Ik ben er slecht in. Dag zeggen. En in de politiek kan het zomaar gedaan zijn. De kiezer besluit massaal de landelijke trend te volgen, stemt eens geen CDA en hup, een lokale wethouder minder. Een aardige wethouder, maar daar heb ik me al vaak genoeg over uitgelaten.
Als journalist moet je onpartijdig zijn en geloof me, ik stem geen CDA. Maar in het geval ‘Anton Ederveen’ ben ik niet onpartijdig. Gelukkig blijven er drie net zo aardige, toegankelijke en lieve wethouders over. Dagelijks bestuurders die hun werk goed doen en ook kritisch gevolgd willen worden. Maar… Anton is er niet meer bij. Ik hou het kort. Afscheid nemen doet pijn. Ik ben in mijn archief gedoken en heb vijf jaar Anton voorbij zien komen. Ik lijk wel een groupie! Hier de leukste momenten.