Ik weet dat er ooit in de boerensloot, die de grens van “de Punt” markeerde (bij de Biezenhof), een kind dat aan de aandacht van de ouders ontsnapt was verdronken is. Dat vond ik al behoorlijk indrukwekkend. Maar voor de rest was ons buurtje een toonbeeld van veiligheid, waar iedereen ook iedereen kende. Totdat de avond van 26 juni 1973 aanbrak. Plotseling was er van alles te doen en stroomde alle buren vanuit de Gorsstraat naar het Dijkgraafplein toe: er was een dode gevallen. Voor het eerst van mijn leven zag ik onder aan het muurtje voor de supermarkt aldaar een lijk liggen. Toegedekt met een laken, zeker, maar het was duidelijk dat daar een lichaam onder lag. En wat ook al duidelijk was: de persoon die daar onder dat laken lag was jong, heel jong!
Hij zou nooit ouder worden dan 15 jaar: Rudy Dietz. Baldadig gedrag met een fiets, tegen een auto gegooid, een boze bestuurder, en vervolgens een veel te enthousiaste jongeling die wel even zou helpen de dader te pakken. Het eind van het liedje was dat er een mes getrokken werd en dat Rudy hevig bloedend naar de enige plaats probeerde te komen waar mogelijk hulp zou zijn: snackbar “de Joker”. Maar die zou hij nooit bereiken. Hij wist het muurtje nog te bereiken, maar stortte vervolgens krachteloos naar beneden, raakte bewusteloos en kwam nooit meer bij kennis.
Ik kan me vergissen maar volgens mij was dit de eerste keer dat zoiets gebeurde in Osdorp en het heeft een hoop impact gehad. Zowel de daders als het slachtoffer kwamen uit ons eigen buurtje en het beroofde meerdere bewoners van hun onschuld.