'Nooit gedagt' schaatsen
Het was winter, maar vraag me niet in welk jaar dat was. (38/39?) Ik kwam van de Cabralschool en liep langs het Jan van Galenpark (of is het Erasmus park?) naar huis en ik zag daar allemaal kinderen en oudere mensen op het ijs glijden en schaatsen. Dat wilde ik ook wel en toen ik thuis kwam ging ik meteen naar de zolder want daar was mijn vader aan het werk. De kachel brandde heerlijk en het was lekker warm in de werkplaats.Ik vroeg of ik ook op het ijs mocht maar het was een ferm "nee, beslist niet".
"Maar iedereen is op het ijs aan het schaatsen!" Maar ik kreeg hetzelfde antwoord. Ik was erg teleurgesteld.
Omdat hij binnen zat te werken met de kachel aan kon hij niet geloven dat het buiten zo koud geweest was. Maar toen hij naar de radio luisteren en hoorde dat zelfs het ijs op het IJSELMEER bevroren was en men met paard en wagen van de ene kant naar de andere kant over het ijs liep, toen geloofde hij me. Hij liep toch voor de zekerheid met me mee om zeker te zijn dat het waar was. Het ijs was zelfs onder de bruggen 30 cm dik waar het altijd langer duurt om er veilig onder te kunnen gaan.
Nu liet hij het toe en kocht me zelfs een paar "nooit gedagt " schaatsen, dat ik nooit gedacht had.
Kamperen in Zandvoort, 1938
Zo wel mijn ome Koen en mijn grootvader werkten beiden op een suikerfabriek en ik neem aan dat ze vandaar de fijn gewoven suikerzakken mee naar huis namen. Mijn vader maakte daar een tent van en waterproofde ze met een vloeibaar rubber solutie.
Mijn vader, moeder, haar broer Koen en ik gingen met die speciale tram naar Zandvoort om te kamperen. We kregen een bepaalde plaats op het strand aangewezen om de tent op te zetten, vlak tegen de duinen die hoger dan de vloedhoogte van de zee lag. Maar er was een kans dat als er een westelijke wind en extra hoog water kwam dat ze dan een diepe geul en dam moesten maken om uit het water te blijven.
Zandvoort, hoogseizoen, 24 juli 1937. Fotograaf: C. Deenik (1912-1995). Bron: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam. 
Nadat de tent opgezet was groeven ze een geul rondom de tent om daar (als het zou gaan regenen ) het water naar toe te sturen. Ze kochten een baal stro en gebruikte dat als bedding want alles was erg primitief. Maar ik heb er nog plezierige herinneringen aan. Het was ook erg leuk als het begon te regenen want ondanks dat het waterproofed was liep het water langs de binnenkant naar beneden. Zolang je maar niet het doek aanraakte ging het nog wel. Maar dan kwam er een tijd dat het water erg hoog kwam en dan was er een kans dat we naar een hogere plaats moesten gaan. Om dat te voorkomen zie ik mijn vader en oom een hoge zandmuur maken om te voorkomen dat de tent onderwater kwam. Maar ja dat zijn de belevenissen van kamperen.
Het jaar daarop gingen ze weer kamperen maar ondanks dat het wel leuk was kochten ze toen een verplaatsbaar kampeerhuisje die ze dan in de zomer van 1940 zouden gebruiken, maar dat werd door de oorlog verknoeid.
Hadden die mensen die dat kampeerhuisje aan mijn ouders verkochten al een idee dat er een oorlog zou komen?
Klik hier voor een overzicht van alle delen in deze reeks.