Ruud van Koert
Farida
Farida (27), collega en buurtgenoot, heeft bewust op die plek met me afgesproken. ‘Kijk’, zegt ze naar buiten wijzend, ‘hier om de hoek, in de Hasebroekstraat op nummer 79 - mijn geboortejaar - ben ik geboren en opgegroeid voordat ik in 1996 met mijn ouders verhuisde naar het Jan Zwanenburghof in Slotermeer. Er was nog een broertje bij gekomen en ik sliep als oudste toen al op de grond naast het stapelbed van mijn andere twee broertjes. Kortom, het werd echt te krap.’ Ze lacht vrijuit als ik haar voorzichtig vraag: ‘eeeh, verliefd, verloofd, getrouwd?’
‘Nee hoor, (nog) vrijgezel. Gewoon de ware nog niet tegengekomen. Nou ja, er is wel eens iemand ‘om mijn hand komen vragen’, maar tot nu toe…….nee. Mijn ouders dwingen me ook niet. Ik merk wel dat mijn omgeving er meer moeite mee heeft dan ikzelf.’
Kinkerbuurt
Met weemoed denkt ze terug aan haar tijd in de Kinkerbuurt.’Laatst liep ik met mijn broer naar de toko hier verderop op de Ten Catemarkt. Die zit er al zolang ik leef en die had vroeger al van die lekkere pinda´s met zo´n rood suikerlaagje eromheen. We zijn toen doorgelopen naar mijn toenmalige lagere school, de 2e Montessorischool ’t Winterkoninkje’, en hebben door het hek naar binnen staan kijken. Er vlak voor was vroeger een speeltuintje met een blauwe glijbaan en een zilverkleurig klimrek, en ik speelde met mijn Portugese vriendinnetje Lalita Fonseca ´gezinnetje´ en ´eitje leg´, je weet wel met een bal tegen de muur en dan steeds hoger.’ Ze vertelt enthousiast verder over de 2e Montessori MAVO, vlak naast de voormalige Banketbakkerschool in Bos en Lommer, en haar uiteindelijke opleiding HBO Communicatie die ze onlangs heeft afgerond.
Slotermeer
´Wat dat betreft was Slotermeer erg wennen. Alles was zoveel groter. Wel prettig met een groot gezin, maar tegelijk ook minder gezellig. Bijna alleen maar Marokkaanse buren en daarmee minder multicultureel. Maar goed, langzamerhand verwaterde het contact met de oude buurt en drie jaar geleden begon ik Slotermeer pas echt te ontdekken. Een vriendin heeft me over de streep getrokken om te gaan wandelen rond de Sloterplas. Wandelen werd joggen en nu ben ik verslaafd aan het Rondje Sloterplas. Het is een prachtige ontmoetingsplek, een echte verbindende factor voor de mensen in Nieuw West’.
Gepubliceerd: 23 oktober 2007
