Want geef iemand een uniform en deze persoon groeit qua postuur enige meters. Het "uniform" waarover ik spreek bestond uit een witte legerachtige koppelriem, met een bijbehorend spiegelei, zijnde de uitrusting behorend bij DE KLAAR-OVER !!.
Nu was ik geen briljante leerling, en ook had ik geen spectaculaire redding verricht, geen oude vrouwtjes geholpen zware takkenbossen te sjouwen, of andere heldendaden gedaan, dus waarom mij deze eer te beurt viel zal altijd een raadsel voor me blijven, wel was het zo dat ik bijzonder veel aandacht en oplettendheid had betoond tijdens de spaarzame (toen nog nieuwe) verkeerslessen, en daar meestal wel de goede antwoorden op de vragen wist. En dus na 2x een instructie praktijkles te hebben gehad, werden we voor de leeuwen gegooid, en moesten we verdeeld over de 2 toen net nieuwe vluchtheuvels ons belangrijke werk verrichten.
Als ik het me goed herinner waren er 5 groepjes van 2 klaar-overs, zodat je niet elke dag "dienst" had.
Het zal op een donderdagmiddag geweest zijn, dat ik bij de vluchtheuvel aan de Savornin Looman kant van de school mijn werk aan het doen was, toen het volgende incident plaatsvond.....;
Ik had net mijn "vrachtje" naar de overkant gebracht, en gekeken hoe deze kleinsten (want de lagere klassen waren aan die kant) joelend naar het schoolplein renden, toen ik in gedachten terugliep naar de overkant, en, ik moet toegeven niet geheel de verkeersregels in acht nemend door rechts,links,rechts te kijken, ik van de vluchtheuvel afstapte, ineens een geweldige schop in mijn onderrug kreeg en daardoor op de grond viel, en korte broek dragend (ja toen nog wel) de knieën kapot en vreselijk geschrokken opkeek in het groezelige gelaat van "een stuk langharig werkschuw tuig..." zoals dat toen genoemd werd. Deze snuiter was op zijn fiets aan komen rijden, had me wel degelijk gezien, maar niet de moeite genomen om even gebruik te maken van zijn bel (zo'n grote DING-DONG die toen in de mode was). Hij keek me verder nog even diep ik de ogen, en fietste lachend weg, rechtsaf de Savornin Looman in.
Wilt u het vervolg lezen van dit verhaal? Klik hier!
Gepubliceerd: 20 februari 2007