Waar is de klussenbus?

Verteller: Mevrouw De Lange
Auteur: JHvZ iso 22111950 Jan van Zijp
7 Fans
Slotermeer

Troep uit de dakgoot ligt in de tuin. De vogels hebben er lol in – die volle dakgoten - maar het plezier in de tuin van mevrouw De Lange wordt er door bedorven.

Mevrouw De Lange kijkt vanuit haar woning met weemoed naar haar prachtige, maar nu smerige tuin.<br />Foto: augustus 2007

Mevrouw De Lange kijkt vanuit haar woning met weemoed naar haar prachtige, maar nu smerige tuin.
Foto: augustus 2007

Alle rechten voorbehouden

"Het was zo handig. Je belde de klussendienst die naast het A.H. Gerhardhuis zat en een of twee mannen kwamen met de bekende Volkswagenbus voorrijden. Soms moest je wat lang wachten, maar ze kwamen wel. Die geweldige tuinman kwam meestal alleen. Hij knapte de tuin op voor 8 euro per uur en nam dan ook nog al het tuinafval mee. Zolder opruimen? Twee sterke mannen hadden dat klusje zo gefikst en dat in totaal 3½ uur."

"Maar dat is allemaal verleden tijd. De subsidie is stopgezet. En nu moeten de ouderen of diegenen die het zelf niet meer kunnen het zelf maar uitzoeken. En dus blijft de troep in mijn dakgoot liggen en zullen de eerste verstoppingen en lekkages zich binnenkort wel manifesteren. En dat verhelpen kost nog veel meer!"
En klagen heeft tot nu toe niet geholpen. "Het stadsdeel stuurt je met een kluitje in het riet ook al heb ik meerdere keren het verplichte klachtenformulier gebruikt." Mevrouw De lange heeft als laatste strohalm maar een brief aan de wethouder Marijke Vos geschreven. "Waarom moest zo’n mooie service die officieel ‘Wonen Plus Project’ heette verdwijnen? "
Ze ziet de buurt achteruitgaan. En dat doet mevrouw De Lange zeer. Zij voelt zich heel betrokken bij de buurt en belt meteen op wanneer ze ziet dat er een vuilniszak neergezet is nadat de vuilnisman al geweest is. "En dan wordt er wel direct gereageerd door het stadsdeel. Complimenten!"

Die betrokkenheid van mevrouw De Lange bestaat al lang. Toen begin jaren 90 Rochdale renovatieplannen had, stelde zij haar huis beschikbaar als modelwoning. "Wekenlang zat ik in de rommel en stonden om 7 uur ’s morgens de bouwvakkers al voor de deur. " Maar ze had het er voor over en zij vond dat zij dat als lid van de bewonersvertegenwoordiging gewoon moest doen. Wat haar wel verdriet deed was dat van al die bewoners die in haar modelwoning kwamen kijken sommigen niet eens gedag zeiden wanneer ze haar na de kijkdag tegenkwamen op straat. "Stank voor dank heet dat." Maar mevrouw De Lange geeft niet op. "Hoeveel energie en papierwerk het van mij ook vraagt, ik blijf strijdbaar voor de buurt."

Gepubliceerd: 16 augustus 2007

Alle rechten voorbehouden

551 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe