De liefde bracht hem 15 jaar geleden naar dit stadsdeel. De eerste 5-6 jaar kende hij er niemand; hij werkte in het Centrum en daar vond het belangrijkste deel van zijn leven plaats. Vanaf 1992 kwam daar een verschuiving in omdat hij immers steeds meer tijd in de Bos en Lommer doorbracht. Inmiddels woont hij hier 15 jaar. Het was ooit de bedoeling geweest om weg te gaan, maar hij raakte gaande weg steeds meer geworteld en begon van dit stadsdeel te houden.
Jeroen begint de melodie van een liedje uit de jaren 50 te neuriën, zoekend naar de tekst in zijn geheugen, "hoe ging het ook al weer ... o ja ... je bent niet mooi je bent geen knappe vrouw, je nagels zijn voortdurend in de rouw, toch wil ik van geen ander weten, omdat ik zoveel van je hou ..., dit liedje verwoord wat ik voor de Bos en Lommer voel.
Het is geen grachtengordel maar dat hoeft ook niet, houden van een stad of dorp heeft te maken met de mensen die er wonen. De mensen van wie ik hou wonen hier".
Het zal niemand ontgaan dat er veel gebouwd wordt, stukje bij beetje wordt de Bos en Lommer ingeruild voor een nieuw Bos en Lommer. "Dat is zowel goed als jammer", reageert Jeroen. "De Busken Blazer is niet meer. Het waren mooie gebouwen, maar oud en veel schimmel door vocht. Eerlijkheidshalve gezegd waren de woningen ook slecht onderhouden. Iedereen moet goed kunnen wonen, werken en vooral kunnen leven. Mensen moeten zich niet gedwongen voelen om uit dit dorp weg te gaan, het is de bedoeling dat men hier een wooncarrière kan gaan maken zodat je niet meer naar Purmerend of Hoofddorp hoeft te verhuizen zodra je gaat trouwen of kinderen krijgt of meer salaris gaat verdienen. We willen dit stadsdeel ook aantrekkelijker maken voor mensen die niet in eerste instantie aan de Bos en Lommer dachten om er te gaan wonen. Er moet af en toe gesloopt worden maar we proberen zoveel mogelijk op plekken te bouwen waar niets voor gesloopt hoeft te worden, door er vooral bij te bouwen.
Het dorp aan de snelweg, zoals Jeroen het noemt, zal niet veryupperiseren en zal altijd een dorp blijven ondanks verstedelijkte aanblik.
"Het is nu een arme wijk, er zijn veel mensen met een uitkering en er heerst een onveilig gevoel. Het streven is om er een gewone, normale gemiddelde wijk van te maken".
Jeroen haalt een brochure te voorschijn en laat de plannen zien voor de locatie waar eens de Jan van Galen Sporthal stond en de honkbalclub "The Pirates" hun wedstrijden speelden.
In de toekomst zal er een woonwijk gebouwd worden, met 2 kunstgrasvelden in het midden, inclusief kantine. En in de woonwijk zelf zullen ook scholen, zoals het ROC, te vinden zijn. Zowel studenten als bejaarden en mensen die een eengezinswoning prefereren kunnen er terecht. Uiteraard is er ook sociale huur. Jeroen houdt er rekening mee dat de huurders van de Kolenkit-buurt, waarvan de woningen op de nominatie voor sloop staan, door zullen stromen naar de Laan van Spartaan, een van de grootste bouwlocaties van dit moment.
Jeroen Broeders vertelde nog veel meer. Lees ook deel 2 van dit verhaal met actuele foto's van de favoriete plekken van Jeroen.
Gepubliceerd: 27 september 2007
