Waar is hier?

Verteller: Beata Kroon-Boot
7 Fans
Descartesstraat

Mevrouw Beata Kroon-Boot (1941) is samen met haar ouders, 2 broers en 4 zussen in 1953 aan de Descartesstraat komen wonen. Het gezin was de tweede bewoner van de straat, die toen net opgeleverd was. ‘We kwamen uit een tweekamerwoning in de Kinkerbuurt en kregen een zevenkamerwoning. Toen we er net woonden riepen we: ‘mam, waar ben je?’ Dan riep m’n moeder: ‘hier!’ En dan riepen wij weer: ‘waar is hier? Het nieuwe huis had zoveel kamers!’

Descartesstraat wie, wat, wanneer, waar Mevrouw Kroon-Boot voor het ouderlijk huis in de Descartesstraat, december 2004.

Descartesstraat wie, wat, wanneer, waar Mevrouw Kroon-Boot voor het ouderlijk huis in de Descartesstraat, december 2004.

Alle rechten voorbehouden

Pionieren en noodgebouwen
‘In het begin was het echt pionieren. Er waren nog geen winkels. De buurt was een grote zandbak. Het heeft wel even geduurd voordat er bestrating kwam. Omdat er veel grote gezinnen in de nieuwe buurt kwamen wonen, werden er noodscholen gebouwd. Aan de Noordzijde had zelfs de katholieke kerk een noodgebouw, de Lourdeskerk. De pastoor kwam elke twee weken bij ons op bezoek. De Sloterplas was toen nog omgeven door boerderijland, waar boeren hun paarden lieten grazen. Vaak ging ik stiekem een ritje maken.’

Confuciusplein
‘Ik heb het Confuciusplein helemaal opgebouwd zien worden. Toen de casco’s van de nieuwe flats in aanbouw waren, sprongen wij als kind van de derde etage op een naastgelegen bult zand. Als kind dacht je er niet bij na dat dat wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn! Vanaf 1955 kwamen de eerste winkels op het plein. Een ijzerwarenwinkel, een groenteboer en Vana, de buurtsuper. Wij gingen niet naar die super, omdat mijn moeder altijd gewend was om naar de Gruyter te gaan. Dus wij gingen ook weer in deze buurt naar de Gruyter, die op de Burgemeester van Leeuwenlaan zat. Tegenwoordig zit een sportwinkel in het pand, maar gelukkig heeft de eigenaar de mozaïekplaten uit de tijd van de supermarkt laten hangen. Op het plein zat ook een buurtcafé. Bij de kolenboer haalden we de kolen, want alle woningen hadden toen nog een kolenkachel, die alleen de woonkamer verwarmde.’
Het buurtleven
‘De buurt was heel gezellig. Je kende iedereen in de straat. Gezamenlijk maakten we het trappenhuis schoon. `s Avonds keuvelden we met elkaar of we zongen bij een gitaar of mondharmonica. In de strenge winter van 1962-1963 hebben we het grasveld tussen de Descartesstraat en de Leibnizstraat vol laten lopen met water. De grond was zo bevroren dat het water er op bleef staan. Van de sneeuw maakten we walletjes. Mijn vader was elektricien, waardoor hij kon zorgen voor verlichting bij de ijsbaan. De hele buurt heeft daar leren schaatsen!’

In 1964 is mevrouw Kroon-Boot uit huis getrouwd en verhuisd. Nu runt ze samen met haar man Drukkerij Sol aan het Confuciusplein.

Alle rechten voorbehouden

6401 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Gezin Boot Familie Boot in de nog in aanbouw zijnde Descartesstraat, omstreeks 1953

Gezin Boot Familie Boot in de nog in aanbouw zijnde Descartesstraat, omstreeks 1953

Alle rechten voorbehouden

50 reacties

Voeg je reactie toe
Bezoeker

vuurwerk

Beste Frank,Het was Huub dat het vuurwerk verkocht,dat was ik vergeten te beantwoorden..........groetjes J.J

Bezoeker

antwoord op

Beste Frank Bosland,Al ken ik je niet meer voor mij halen,staat mij wel bij,dat je familie van Malizia bent en ik meen,dat je moeder een nicht van mijnh. Malizia was.Doe je moeder de groete van mij.Beste Frank,mijn complimenten voor het goede geheugen wat je bezit en zal je hersens verder verzwaren,door te vertellen dat Huub,Frank en mijn persoon al jaren in Hoofddorp wonen en mijn dochter Thecla in Waverveen.m.vr.gr Joop Jansen 32

Bezoeker

ik reageer:

Frank Bosland 1964

REAKTIE!

Dag Hr. Jansen! Wij, de familie Bosland woonden op nr. 4 een hoog. Mijn ouders vanaf het begin, mijn broer Wim vanaf 1954 omdat hij toen werd geboren en ik zelf sinds 1964 toen ik zelf werd geboren. Ik herinner mij dat op 4 huis de familie Ruijter woonde; 4 kinderen Frits, Sjonnie, Ans en Nicky. Nicky had op een gegeven moment een Eend die wij altijd gebruikten om kerstbomen mee op te halen in heel Slotermeer, we stouwden hem altijd helemaal vol. En inderdaad werden de boxen helemaal volgepropt met al die bomen!!!! En al die oudennieuwen dat is onvergetelijk; altijd zo een gigantisch vuur zodat onze huiskamerramen helemaal heet werden! En was het nou Huub of Frank die voor oudennieuw het hof en omstreken voorzag van vuurwerk? Stiekem moesten we op de boxdeur kloppen, kijken of er geen politie of ouders in de buurt waren, en werd vuurwerk verkocht; er lag altijd zoveel opgeslagen dat het achteraf onverantwoordelijk was ;-)
Op 4 twee hoog woonde de familie Groenestijn; Mw. Groenestijn leeft nog in Almere-stad en is inmiddels 91 jaar! Mijn moeder heeft nog kontakt met haar. Op nr. 2 huis woonde de familie Marsman met 10 kinderen (Maria, Joyce, Geo, Marcel, Jan, Deta, enz.). Zelf heb ik nog kontakt met Marcel die nu in Hoofddorp woont. Daar woont ook Mw. Marsman en is 88 jaar jong!
Op nr. 2 een hoog woonde de familie Bosch met 3 kinderen; Marleen, Kees en Jeroen. Deze laatste 2 zijn overleden (!) net als Hr. Bosch. Mijn moeder heeft nog kontakt met Mw. Bosch, zij woont nog in Slotermeer. Op nr. 2 twee hoog woonde de familie Gerlofsma met 4 kinderen; Appie, Bert, Yvonne en Arnold. Mijn moeder heeft nog kontakt met Mw. Gerlofsma (Truus) en is 87 jaar en woont op IJburg.
Zelf woon ik nog steeds in Amsterdam (Nieuw-Sloten) met 3 kinderen (3, 6 en 10 jaar).
Mijn broer Wim woont in Zandvoort en heeft 2 kinderen (3 en 19 jaar).

Bezoeker

wachten en wachten maar

Beste mensen,de kinderen ook die van mij,die nu om en nabij de vijftig zijn en toen woonden op het Hegelhof,waar blijven jullie verhalen?
Wij leven nu in een tijd dat het verleden allemaal onzin is en deze voorbij is,maar hoe leuk is na zo,n verhaal van jullie,de reactie?
Beste mensen,kinderen van tegen de vijftig die toen op het hof speelden en wij als ouders via het balkon van genoten,klim eens in de pen en vertel wat,dat wij als ouders nooit te weten zijn gekomen
Ben benieuwd en laat deze site niet dood bloeden.
Vast de groeten,de vader van Huub.....Frank en Thecla Jansen

Bezoeker

om te huilen

Ik ben diep teleur gesteld om na een maand te hebben gewacht niets meer op deze site te hebben vernomen of U mijn mening deeld.
Ik ga daardoor wel even bij de dokter langs of er misschien iets bij mij mankeerd op mijn smaak voor schoonheid of gevelverontreiniging.
Dit gaat over mijn schrijven d.d 5 maart 2009


Beste Joop,
Deze reacties staan alleen onder dit verhaal en worden dus alleen gelezen door menen die (toevallig) bij dit verhaal uitkomen. De kans dat je een reactie krijgt is heel klein. Wanneer je een bericht zet in het ons Gastenboek is de kans op een reactie veel groter. De redactie

Was het druk bij de dokter? (-:

Bezoeker

letters

beste mensen,
Ik reed over de roëlstr langs de hoven en zag met afschuw de grote letters op de zijkant van deze muren
De mooie bomen zijn weg en deze letters domineren nu de Roëlstr.
Het is werkelijk om te huilen of ben ik alleen, die deze letters afschuwelijk vind?
Graag Uw mening a.u.b

Bezoeker

Nieuwjaar

Beste mensen,
Het is alweer een poosje stil op deze site en toch ben ik er van overtuigd dat hij wel gelezen wordt.
Daarom wens ik al deze lezers,waarschijnlijk oud hofbewoners een heel fijn en gezond 2009 toe!
hartelijke groet.....joop....oud bewoner van het Hegelhof 21

Bezoeker

hoe ! ? verzin je het

Nadat er al verschillende straatnaambordjes van de muren als aandenking zijn verwijdert,komt er een persoon op het idee om op de blinde muren van de hoven,Herder,Hegelhof etc.,grote letters aan te brengen.Afschuwelijk om te zien en het doet mij denken als ik er langs rijd aan een oorlogskamp.
Eigenaar.......Haal a.u.b die letters weg,wij oude bewoners weten best wel ,wie de nieuwe huizenbezitter is...........a.u.b

Bezoeker

reactie

Beste Cyntia,
Hoe ik ook mijn hersens vanuit de onderste lagen open steld,jullie gezin komt niet te voorschijn,wel komt er een man die boven jullie woonde en klein van stuk was, boven drijven.
Ik moet je wel bekennen,dat ik voor mijn werk door Nederland en België vaak een hele week van huis was en zodoende het een hele poos duurde voordat ik de straten en de buren kende,meestal wel van gezicht,maar van naam ho maar.
Ik heb het gepresteerd,bij het ophalen van mijn dochter uit de kleuterschool,in gesprek met een vrouw,zei woonde op het Hegelhof,ik dacht ,dat zei er pas woonde,mij vergissing moest terug nemen,daar zei er al twaalf jaren woonde .
Ik wens je veel kijkplezier in ons oude buurtje van toen ! ?
m.vr.gr joop

Bezoeker

Wat een geheugen die Cynthia....

Het is niet te geloven, zoveel als jij je nog herinnert Cynthia.
Nu ik het lees herinner ik het me ook van de schillen- en voddenman, de vuilnisman weet ik niet meer.
Leuk verhaaltje van de zee en ik geloof het graag maar weet het niet meer....mijn ouders gingen nooit naar zee, ben wel eens met mijn vader heen en terug gelopen naar de Sloterplas alleen maar gelopen dus niet gezeten hoor al zou je dat verwachten ;-))

Cynthia van Duijl

Vuilnis-, vodden- en schillenman

Eind jaren 50 liep voor de vuilnisauto altijd een man met een grote ratel uit. Hij draaide de ratel driftig in de rondte en dat maakte een hoop lawaai. Zo wisten de mensen dat de vuilnisauto in aantocht was en konden ze snel hun bak buiten zetten.
Er kwam ook af en toe een voddenman door de straten en de hoven. Hij had een bakfiets met een grote bel. "Ding ding ding VODDEEE" hoorde je dan. Zodra onze hond dit geluid hoorde rende hij naar het raam, sprong er tegenop en blafte zo woedend naar de voddeman, dat hij bijna door de ruit vloog.
We lieten hem dan maar even op het balkon om uit te razen. Hij herinnerde zich namelijk nog maar al te goed en elke weer dat deze man eens zijn lievelingsspeeltjes, de oude pantoffels van mijn vader meegenomen had.
En niet te vergeten de schilleman. Die had nog een boerderij vlak bij de Sloterplas (!) richting oud west. Hij kwam langs de deuren voor schillen en oud brood voor zijn vee. Voordat hij de schillenbak in een jute zak kieperde, woelde hij met zijn handen door de schillen, gaf ons ons aardappelmesje terug en zei dan "Dit vinden mijn beesten niet lekker". Ik herinner mij ook nog dat er eens koeien ontsnapt waren. Ze liepen op de Burgemeester Roellstraat.
Rietje, jij bent eens op een warme zomerdag met ons mee geweest naar Zandvoort, je had nog nooit de zee gezien. Toen we in Zandvoort kwamen was het zo mistig dat we maar een paar meter voor ons uit konden kijken. Had je nog de zee niet gezien! Zo borrelen er af en toe wat herinneringen op. Ik zal je spoedig mailen tante van dante, maar nu even geen tijd meer.

Bezoeker

3e scheeps is recht

Nou ja elke keer ben ik die tekst kwijt?? raarrrrrrr.
Leuk dat je gereageerd hebt op mijn berichtje!
Je hebt ook de oproep van mijn zus gezien, zag ik, ze wil graag met je mailen. Ik heb ook gegoogeld naar de filmwijk, je ziet er goed uit en herken je nog wel omdat ik weet dat je het bent anders was ik je voorbij gelopen ;-))
Vind het leuk als je mij ook eens mailt, jij weet zo veel nog, van Dappere Dodo?? ik weet wel dat wij als eerste tv hadden, geld hadden we niet maar wel een tv ;-(
Cynthia, ik vind het leuk iets van je te horen!!
mijn emailadres is: tantevandante@hotmail.com

Cynthia van Duijl

Hoi Rietje!

Wat leuk Rietje, dat jij reageert! Inderdaad speelden wij veel op zolder waar Witha en ik een hut hadden gebouwd. Witha speelde vaak bij Aart Eigenbergen(?) ... die 3hoog boven jullie woonde. (Kijk op Google bij "Heimwee naar de Filmwijk, Almere (De Almare)" dan zie je hoe ik er nu, bijna 50 jaar! later uitzie.)
Heimwee naar het Hegelhof heb ik nooit gehad, maar wel naar mijn oude buurtje de Filmwijk in Almere, vandaar de expositie bij mijn afscheid. Ik herinner mij nog erg veel van het Hegelhof. We leefden toen in een kleine wereld. Jullie waren één van de eerste families in de buurt die tv hadden en wij mochten op woensdagmiddag bij jullie Dappere Dodo kijken.
We speelden erg veel op straat. Van mijn lagere school en meester Taale herinner ik mij weinig, uit mijn hoofd gebannen denk ik want ik mocht meester Taale niet zo. We moeten in de familie nog foto's hebben van het Hegelhof, en strandbad Sloterplas, ik zal mijn zussen vragen.

Rietje Horsten

Het geheugen van Cynthia van Duijl

Leuk Cynthia jouw verhalen te lezen en wat weet jij nog veel!!
Nu ik het zo lees van jou herinner ik me het ook nog wel, met name van de snackbar op het Conficiusplein, dat heeft ook heel veel indruk op me gemaakt, dat die mensen met alle spullen buiten zaten, heel triest! Wat ik ook erg spijtig vind te lezen is dat Witha is overleden, het was toen een echte vriendin van mij, uren konden we op zolder spelen met de poppen, het was altijd heel gezellig bij jullie.
Jij staat ook nog op een schoolfoto, samen met mijn zus maar dat zal je wel gezien hebben.
Aan mevrouw Malizia heb ik andere herinneringen, dan jij....en is Romeo niet met Linda getrouwd, of heb ik dat gedroomd?
Van de namen van je zusters kan ik me ook nog Gaby herinneren maar hoe de anderen heten zal ik eens aan mijn zus vragen, zij weet dat misschien nog wel.
Cynthia, het allerbeste en als je iets te binnen schiet weer schrijven hoor, je doet het zo goed!

Met vriendelijke groet,
Rietje Horsten

Cynthia van Duijl

ZO TRIEST EN SOBER DE ROELLSTRAAT ZONDER BOMEN!

Gisteren was ik even in ons oude buurtje rond het Hegelhof.
Wat mij trof was het gat geslagen rond het Confusiusplein en de Descartesstraat. Ik herinner mij een snackbar op het Confusiusplein (aan de achterkant van de kolen- brandstoffenhandel) met de ingang aan de Socratesstraat. (zak patat 25 ct, mayonaise 5 ct) Begin jaren 60 woonde er een familie in de zij- of achterkamer van de snackbar. Op een dag werd de familie op straat gezet. Huurschuld? of oneigenlijke bewoning? De familie met kleine kinderen zat de hele dag tussen hun uitgebreide inboedel te kijk voor de hele buurt op straat, zo triest en onmenselijk!

De prachtige dikke bomen aan de Roellstraat, waar zijn die gebleven? Ze waren sfeerbepalend voor de buurt. Ze zijn vast omgehaald omdat ze te groot en te gevaarlijk werden, maar waarom zijn er dan geen nieuwe bomen geplant? De schitterende bomenlaan droeg veel bij aan het imago van de "Tuinstad" Slotermeer. Het is nu zo kaal en saai! Ik werd er helemaal koud van.
De kant van de oneven nummers op het Hegelhof zag er netter (beter in de verf) uit dan de kant van de even nummers.
Nog steeds een andere woningbouwvereniging denk ik. De oneven kant was van WBV Het Oosten, de andere kant van WBV Zomers Buiten.
Toen ik daar zo rondliep herinnerde ik mij u, mijnheer Joop Jansen weer. U bent de vader van Huub(je). Huub was als klein jongetje vast een ondeugd want ik hoor zijn moeder nog vermaningen (vanaf het balkon 3 hoog) naar hem roepen. Ik kan me nog herinneren dat uw derde kind, een dochter werd geboren. Vlak daarna zijn wij verhuisd.
Van 1954? 55? tot 1961 woonde in uw huis de beeldend kunstenaar Nic Jonk met zijn gezin. Ze kregen 5 of 6 kinderen en zijn toen verhuisd naar Osdorp(?) en in 1966 naar Groot Schermer. Nic Jonk is in 1994 overleden.
Op nr 21-2 hoog woonde de familie Baars. Ze hadden 2 kinderen, Marcel en ? een meisje. Boven ons op nr 12 1 hoog woonde de fam Langeveld. Ze hadden een hond, een boxer (Maja?) en later 2 jongens, Alfred en Maarten. Ze hadden vast wel overlast van ons want wij waren een druk, levendig en onstuimig gezin.
Marcel Boyer schreef over de auto van mijnheer Nijman. Die zie ik nog blinkend en gepoetst op het hof staan. Zwart met veel chroom (merk weet ik niet meer) Pas op dat er geen bal op stuiterde dan werd mijnheer Nijman heel boos. Overigens hadden wij veel respect voor mijnheer Nijman. Hij zorgde met veel overgave voor zijn gehandicapte vrouw en vier jonge kinderen, naast zijn baan. We zagen hem altijd druk in de weer van 's morgens 6 tot 's avonds heel laat. Zijn 2 middelste kinderen waren de meisjes, Linda en Inge. Op nr. 1 in de bejaardenhuisjes woonde een Duits sprekende mevrouw. Ze zit in haar tuintje op de foto van het Hegelhof van de Beeldbank Stadsarchief Amsterdam. Een paar huisjes verderop (nr. 7 of 9)woonde "Opa van Kattenburg". Met tatouages op zijn armen. Zijn vrouw zat altijd in jasschort in een rieten stoel in de zon in haar tuintje aan de Descartesstraat, ze was erg slecht ter been en opa reed haar (in de beginjaren dat ze er woonden) rond in een soort zelf geconstrueerde invaliden- brommerkar. Ik hoorde eens dat Opa van Kattenburg heel erg oud is geworden. (zijn huisje is nu dichtgetimmerd en wacht op sloop of renovatie?)
Ik had al verteld dat mevr. Malizia zo goed was met de naaimachine . Haar zoon Romeo speelde al heel jong prachtig accordeon. Mevr. van Eik kon heel mooi breien! Haar kinderen (6 jongens) liepen altijd in truien met de meest ingewikkelde, ingebreide, kleurige patronen.
Al heel jong kende ik alle beroemde en zelfs de minder bekende filosofen op mijn duimpje (Ik wist niet eens wat een filosoof was!) Ik scoorde daar graag mee, ik noemde gewoon alle straatnamen (-/- -straat en -plein enz) in mijn buurtje op.

Cynthia van Duijl

HEGELHOF 12hs

Beste Joop Jansen,
Mijn familie heeft er gewoond van 1954 tot 1966 of 67?. Ik was 19 jaar en mijn jongste zusje Witha 16. Wij woonden toen nog thuis, de andere kinderen waren de deur al uit. We zijn toen verhuisd naar een appartement in Overtoomseveld.

Een paar jaar later woonde ik met mijn man en kind op een piepklein bovenwoninkje elders in de stad, in een buurt waar ons kind niet buiten kon spelen. Ik was toen al heel lang lid (v.a. mijn 18e jaar) van woningbouwverenigingen en heb alles op alles gezet om in één van de kindvriendelijke tuinsteden te kunnen wonen. Met lede ogen zag ik daar de buurten vergrijzen, de kinderspeelplaatsjes werden plantsoen en veel scholen werden dichtgetimmerd. Helaas hadden jonge gezinnen weinig kans in de jaren 70 om in die buurten, ingericht voor gezinnen met jonge kinderen!, een huis te kunnen krijgen. Je moest 20 jaar (!!) lid van de woningbouwvereniging zijn (alleen ouderen hadden dus de kans...) of je moest zeer superurgent zijn (via Herhuisvesting). Een woningruil lukte niet, met Oud Zuid lukte dat tenslotte wel, we kwamen op het Van Tuyll van Serooskerkenplein terecht en daar hebben we heerlijk gewoond, daar kon mijn dochter met haar fietsje alleen naar buiten.
Het gemeentebeleid was er in die tijd op gericht jonge gezinnen de stad uit te werken. En dat is ook gebeurd. Al mijn toenmalige vrienden, kennissen en familie met jonge kinderen trokken naar Hoorn, Zaanstad, Lelystad, later Almere enz.
Ik zal met een huidige bril naar het buurtje kijken! hartelijke groeten !

Bezoeker

buurtje

Beste Cyntia v. Duijl,
Al hoewel ik jullie fam. niet ken,wil ik toch even reageren op jouw schrijven.
Wij zijn Augustus 1961 op het hegelhof 21 komen wonen en meen dat jullie toen al weg waren.
de mensen die er toen woonden,ken ik niet.Daarna kwam er een gezin met de naam de Kort en nu woont er een mijnheer v.Vlaanderen.
Mevr.Malizia is een jaar geleden verhuisd naar de wijk Osdorp.
Als je ooit het Hegelhof gaat bezoeken,bekijk het dan door de bril van deze tijd . Sterkte.......................m.vr.gr J.J

cynthia van duijl

HEGELHOF 12 hs

In nov. 1954 kwamen wij op het Hegelhof nr. 12 hs wonen.
Grote familie, 7 kinderen en nog een paar nichtjes in huis. Het was een hele overgang van het gemoedelijke dorp De Bilt (en mijn knusse montessorischooltje in Bilthoven) naar de grote stad Amsterdam. Vooral de Amsterdamse mentaliteit, daar had ik veel moeite mee. In de wijk was nog niet veel bestraat. Overal rond ons buurtje zandvlaktes, vooral richting Geuzenveld. Ik zocht er met mijn broer Jan grote vuursteenknollen voor in onze achtertuin. (misschien liggen ze er nog!) We namen ze mee in de fietstassen.
Rietje Horsten herinner ik mij nog wel (en haar zus Anneke ook) In haar reactie hierboven schrijft ze "Worden wij helemaal vergeten dan?"Grappig, in dat woordje DAN hoor ik direct weer het beetje Rotterdams accent in haar stem. Klopt toch?
Marcel Boyer van nr 10 kan ik mij ook nog goed herinneren. Hij was dacht ik van mijn leeftijd (1947) Mevr. Malizia die goed was met de naaimachine had voor Marcel eens een spijkerbroek aangepast. Ze had aan de onderkant bij de pijpen vanaf de knie) een stuk aangestikt, of tussen gezet opdat het vlinderpijpen werden, dat was toen hartstikke hip (jaren 60).
Melkboer Derijcke kwam nog met een houten duwkar (met houten wielen) langs de deuren melk bezorgen. (alle trappenhuizen in en trappen op en af) Op de kar 2 grote melkbussen, houten vakken voor flessen, boter en eieren. We namen altijd losse melk in een pan Mijn moeder zei altijd "let op dat ie niet met zijn duim in de melkpan zit" Het was eens zo'n strenge winter met veel sneeuw dat de kar het hof niet op kon. We moesten toen (met de slee) naar de Descartesstraat lopen om zelf aan de kar melk te halen. We maakten toen een sneeuwhut voor de deur en bonden onze hond voor de slee. Ik herinner mij ook een olieman die langs de deuren kwam. In de winter met olie en in de zomer had hij een ijskar (VAMI ijs?) De olieman drukte altijd op alle bellen van 1 trapportaal. Als iemand op het belletje boven drukte om de buitendeur te ontsluiten riep hij altijd "ooooooolieman" Wij vonden het dan grappig om eindeloos op dat belletje te drukken...
Mijnheer Malizia heeft nog eens een aanrecht gemaakt in mijn huis in Amsterdam zuid, in 1975 ? Zo'n aardige, sympathieke man. Hij vertelde vol trots over zijn kinderen en zijn huis in de Italiaanse Dolemieten. De Chinezen herinner ik mij nog wel, ze konden goed badmintonnen en flirten altijd naar mijn zussen. Mijn ouders zijn oud geworden en overleden in de jaren 90. Mijn zusje Witha is ook overleden in 2002. Ik ben na 37 jaar werken met fpu gegaan en ik denk dat ik eens in mijn oude buurtje ga rondkijken.

Fam. P.J. Kleppe

Herinneringen

Beste heer Jansen,

Als aanvulling op Uw bericht van 17 april 2008 laat ik U hierbij weten, dat aan Uw overzicht van overledenen de Heer Bosland ontbreekt.
Hartelijke groeten
Elly en Piet Kleppe