Ik kijk uit het keukenraam en zie een man met een oranje hesje (gelukkig geen protest dus) en een schep verdwijnen in een diepe geul langs de Haarlemmerweg. Achter hem staat een kanjer van een graafmachine die een lust moet zijn voor de ogen van ieder kind. Oei, denk ik, als die ‘happer’ hem ook maar ziet, anders onstaan er beelden zoals in films met Transformers.
Medio 2017 kregen wij de eerste aankondiging: De N200 (ónze Haarlemmerweg) krijgt tussen Amsterdam en Halfweg een flinke opknapbeurt. Het wordt ‘een groene entrée voor Amsterdam’, met o.a. een snelheidslimiet van 50 km, een middenstrook van wel 7 meter breed met bomen en een voetpad naast het fietspad. Een hoera voor deze plannen klonk op bij alle buren met uitzicht op (en soms last van) de Haarlemmerweg. Maar………eerst moeten de oudste drinkwatertransportleidingen (wat een prachtig woord) van Nederland - daterend uit 1853!- worden vervangen. Vol verwachting spiedden wij geregeld de weg af richting Halfweg. Maar het bleef stil tot het bericht in september dit jaar dat vanaf 1 oktober de werkzaamheden zouden starten. Wat heet starten: rijbanen werden afgezet, de ‘happers’ groeven met grof geweld het asfalt van het fietspad uit alsook een strook van het dijklichaam. Weg ermee!
Inmiddels worden er door vrachtwagens enorme, in helderblauw verpakte, nieuwe drinkwatertransportleidingbuizen netjes opgestapeld en in de geul gelegd.
Er komen nog meer oranje hesjes aan te pas en ik bekijk het vervolg met bewondering.
Nog een jaartje geduld en dan.……. hebben wij onze ‘groene entrée’.