Ons gezin heeft ieder jaar het Sinterklaasfeest gevierd, ook toen wij, kinderen, al ouder waren. Het was op die vijfde december altijd extra spannend, want wij waren in de bijzondere omstandigheid dat onze opa en oma naast ons woonden in de Coltermanstraat. Traditie was dat opa ongemerkt het huis binnen zou komen. Hij had de sleutel. We zaten om de keukentafel in de woonkeuken en waren uitgegeten. Het was spannend, want we wisten niet wanneer opa (zogenaamd Zwarte Piet) zich kenbaar zou maken, ook al wisten wij al lang dat het opa was. Plotseling klonk er enorm gebonk op de keukendeur en een luide mannenstem riep: ”Zijn hier nog stoute kindertjes”, waarna de keukendeur op een kier open ging en een gehandschoende hand een enorme hoeveelheid pepernoten krachtig de keuken in gooide. We wisten dat het opa was, maar toch …!
Mijn broer van negentien was in militaire dienst en was gelegerd in ‘t Harde, maar was die middag naar huis gekomen met trein en bus voor het Sinterklaasfeest. Plotseling ontdekte hij, dat zijn militaire pasje en andere militaire papieren nog in de kazerne in ‘t Harde lagen. Paniek ontstond, want hij had die papieren nodig om terug te kunnen.
Ik had in die tijd pas een auto, een gele ‘Lelijke Eend’. Er zat maar één ding op; in de auto stappen, naar ‘t Harde rijden, spullen ophalen en zo gauw mogelijk weer terug naar de Coltermanstraat. Zo gezegd..Zo gedaan. In die tijd, begin jaren zeventig, waren er nog geen files op die route en ik reed zo hard als die ‘Lelijke Eend’ maar kon (maximaal 120 bij wind mee en bij harde tegenwind 90) naar de legerplaats.
Ik ben twee en een half jaar ouder dan mijn broer, maar afgekeurd voor militaire dienst, echter zo’n bezoek aan zijn kazerne vond ik wel interessant. Mijn broer ging snel naar binnen en verzamelde zijn papieren, daarna gauw de auto weer in, waarna we aan de terugweg konden beginnen. We hadden tegenwind waardoor ik niet zo hard kon rijden. Gelukkig was het ook nu niet druk, ondanks het ‘spitsuur’ en kwamen we keurig op tijd weer thuis in de Coltermanstaat aan om het Sinterklaasfeest alsnog volgens onze traditie te vieren. Zelfs de act van op de deur bonzende en pepernotenstrooiende opa kon doorgaan, daarna de jutezakken met cadeautjes in de gang ‘ontdekken’ en die naar de huiskamer verhuizen. Opa en oma kwamen ook en opa zei, heel onschuldig, dat hij geen Zwarte Piet gezien had.
Kortom … het pakjesfeest kon beginnen en het werd een gezellig, maar memorabel Sinterklaasfeest.