Wigbolt-jeugd en vermaak

Deel 1

Verteller: Pieter Plenter
7 Fans
Eendrachtsparkbuurt, Geuzenveld

Er werd door ons uit de Wigbolt Ripperdastraat trouwens niet alleen in het park gespeeld, ook de straat voor onze deur was uiteraard een bron van vermaak …

Trouwerij iedereen deed mee. Foto: Pieter Plenter voor de ingang van de boxen, iedereen deed mee. Foto: Pieter Plenter

Trouwerij iedereen deed mee. Foto: Pieter Plenter voor de ingang van de boxen, iedereen deed mee. Foto: Pieter Plenter

Alle rechten voorbehouden

“Nu ik toch zo in het verleden aan het graven ben, zou ik het vermaak als kind(eren) in de leeftijd van tussen 8 en 15 jaar van de Wigbolt eens aan willen stippen, het moge duidelijk zijn dat we in vergelijk met vandaag de dag, als kind erg brave dingen deden zoals zal blijken (hoewel)."
"We mochten ons gelukkig prijzen met een park in onze wijk, met nota bene een paar ‘echte’ voetbaldoelen erin en een paar fikse grote grasvelden, een soortement van zandbak (maar die werd meer gebruikt als hondenbak) en een rolschaats/basketbal/tennis asfaltpleintje, waar we overigens niet vaak speelden, dit ivm. met de bedreiging van de jeugd van het ‘rooie dorp’ uit de van Leeuwenlaan, die dit terreintje zo’n beetje als hun territorium beschouwden.
Nee, wat nog mooier was, er waren rondom deze grasvelden, bomen en bossages aangelegd die uitnodigden tot het bouwen van hutten, verstoppertje spelen, fikkie stoken, dieffie met verlos en zelfs wat ondeugender vermaak zich afspelend tussen de meisjes en jongens, ....dit onderwerp laat ik links liggen, iedereen kan zich er vast wel het een en ander bij voorstellen."
"We keken wel op tegen de oudere broers en zussen van ons of van anderen, die al op brommers reden, rookten en op hoge hakken door de straat paradeerden op zaterdag ( de meiden dan natuurlijk) en veel volwassener dingen deden dan wij.... bioscoop, bier halen bij snackbar Hexpoor, lang of hoog haar en zware stemmen hadden. (patatje piccalilly schiet me te binnen) Er werd door ons uit de Wigbolt trouwens niet alleen in het park gespeeld, ook de straat voor onze deur was uiteraard een bron van vermaak, en dan heb ik het over de gewone traditionele spelletjes zoals knikkeren, vreemd genoeg... het was er ineens weer de tijd voor, net zoals bij stoepranden ook wel ‘stoepen’ genoemd, blikkie trap, verstoppertje, trefbal en door de meisjes, elastieken, stelten, kaatsen en hinkelen. en op warme zomeravonden werd er door de familie Bolderman een tuinslang uit het badkamerraam gehangen en werden we heerlijk natgespoten, nadat we snel onze zwemkleding aan hadden gedaan. Dit kon ook makkelijk, verkeer was er bijna niet nadat het CBR zijn deuren dichtdeed."
"Wat ook een groot deel van onze jeugd bepaalde waren de halletjes van de ‘fietsenboxen’ waar complete trouwerijen werden nagespeeld en toneelstukjes werden opgevoerd en waar we … ... ..."

Lees hier het 'vervolg' van dit verhaal.

Alle rechten voorbehouden

2742 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Wigbolt Ripperdastraat 1964 Foto: Pieter Plenter

Wigbolt Ripperdastraat 1964 Foto: Pieter Plenter

Alle rechten voorbehouden
Wigbolt Ripperdastraat nu Foto: Pieter Plenter 'Nog net niet gesloopt', Foto: Pieter Plenter

Wigbolt Ripperdastraat nu Foto: Pieter Plenter 'Nog net niet gesloopt', Foto: Pieter Plenter

Alle rechten voorbehouden

15 reacties

Voeg je reactie toe
Joop

Grafsteen

Ik was laatst in de Oude Kerk , Oudekersplein 23 te Amsterdam en daar zag ik een zeer oude grafsteen met de naam Plenter. Misschien iets voor de Plenter nazaten om die eens te bezichtigen.

joop stapper

ben op zoek naar jennie bokma woonde in de wigbold ripperdastraat

mooie tijd was dat

Bezoeker

re: pa P.

Volgens mij was deze Opel overgenomen van de fam. Oostra Pa, de wagen die we van de fam. Mees hadden overgenomen was die andere Opel, een Opel Caravan, met een vaal rode kleur en een wit dak, dat is tenminste wat ik mij herinner.

Pa P.

foto Wigbolt

Onze auto kwam in het jaar 1964 Jannie. Een Opeltje, 2e hands overgenomen van de buurman, Hr Mees.

Bezoeker

sjaantje

i.o.m. ons jongste broertje, ben ik er achter dat je aan één kant gelijk hebt, de auto is van '64, maar de foto is van '69.... het CBR staat er al sinds '61, dat klopt, dus de waarheid ligt ergens in het midden, ik heb altijd gedacht dat ik dat jochie in die korte broek (fobie, bedankt mam) ben, maar dat is dus niet zo, enfin doet niets af van de waarde van de foto, maar bedankt voor deze kleine terechtwijzing lieve zus....

Bezoeker

foto Wigbolt

Leuk verhaal Pieter.
Maar die zwart wit foto met onze ouwe auto erop is niet uit 1964. Want ik zie dat het CBR er al stond en die was er pas volgens mij in 1966 of 67 zoiets. En...volgens mij hadden wij ook nog geen auto in 1964...of wel???

Bezoeker

Solex en Berini

Wat ook erg hip was midden 60-er jaren was om een solexmotortje
of Berini motortje (eitje) op een zeepkist te bouwen.
In de Corn.Roobolstraat waren een aantal jongens daar druk mee in de weer. De allereerste Quads zijn hier eigenlijk uitgevonden zeg maar. Het was wel een lullig gezicht, van die lange dweilen op zo'n laagbijdegronds houten karretje en dan op een van de achterwielen dat motortje. En als Dumpie, het etterige, kleine, hondje van de familie Corbran buiten liep dan hadden die jongens het echt moeilijk, want dat beest vloog geheid achter je aan en greep je dan bij je broekspijpen of waar ie je nog meer kon grijpen.
Was totaal niet geimponeerd door het "gebrul" van het Solex of Berini motortje.
De familie Corbran zorgde sowieso voor veel vertier in de Roobolstraat. Her en der stonden wat autowrakken van hun, die gepromoveerd waren tot speelobject voor de jeugd.
Niks duffe klimrekken en zandbakken om je mee te vermaken. Een tot op de draad versleten donkergroene Volkswagen Kever met 4 lekke banden, was favoriet bij de jeugd. Wat is er nou leuker om op je tiende jaar of zo een echte auto te mogen "besturen". Dat ding heeft er nog lang gestaan. Nee dan de auto van mijn zwager Piet. Een Auto Union.
Ik zweer het je. Als ie de mat optilde bij de bestuurdersplaats had je van daaruit een prachtig panorama op de straatstenen. Een gat van 30x30cm zo groot zal het geweest zijn. Later keurig netjes gerepareerd met een plaatje aluminium. Er waren nog geen autogordels, geen hoofdsteunen, geen APK, wel veel gladde banden en doorgerotte kokerbalken en je mocht gewoon op de snelweg zo hard als je kon. "Vroeger was alles beter"".

Bezoeker

Kreidler Florett

Nog gevaarlijk ook die glibberige alen daar aan de Haarlemmerweg.
In die tijd was er nl. een Kreidler importeur, ter hoogte van het oude station Sloterdijk aan de Haarlemmerweg bij de Admiraal de Ruyterweg. Fa. van Veen.
Die hadden een eigen Kreidler raceteam. En die gingen dan gewoon lekker oefenen op de Haarlemmerweg. Van die vetleren zwarte mannetjes met zo'n grijze vormloze eierdop op hun hoofd op zo'n zwaar opgevoerd, uitgeboord, opgejenst, super gestroomlijnd 50 cc motortje en het ging bloedjehard. Van verre hoorde je dat ding al aankomen met dat hoge gierende geluid. Je zag ze dan ook regelmatig voorbijflitsen. Wat ik me er van herinner reden die bromfietsen 125 km p/uur of nog harder (dat heette toen dus flitsen). Tegenwoordig rijdt de kleindochter van mijn zus al harder op haar windtunnel 3-wieler.
Ze gebruikten ook speciale brandstof. Want als ze al lang uit het zicht verdwenen waren en bijkans in Halfweg omkeerden, rook je nog de indringende speciale mix brandstofgeuren. Je moet er toch niet aan denken dat zo'n opgevoerd brommertje over die palingmousse was gereden en een smakker had gemaakt.

Bezoeker

palingmousse

Point taken Fred,
het kwam me al zo raar voor, je bent een aantal jaren ouder dan mijn generatie ... dus dat moet haast wel uitgevonden zijn tijdens het regime van de "Pleiners en de Dijkers" ergo, jouw generatie met de prachtige vosse-staarten aan de brommâh.... Je hebt gelijk, neemt niet weg dat het voorval met mijn paling echt per ongeluk was, het kostte me zelfs nog een pracht van een dobber.

Bezoeker

Palingpuree

Piet ik begrijp dat je met jouw edele karakter de schuld van al het paling kwaad op je wilt nemen, maar nee, de barbaarse paling slachting was al lang voor jouw tijd uitgevonden en ik vrees dat deze mensen de nog jongere jonkies negatief hebben beinvloed.
Goed voorbeeld doet goed volgen.
Vrolijker kunnen we het niet maken................???

Bezoeker

Foto's toen en nu

Hebben jullie trouwens het verschil in breedte van de stoep voor de flat gezien tussen toen en nu.... ook hier moest de speelruimte van de kinderen wijken voor het comfortabel kunnen parkeren van de auto's... schande eigenlijk. Het viel me nu pas op.

Bezoeker

Re: knalpot en Palingen

bedankt Broertje.....

En Fred,
weet je zeker dat je geen knalpot had.. wat een leipo hé? Misschien was het die ouwe van 3 hoog wel... die heeft mij ook eens te grazen willen nemen, om dat ik zijn zoontje onheus bejegend zou hebben...? ik.. de liefste jongen van de straat.... vraag het de meiden maar ... haha alleen ik liep harder dan hem.... maar goed, de tijd was toen nog niet zo dat we wraak wilden/durfden nemen, heden ten dage is dat men eerst wraak neemt, en dan pas kijkt waarom eigenlijk...
...En dat met mijn paling was echt een ongeluk Fred, maar misschien dat ik de katalysator ben geweest in deze, dat zou kunnen... overigens goede vrienden, waarom schrijven jullie niet zelf eens een stukje voor HGVW, volgens mij zitten jullie ook vol verhalen. En hou het dan luchtig en vrolijk, dus geen verhalen van gramschap, dat is er al genoeg in de wereld.

Bezoeker

Liften naar Halfweg

Legendarisch die liftpartijen. In o.a. de grote vakantie naar Halfweg.
Opstappen bij Geuzenveld , dan naar Halfweg en weer terug.
Wie de meeste keren op en neer kon, daar ging het om.
Het gebeurde dan ook niet zelden dat we elkaar onderweg in tegengestelde richting tegenkwamen. Toeteren en zwaaien dan naar elkaar.
Om de paar minuten stopte er wel iemand op de vluchtstrook, we renden dan naar die auto's, maar velen gaven daarna ook weer vol gas en lieten ons gefrustreerd achter en hadden dan de grootste lol.
Dat van die palingen kan ik me ook nog heel goed herinneren.
Vooral als het net geregend had, kon je die aaltjes massaal uit het water slaan. Op een gegeven moment was het niet leuk meer, toen een paar sadisten, puur voor de "lol" die aaltjes express op de Haarlemmerweg neerlegden, dus hup, uit het water ,meteen de weg op. Vervolgens werden die natuurlijk tot moes gereden. Het gevolg een enorm bloedbad. Als ik er aan terugdenk word ik nog onpasselijk. Maar jongetjes doen vaak raar op die leeftijd.

Bezoeker

CBR terrein

Goed geschreven Pietje.
Nu we toch bezig zijn heb ik er ook nog een.
Het zal 1969 geweest zijn dat ik met mijn PUCH brommer 's avonds wat rondjes aan het rijden was op het CBR terrein.
Er hing het standaard beschaafde"knalpotje" onder dus geen 5.2 bruluitlaat , die toen erg hip was en voorozover ik weet verboden.
Plots hoor ik wat geschreeuw van een van de balkonnenvan de Wigbolt Ripperdastraat, no 5, 2 of 3 hoog. Ik dacht dat het een zwager was van Bertje Bolderman.
Hee, klootzak, sodemieter op met die brommer!!!!
Huh?
Waarom mag ik hier niet rijden?
Ik verwachtte een of ander antwoord, maar de persoon in kwestie
was al weer verdwenen.
Nanda Doest stond voor de deur van het portiek waar de ASO blaaskaak vanaf zijn balkon zoeven stond te blerren.
Vroeg aan Nanda , wie is die man? Nou dat zou ik gauw genoeg weten.
Er stormde een vette bebrilde idioot met een verwrongen smoelwerk de trap af, kwam recht op mij af en gaf me een enorme dreun op mijn hoofd , het is dat ik mijn hoofd nog eniszins kon terugtrekken anders had ik dit waarschijnlijk nu niet na kunnen vertellen. Zijn vuist raakte me vol op het voorhoofd en ik stortte met brommer en al ter aarde.
Nanda die dit onverwachtte tafereeltje gadesloeg begon die
randdebiel meteen zijn huid vol te schelden. Of ie wel helemaal goed bij zijn hoofd was; idioot, gek en meer woorden van gelijke strekking volgden uit haar mond.
Toen ik weer overeind krabbelde voelde ik een alsmaar groter wordende bult op mijn hoofd verschijnen.
Het zou kunnen zijn dat die malloot zich ergerde aan het brommergeluid maar dan kan je toch iemand eerst vriendelijk verzoeken om weg te gaan. Maar dit korte lontje koos voor de kortste weg.
Hij had "geluk" dat dit geheel zich afspeelde in de jaren 60, toen nog niemand van aangifte wegens mishandeling had gehoord anders was ie zeker de pineut geweest. Tevens heeft hij geluk dat ik nooit achter zijn naam en huidige adres ben gekomen want ik zou hem nu nog, na zoveel jaren, bij wijze van spreken"even komen opzoeken".

jelle

Wigbolt

leuk stukkie broer