoetstap liggen. Mijn eerste kennismaking met de zaal was de 25-jarige bruiloft van mijn ouders eind 1949, maar al snel, ik denk in september 1950 kwam ik hier wekelijks als lid van het jongenskoor van Maria Magdalena. Uit de parochiegids Uit de parochiegids Uit de parochiegids Uit de parochiegids De bestuursruimte
In de wintermaanden werd de zaal op zaterdagmiddag gebruikt als filmzaal voor de speeltuinverenging St. Theresia. Zoals te lezen valt waren er twee voorstellingen om de veertien dagen. Naast de gebruikelijke tekenfilms werden er als hoofdfilm Cowboy films vertoond met o.a. Roy Rogers of films van Rin Tin Tin de politiehond en ook films van de Dikke en Dunne waren regelmatig te zien. In de Cowboy films werd wel geschoten, maar echte doden vielen er niet. Soms waren de films te lang voor 1 middag voorstelling en moest je 2 weken wachten om het vervolg te kunnen zien.
De toneelzaal had een voor die tijd goed uitgerust toneel . Hier werden toneelspelen op gevoerd door de toneelvereniging O.G.T. (Ons Gezellen Toneel) en ook het koor Orpheus trad hier op. Dit waren wel gemengde verenigingen. Zelf heb ik hier ook een paar maal op het toneel mogen staan. Allereerst in een toneelstuk edat werd opgevoerd toen ik verkenner was en daarna nog in een revue voorstelling toen ik lid was van K.A.J.
Tegenover de grote zaal waren de linkerkant een drietal grote vierkante kamers. De eerste kamer was de toneelkamer. Deze zaal had een rechtstreeks verbinding met het toneel en hier kleedden de toneelspelers zich, werden er geschminkt en wachtten hier hun beurt af om op te treden. De volgende kamer was de biljartkamer en hier stond een groot wedstrijdbiljart. Of er inderdaad ook een biljartvereniging voor volwassenen was weet ik niet. De volgende kamer was de koffiekamer, ingericht met vierkante tafels en stoelen. Deze kamer stond rechtstreeks in verbinding met de bar. Deze kamer werd eens in de maand gebruikt voor een buitenkerkelijke bijeenkomst van jongens van 12 tot 15 jaar.
Dan was er ook nog een tweede verdieping, uitsluitend in het middelste gedeelte van het gebouw en dart was het onderkomen van de K.A.J. Deze vereniging was uitsluitend bedoeld voor jongens en jongemannen, zoals we uit de onderstaande omschrijving kunnen lezen.
Toen ik ongeveer 16 jaar was ben ik ook lid geworden, zo rond 1958, en toen was een splitsing in Pioniers en Jong K.A.J. al niet meer aan de orde. Het leden aantal was dusdanig teruggelopen, dat er nog maar sprake was van 40 of 50 leden. De zaterdagavond was de avond dat de leden zich verzamelden in de bovenzaal. Er stond een groot wedstrijd biljart en een klein biljart en verder kon er een tafeltennis tafel worden opgezet. In de verdere ruimte stonden vierkante tafels met stoelen voor schaken, dammen en kaarten. Zoals al eens eerder geschreven was er klein buffet aanwezig. Dat was als het ware een grote kast en door een luikje in de muur werden flesjes fris, pennywafels en gevulde koken verkocht. Alcoholische dranken waren uit den boze, daar was geen vergunning voor. Voor een biertje moest je de trap naar de bar op de eerste verdieping. Een paar jaar achter elkaar was hier elke zaterdagavond wel te vinden. In de wintermaanden, als er niet gesport kon worden, was er op zondagmiddag na de mis van 11.00 uur ook gelegenheid om een uurtje hier een kop koffie te drinken en rond half twee ging ieder dan zijns weegs.
Vanuit deze zaal liep er nog een smalle trap naar de zolderverdieping waar een soort bestuursruimte met opslagruimte was. In de tijd dat de K.A.J. nog een grote vereniging was, stond hier een stencilmachine waarop het clubblad “de Wekker” werd gestencild.
Verlaten wij nu het Parochiehuis om onze weg over de Spaarndammerstraat te vervolgen.
Gepubliceerd: 21 maart 2013
Enige tijd geleden publiceerde ik mijn jeugdherinneringen aan de hand van een ´virtuele´ wandeling door de Spaarndammerstraat aan de oneven zijde. Steeds nam ik mij voor om ook mijn herinneringen aan de even zijde van de Spaarndammerstraat eens op te schrijven. Toen ik echter ging graven in mijn geheugen, bleek dat ik aan die kant van de Spaarndammerstraat toch minder herinneringen te hebben. Toch zal ik proberen u aan de hand mee te nemen langs de verschillende winkels, straten en gebouwen in mijn jeugd zo tussen 1948-1959. De tijd dat ik op de Lagere School zat en later op de MULO.
Fons Buis