In 1962 postte een man een brief en liet zijn auto met draaiende motor op de ventweg staan. De auto trok op maar had nog niet de toegestane snelheid bereikt toen hij een plotseling overstekend vijfjarig jongetje aanreed, ter hoogte van nummer 105. Met spoed naar een paviljoen in het Wilhelmina Gasthuis.
Winkelpanden werden woningen
Maar we kunnen nog lopen, zij het digitaal. Een blik op de Willem de Zwijgerlaan tussen de Admiraal de Ruijterweg en de Jan van Galenstraat is ronduit troosteloos, middenstand-technisch gezien. Aan de Oostzijde waren nooit winkels, maar aan de overkant was het bedrijvigheid alom. Hoe anders is het nu. Waar zijn de melkboeren, banketbakkers (Gerlofsma!), opticiens, japonwinkels, etc. gebleven? Het enige bedrijf dat in mijn late jeugd zijn intree deed en nu nog bestaat, is het autoverhuurbedrijf Diks. De meeste winkelpanden zijn woningen geworden, een enkele makelaardij, een castingbureau, een beauty salon.
Willem de Zwijgerlaan, met op 101 Diks autoverhuur Bron: Google Street View 
Gentrification
Na een periode van verpaupering is de buurt weer in de lift. Steeds meer relatief welvarende jongeren trekken de wijk in. De buurt die door makelaars tegenwoordig wordt aangeduid als De Krommert is een mooi voorbeeld van wat in het Engels wordt aangeduid als gentrification en in slecht Nederlands als yuppificering. In dit nieuwe imago past geen woonstalling voor buitenlanders. Dat wil zeggen niet-Westerse buitenlanders, want gewone Hollandse yuppies zijn natuurlijk wel welkom in de halve maan van de Geuzenstraat. Arnon Grunberg schrijft in de krant dat assimilatie “alleen werkt als de meerderheid op een gegeven moment ook daadwerkelijk bereid is leden van de minderheid te accepteren”. Dit is voorlopig nog een kromming te ver in de Geuzenstraat.
Klik hier voor deel 1 van De Fietsenstalling.