Vergankelijkheid

Mijn buurman zei laatst tegen mij: ‘Oud worden is niet erg, maar oud zijn wèl’. En als je zoals ik, de 70 nadert, dan ga je over dat soort dingen en de wereld om je heen nadenken.

Zeker als ook enkele van mijn muziek-idolen ons de afgelopen paar jaar hebben verlaten. David Bowie, Joe Cocker, Tina Turner en zeer recent ook Melanie. Van haar kocht ik mijn allereerste elpee. Voor de jongere lezers: Melanie Safka was dochter van een Oekraïense vader en Italiaanse moeder, en een singer-songwriter uit vooral de sixties Flowerpower-generatie met liedjes als Beautiful People, Peace will Come en Candles in the Rain. Als je ze beluistert gaan haar teksten, ook nog ver na de sixties, met name over ‘Make love & peace, not war’.

Ik zag haar in 1993 in De Meervaart voor haar ‘Silver Anniversary Tour’, omringd door haar eveneens gitaar spelende dochters. Het nog altijd lange haar een tikje grijzer, maar met nog steeds dat karakteristieke heldere stemgeluid. Toen ze ons, het publiek, vroeg om voor het podium om haar en haar dochters heen te komen zitten en zij ‘Freedom Knows My Name’ inzette, daalde werkelijk de vrede en de saamhorigheid in de zaal neer.

Uit een column van Ruud van Koert in de GaSet; dé buurtkrant voor en door bewoners van Geuzenveld en Slotermeer