Op Luilak, het volksfeest voor kinderen op de zaterdag voor Pinksteren, verkocht bakker Schutte in de Heemstedestraat luilakbollen. De winkel was dan nog niet open, maar hij verkocht ze, samen met zijn dochter Sonja, aan de deur van de bakkerij in de Woestduinstraat. Heerlijk vers brood zo vroeg in de ochtend.
Op Luilak probeerden we natuurlijk zoveel mogelijk lawaai te maken om de mensen voor de ramen te krijgen. Als dat uiteindelijk lukte was het gejoel en hoongelach niet van de lucht.
Onschuldig was het in het begin allemaal wel; aanbellen en dan met een speld de belknop vast zetten, deurknoppen van portiekdeuren aan elkaar vastbinden, losstaande fietsen in de lantaarnpaal hangen en natuurlijk met deksels op elkaar slaan of met lege blikken achter je fiets aangebonden over de straat kletteren.
Later werd het met fikkie stoken wat ernstiger, en ging de gemeente activiteiten organiseren om de jeugd van de straat te halen. Zo kon je, om vijf of zes uur, naar de buurtbioscoop Victoria aan de Sloterkade, maar de echte lol was er op die manier wel af.
Bij die bioscoop werkte een strenge portier, een lange man met rossig krulhaar, gekleed in een sleets rood uniform dat hem een autoritair voorkomen gaf. Vooral tegenover de jeugd deed hij zich gelden als hem iets niet zinde, of als je probeerde te glippen om toch maar die film te willen zien waarvoor men je te jong achtte
Gepubliceerd: 22 november 2006
Lees hier meer verhalen over de Hoofddorppleinbuurt.