… en ik was erbij...

6 Fans
Osdorp

Midden jaren zeventig. Luilak in Osdorp. Middernacht.

Op het Groenpad was het druk. Teneinde dit jaar schade aan de portieken te voorkomen hadden de bewoners besloten om wacht te gaan lopen.

De nacht was verdeeld in twee "shifts". Van 11 tot 3 en de tweede ploeg van 3 tot 7. Ik moest er natuurlijk bij zijn! Een ultieme, legitieme kans om luilak 's nachts mee te maken!

De hele nacht door was onze straat een geliefde doorgang van het Osdorpplein naar "de Ban" v. v.
Voor mij als jonge jongen was het leuk om de buurmannen eens te zien als "echte cowboys"!
Zo had je de nieuwsgierige buurman. De sensatiezoeker: - Bij elke sirene of elk opstootje in de buurt ging hij er op af om te zien wat er speelde.

En de bange buurman: - Zodra zich een groep jongeren van meer dan 2 personen aandiende deed hij de sleutel van de portiekdeur al in het slot en zette hij zijn voet tussen de deur.

Op de Osdorperban was het inmiddels een af en aan van sirenes. Rond jongerencentrum KWAK, doorgaans de uitvalsbasis voor jongeren, had zich een peloton van de Mobiele Eenheid verzameld.

De jeugd had zich enigszins misdragen met als apotheose een stoeptegel door het raam van de rijdende nachtbus!
De politie "klopte aan". Er kwam geen reactie. Na een tweede en derde poging verschaftte de politie zich d.m.v. een gepantserd voertuig toegang tot het gebouw.

Ik stond erbij. Aan de goede kant weliswaar. Ik was er getuige van dat JC KWAK werd schoongeveegd! Wanorde!
Gemengde gevoelens...
Een kleine honderd meter van de plek des onheils vandaan stond mijn vader met de andere bewoners te posten. Orde!
Ik meldde mij korte tijd later weer bij de nachtploeg en bracht verslag uit van de ontwikkelingen rond JC KWAK. Spannend. Ik probeerde achteloos over te komen.

Rust zoals de rust die mijn vader uitstraalde. Hij had immers wel wat ervaring als politieagent!
Ook dit jaar ging luilak voorbij. Naarmate de dag ontwaakte werd het rustiger. Het geluid van sirenes werd vervangen door het geluid van lege conservenblikjes achter de fietsen van de kinderen. "LUILAK"!

De bewoners hadden in tegenstelling tot eerdere afspraken besloten om iets vroeger de slaapplaatsen op te zoeken.
Rond halfzeven was de rust wedergekeerd. Tevreden lagen de bewoners in bed. De deurbel afgezet?
Ook de vandalen lagen inmiddels weer in bed. Thuis of achter de tralies. Allemaal?
Op het bruggetje kwam nog een groepje jongeren aan lopen. Wat droegen ze bij zich? Een toeter? Een ratel? Conservenblikjes?

Nee, een steen!

Alle rechten voorbehouden

6470 keer bekeken

44 reacties

Voeg je reactie toe
Annet en Otto

Vds

Wat een onzin vanuit JC Kwak werden dit soort dingen georganiseerd. Maar de buurt was gewoon de zogenaamde overlast van het JC. En die stoeptegel is gewoon door een van die buren gegooid, om daarna het op het bord van Kwak terecht kwam. Met als gevolg dat er door de ME met grof geweld de voordeur open is geramd. Een begeleiders die wouden met de ME praten werden totaal in mekaar geslagen,net zo als bezoekers en ik heb dit allemaal met eigen ogen gezien. En zo is het gegaan en niet anders!

Aad de Booij

Luilak in Osdorp Gemengde herinneringen van een buurthuiswerker

Ik werkte van juni 1974 tot september 1979 in Buurthuis Osdorp van de Verenging "Ons Huis" Kan inderdaad goed zijn dat het Luilak 1997 is geweest, maar kan ook één of twee jaar eerder geweest zijn. Op verzoek van een omroeporganisatie (ik denk de Vara) besloten we dat het buurthuis die Luilaknacht open zou blijven. De radiojournalisten hadden het buurthuis als basis. Van daaruit gingen ze "gewapend met een microfoon" naar de Osdorperban. En in het buurthuis interviewden ze politieagenten en jongeren. Dat was best bizar. Dat politie en jongeren op de ban tegenover elkaar stonden en het er ruig aan toe ging. Terwijl ze in het buurthuis op adem kwamen en ik geloof zelfs af en toe met elkaar spraken. Er was ook kritiek van diverse kanten dat we het buurthuis open hielden en zo via de radio het "tuig" beloond werd met extra aandacht. 

Ik zie hier wel een paar namen langskomen van de "jongens"van toen. In mijn herinnering was Gino een soort "aanvoerder" met de broers Wansink als secondanten. 
De heftigste confrontatie met de "gang" van Gino was dat ze met z'n tienen het interieur van het buurthuis kort en klein sloegen omdat ze er niet in mochten. Het jongerenwerk was in KWAK.  De mooiste scene was deze: Het hele interieur ligt aan puin. Alleen het grote aquarium met tropische vissen staat er nog. Eén van de jongens wil ook het aquarium stuk slaan. Dan grijpt Gino in: "Nee! Die vissies kenne dr niks an doen" Dat was het moment waarop ik dacht: "Ze zijn niet alleen maar vandalistische etters" 

Vele jaren later zat ik in een taxi in Amsterdam. Bleek Gino (of één van de anderen, dat weet ik niet meer zeker) de chauffeur te zijn. Hij zei dat hij zich zorgen maakte over de "jeugd van tegenwoordig" 

 

Dave Lubeck

Ken ze allemaal !

Ja Ja , al die verhalen wat ik hier lees . Ik ken ze allemaal , bijna allemaal ook meegemaakt . Zeker die hufterige inval met luilak toen in KWAK van de ME .

Ik ken ze ook bijna allemaal . het tuig van vroeger ( ik zelf ook natuurlijk ) in Osdorp . Helaas zijn er die op een vervelende manier tussen uit geflipt ( leven niet meer ) .

Maar de meeste vriendschap had ik met Piet Sinkeldam . Helaas helemaal van de pot gerukt geworden doordat zijn vriendin het uit gemaakt had ( naam vergeten ) . Peter Wansink overleden aan een overdosis heroine . Gevonden onderaan de Schreiers Toren in Amsterdam . Robbie Wansink , een leuke relaxte jongen ( vond ik dan he ) . Helaas overleden op ook jonge leeftijd aan een hersen Tumor . was ook regelmatig thuis bij de zussen van Peter en Robbie Wansink . Marja en Els Wansink . Els Wansink zag ik heel af en toe nog eens maar dat is nu niet meer . En ga zo maar door . Al die jongens die genoemd worden ken ik allemaal .

groeten dave  

Jan Vreugdenhil

KWAK

Grappig. Veel goede en minder goede herinneringen aan Osdorp en KWAK. Die kwestie met de ME was dacht ik ergens rond 1972. Ik heb nog jarenlang vanuit het hok in de nok van KWAK de lichtshows en muziek voor mij rekening genomen. Veel goede bands. Sail en later Sail Joia was 1 van de betere bands en natuurlijk Massada die met extreem veel apparatuur langskwamen.

Karel Ferwerda

Luilak kwak

Hey mijn naam is Karel Ferwerda, oud bezoeker, vanaf 1969/70 en werkzaam later als stafkracht programmering, 1977 tot 1983, de nacht waar over gesproken word en er die "bewuste" inval was gebeurde in 1979 om precies te zijn in de nacht van vrijdag 1 op 2 juni 1979, de deur werd ingeramd met een ME bus en erna leeg gemept door de ME. Grote paniek onder de bezoekers waarvan 80 % stoned als een garnaal film zaten te kijken,...bewust omdat de ME buiten geen meppartijen kon uitvoeren en daar de groepen jongeren zich sneller verplaatsten als dat hun ter plekke konden zijn, dan maar dat KWAK aanpakken was het motto. Ik weet het nog allemaal en staat me nog levendig op het netvlies.., mede door het feit dat op 3 juni 1979 mijn zoon werd geboren en ik dus 3 dagen geen slaap heb gehad , doordat de voordeur gerepareerd moest worden en ik afwisselend tussen alles door heen en weer pendelde tussen KWAK en ziekenhuis. Dus 1975 was het niet maar daarom is het wel een waar verhaal....,groeten Karel Ferwerda

Gino

Tjeetje

Neh, ik mis het wel hoor, word er bijna melodramatisch van, nou ja in ieder geval melancholisch, wat vliegt de tijd voorbij zeg, ik word er duizelig van......:-(

roberto soest

Re: Namen

OB:
Wim Ruysenberg
Frans Wiedijk
Hans Faber
Michel Schoen(tje)
Gino de Vries
Ruud de Vries
Karel Slaaf
Piet Sinkeldam
Peter Wantsink
Robbie Wantsink
Dirk Slemmer
Gerrie de Roo
Peter Valk
Michel Florie
Paul Burger
Frans Kortbeek
Willem Suikerbuik
Ruud Meulmeester
de Lillypaly's
Henk Pruimes
Hein Brand
John Robert

frits soest

nikki(herma) Goossens

groetjes van Nikki

soms denk ik ineens aan myn tyd in kwak.en vraag ik me af hoe het met iedereen gaat.Leuke en minder leuke herinneringen................laat es wat van je horen!

Gino de Vries

..........

He Chips...Co heeft het tijdelijke voor het eeuwige verruild, een bierje teveel.
Ja Karin dat huis onder de trap kan ik me heel goed herinneren, had 't er laatst nog met Gerrie over.

Ban 80, nu 't Pitje is lang zo druk niet meer maar ik pak er nog regelmatig een gerstennatje hoor.
Mooie herinneringen...........

Gino de Vries

Jahaaaa, ik was er ook bij!!

Hé Charles ik stond in de pispot er naast toen de deur eruit ging bij kwak, nou ja, niet er naast maar er bovenop met de deur op slot maar dat hielp niet "Eruit komen of we slopen de deur" werd mij liefjes toegeschreeuwd door de ME, verdorie ik kwam net van m'n werk!!...een paar flinke striemende tikken met de lange lat waren mijn deel....Aaah, al die jaren was ik ze met een hoop mazzel misgelopen dus die paar had ik misschien wel tegoed hahahaha.
Een hele hoop ouwe namen en herinneringen komen op deze pagina voorbij...........ik hoop dat het jullie allemaal maar goed mag gaan..........zooitje tuig!!!! hahahahahahahahaha.

Mazzeltjes, Gino

Charles Pietersz

ME bus rijdt door voordeur Kwak... Luilak nacht eind 70 begin 80

Ik stond samen met mijn broer Rene in de herentoilet te plassen toen we een auto met hoge snelheid onze kant op hoorde rijden. Met een klap reed de ME-bus bleek later, door de voordeur die daardoor werd geforceerd. In no time stonden ME-ers en in het rondte te meppen en losgelaten honden beten diverse bezoekers. Ik weet nog dat ik naar buiten werd gedirigeerd en bang was om net zoals mijn voorgangers die naar buiten liepen een klap met de "lange lat" zou krijgen. Met een snelle manouvre wist ik me naar buiten te wringen en ontliep daardoor een mep! Ik zie martin Calvaier nog voor me, en hoe hij Nicolien beschermde, die was in die tijd zwanger, want die rand debielen van de ME wilde echt iedereen slaan, hoe hij de klappen die voor Nicolien waren bestemd opving. Buiten werden we allen verzocht om op te donderen aldus een woordvoerder van de ME. Iemand uit de menigte van Kwak wierp een steen door het vizier van de spreker die half neer ging. Dit was het signaal voor de ME om de menigte uiteen te slaan. We vlogen alle kanten op. Ik vluchte richting de brug bij Hoekenes net voor Ome Arie. Daar werden we ingesloten, althans dat probeerde ze door 2 politieauto's . Fout de agenten werden van alle kanten bekogeld en wisten ternauwernood te ontsnappen. Voor mijn beleving was het oorlog. Het was mijn eerste Luilaknacht en niet me laatste maar wel één waarvan ik de nacht tot in details weet te vertellen. Als ik dat probeer op te schrjven dan ben een dag ermee bezig. Maar wat een tijd hebben we toen in Osdorp beleefd.

groet aan alle bekenden,
Charles

karin van der oord

Re: goede oude tijd

Gerrie de Roo, 22 okt 09, 11:10
en nu maar ouwe hoeren over de marokanen. ik heb in die
tijdzo veel uit gespookt dat ik niet weet waar ik beginnen
moetbijna alle politie bureau.s van amsterdam en
omstrekengezien inbreken beroven openbarengeweldpleeging.
hoeveel duitsers zijn er met de trein naar huis gegaan?en dan
nog de heroiene zijn er heel wat aan ten ondergegaan en toch
had ik het voor geen goud willen missen.

denk dat je nu geen gerry meer heet maar ger,
hoe gaat het met je?

karin van der oord

allemaal bekende, ons kent ons

de broertjes wansink die hebben oude zusters die werkte samen met mijn moeder op de bloedtransfusie
saskia van vliet, haar vader had de lekkerste kroketten van heel nederland
op de hoek van hoekenes ( naast de brug) dat was de vieste patat van nederland
mijn eerste vriendje Gerry de Roo, ben zelfs nog bij hem thuis geweest
vraag me af of het nog goed is gekomen met Gerry
die ik heb gemist zijn de broers Pietersz die woonde op Grasrijk, hun zus Joke was mijn vrindin
wie weet er nog van de hutten oorlog romdom het buurthuis Ons Huis
Jochem was zogenaamd de begeleider van het buurthuis
voor wie het nog weet; we hadden een eigen huis onder de trap was echt TE spannend ( in de Steelvlietstraat) enz enz
kortom een prima jeugd

Edwin

Piet Sinkeldam?

Hai Piet,

Misschien ken je me nog, ik ben Edwin, beter bekend als Chips voor vrienden.
Ben jaren lang met je broer Co omgegaan maar ben het kontakt verloren sind ik in het buitenland woon.
Kan je me zeggen hoe het met hem gaat en waar ik eventueel kan opbellen om eens met hem te praten.
Hoe gaat het met jou overigens? ben je nog steeds banketbakker of heb je inmiddels een ander beroep gekozen.
Groetjes uit Beieren.

Hans Cijs

Hoi Dirk Verweij! Soos Lijn 1 in de Uitweg

Hoi Dirk Verweij,

How's live man? Met hans Sijs bedoel je natuurlijk Hans Cijs.
Er is op deze site al heel veel verteld over de Soos in de Uitweg maar bitter weinig over de allerlaatste periode met Frank van Essen, Dirk Sijmonsbergen, Bernie Takes en haar vriendje Peter van Veen, Willem van Klaveren, Gerard Lijnzaad en mijn persoon.
Lijkt mij leuk om ook eens van de laatste en mischien wel progresiefste periode van Soos lijn 1 wat te schrijven. Het waren de jaren 1974, 1975 met fantastische muziek van Peter Frampton, Wishbone Ash, Beach Boys (leaving this town), Kayak, Pink Floyd met Dark Side enz.

Zal eens in mijn geheugen gaan spitten voor een verhaal.

Gerrie de Roo

goede oude tijd

en nu maar ouwe hoeren over de marokanen. ik heb in die tijd
zo veel uit gespookt dat ik niet weet waar ik beginnen moet
bijna alle politie bureau.s van amsterdam en omstreken
gezien inbreken beroven openbarengeweldpleeging.
hoeveel duitsers zijn er met de trein naar huis gegaan?
en dan nog de heroiene zijn er heel wat aan ten onder
gegaan en toch had ik het voor geen goud willen missen.

Bezoeker

Foto 1961

Hans, klopt. Die foto heeft de redactie uitgezocht. Ik ben van 1961 dus heb halverwege de jaren zeventig ban 80 bezocht.
Op deze periode is dit verhaal ook gebaseerd.
Ciao, Hilbert

Bezoeker

@Pibbe

Inderdaad, maar de foto is van 61 en ik ben van 57,
Voor Nees waren volgens mij Ron en Leo de uitbaters.
Ben dus uit de tijd van de zogenaamde Osdorperban Boy's.
Maar toch leuk om het te zien, heb op De Ban menig nachtelijk avontuur meegemaakt.
Doet het altijd goed op verjaardagen om de goeie ouwe tijd nog eens te belichten.
Groet, Hans Faber

Hans

Gouwe Ouwe

Hoi Piet Sinkeldam en Rob Niewenhuis,
En uiteraard alle anderen, regelmatig denk ik nog terug aan die goede ouwe tijd. Lachen was het op de ban en in Kwak.
Piet jouw heb ik nog wel in de winkel ontmoet ook alweer 2 jaar geleden en Rob is wel alweer een jaar of 15 geleden. Gerrit de Roo mijn zwager spreek ik natuurlijk meer regelmatig.
Ook dan hebben we het nog wel eens over deze bijzondere periode.
Groet en laat wat horen,
Hans Faber