Spelen bij de Cramer Schutsluis
Het was de periode dat Tom naar de lagere school ging. Hij herinnert zich vooral het spelen op straat in de buurt, eindeloos spelen. Aan het eind van zijn straatje lag en ligt de Cramer Schutsluis, een doorvaart in de stad naar de Sloterplas. En dat was ook speelgebied: langs de kaden van de sluis, zwemmen voor de sluis, over de sluisdeuren rennen, wat door Tom z’n moeder streng verboden was, maar dat maakte het natuurlijk spannend.
Het was niet zo vreemd dat moeder Rook verbood om al te dicht bij het water te komen: Tom kan zich nog herinneren dat z’n broertje Donald van een hek achterover het water in kukelde en bijna verzoop. “Een buurman kwam aanrennen en trok m’n broer op de kant.”
In de sluis werd gevist op paling en kleine baarsjes. Of ze veel vingen kan Tom zich niet meer goed herinneren.
Hutten bouwen
Over de sluis lag een groot braak liggend terrein, veel zand en een enkele boom. Daar lag ook al de dijk voor wat nu de spoorlijn naar Schiphol is en metrolijn 50. Daar werden hutten gebouwd, verstoppertje gespeeld en gevliegerd. Hout voor de hutten werd gepikt van de bouwplaatsen in de buurt waar flats langs de Sloterplas neergezet werden. We haalden bij een sigarenboer pakjes sigaretten, Roxy of Lexington voor fl. 0,25, 10 in een pakje en die rookten we in de hut. Heel spannend en ook eigenlijk heel vies.
De groenteman
En wat komt er verder nog boven als herinnering, als je na 60 jaar weer door de buurt loopt? De groenteman, schuin tegenover ons huis: “daar werd ik met een briefje door m’n moeder naar toe gestuurd.” Nu is er een kantoor van de stichting ‘Pup in nood’ gevestigd. Naast de groenteman was een kolenboer waar m’n vader kolen haalde.
En verder werd Tom regelmatig door z’n moeder naar de kruidenier gestuurd om gasmuntjes te kopen. De radio was een distributieradio: 3 zenders, een soort kabelradio.
Burgemeester Rendorpschool
Tom zat op school, de Burgemeester Rendorpschool. Hij heeft er tot de 6e klas gezeten, toen verhuisde hij naar ‘s-Hertogenbosch. De school was dicht bij huis: “ik ging er lopend naar toe.”
Het gebouw huisvest nog steeds een school, Signis, alleen nu voor kinderen met leer- en gedragsproblemen en lichamelijke handicaps. De school valt onder Koninklijke Kentalis, een schoolbestuur. Heel veel is er niet veranderd: vroeger was het schoolplein helemaal betegeld zonder groen en zonder hek. Nu staat er een hek om wat voor een deel een tuin geworden is. Verder kon Tom in de tijd hij op school zat niet naar buiten kijken, om niet afgeleid te worden. Er zitten nu nieuwe kozijnen in en het ziet er open uit.