De vaste gokkers zorgen voor het nodige extra geluid vanuit de twee eenarmige bandieten. Men had ontdekt dat met een tandenstoker de drukknop vastgezet kon worden, zodat ook zij deel konden nemen aan de bargesprekken, af en toe wakker geschut door een hoop gerinkel van de gewonnen prijs. Achter de bar stond rooie Sjaak zijn kunsten te vertonen (heel veel later kwam ik Sjaak weer tegen als barman van cafe Loes aan de Jan Pieter Heijestraat hoek Jacob van Lennepkade).
Piet en ik zitten van onze zuurverdiende centen de nodige biertjes weg te werken. Uiteraard verhoogde dit de feeststemming. Met een aardig slokje op keren wij net na middernacht huiswaarts. Wij lopen het cafe uit meteen rechtsaf richting Dr. H. Colijnstraat. Nou had de Ruychaverstraat een soort van luifel over het gehele gedeelte van de winkels. Nou kon Piet (het zal wel Drents zijn) heftige boeren laten. Met dit talent liet hij mij ver achter zich.
Wat wil het geval. Ongeveer 100 meter verderop staat een man met een hond in de etalage van een winkel aan de Ruychaverstraat te kijken. Piet voelde tegelijkertijd dat er zich bij hem een luchtophoping aan het verzamelen was. Hij zette zich schrap en liet een enorme boer. Dit resoneerde door de Ruychaverstraat onder de luifel door. De man met de hond stond in één keer stijf van de schrik en keek recht achter zich. Hij dacht kennelijk dat de boer gelaten was door iemand achter hem. U begrijpt dat wij allebei in een deuk lagen. Wij lieten de man dan ook verbijsterd achter.
Gierend liepen wij verder. Waarbij Piet nog enkele mindere boeren liet. Ik vroeg mij de rest van de tocht naar huis af: "Zou hij nou echt niets gebroken hebben?"