De winkels aan de Burgemeester Vening Meinszlaan 1955-1970

Auteur: JHvZ iso 22111950 Jan van Zijp
7 Fans
Slotermeer
De winkels aan de Burgemeester Vening Meineszlaan Met dame op de fiets en een bestelauto van Wyers (meubelzaak).<br />Foto: 27 augustus 1957, Beeldbank van het Stadsarchief, collectie: Archiefdienst; eigen foto's. Foto: 27 augustus 1957, Beeldbank van het Stadsarchief, collectie: Archiefdienst; eigen foto's.

De winkels aan de Burgemeester Vening Meineszlaan Met dame op de fiets en een bestelauto van Wyers (meubelzaak).
Foto: 27 augustus 1957, Beeldbank van het Stadsarchief, collectie: Archiefdienst; eigen foto's. Foto: 27 augustus 1957, Beeldbank van het Stadsarchief, collectie: Archiefdienst; eigen foto's.

Alle rechten voorbehouden

Je zou het misschien niet zeggen, maar boodschappen doen was zo’n vijftig jaar geleden anders dan nu. Veel mensen hadden geen auto, er waren nog geen supermarkten, de bakker en de melkboer kwamen aan de deur en het aantal artikelen dat je kon kopen was veel beperkter dan tegenwoordig. Gesjouw met zware flessen frisdrank was er bijvoorbeeld nog niet bij.
Hoe deed mijn moeder vroeger de boodschappen, vroeg ik me laatst af?

Wij woonden van 1955 tot 1970 in de Harry Koningsbergerstraat, vlak bij de Burgemeester Vening Meinszlaan. En daar was een rijtje winkels.
Voor brood en zuivel hoefde je de deur niet uit en zuivel kon je daar dus ook niet kopen. Er was daar geen kruidenier. Wel verderop aan de Burgemeester Vening Meinszlaan, voorbij de Burgemeester Fockstraat. Daar had je de 2=4 van Straathof. Aanvankelijk zat Straathof rechts in een twee-onder-een-kap winkelpand. Links had je meen ik een schoenmaker. Toen die vertrok, nam Straathof dat pand erbij en werd de winkel een mini-zelfbedieningszaak met van die ijzeren draadmandjes. Maar je hoefde daar niet heen, want meneer Straathof kwam een keer in de week langs om een boodschappenboekje op te halen en een dag later om de boodschappen te bezorgen.
Voorbij Straathof had je, na een rijtje huizen, nog zo’n twee-onder-een-kap winkelpand. In het rechter gedeelte was de balletschool van de danseres Steffa Wine gevestigd. In dat pand heeft ooit een felle uitslaande brand gewoed. Ik zie nog de geblakerde etalage voor me. Al dat zwart contrasteerde schril met de balletspulletjes waarmee Steffa Wine de etalage had aangekleed en die mij altijd hevig interesseerden.
Maar voor de rest van de boodschappen ging mijn moeder, met een boodschappenmand aan de arm, zo ongeveer elke dag naar de Vening Meinszlaan. En wij gingen, toen we nog klein waren, mee. Ee begonnen altijd achteraan, dat wil zeggen links, want anders had je zoveel te sjouwen.

In februari 2006 moest ik in Amsterdam zijn. Ik stapte bij station Sloterdijk uit en liep naar de buurt waar ik vroeger woonde. Ik stak de Haarlemmerweg over en kwam uit bij het begin/eind van de Burgemeester Fockstraat. En daar, links, waren de winkels. Geen van de winkels van toen is er nog, behalve de wasserette! Eigenlijk vreemd, want tegenwoordig heeft bijna iedereen toch een wasmachine, zou je denken. Op het raam staat de naam die de wasserette vroeger ook al had: de Wester Wassalon.


Wilt u weten welke winkels er allemaal waren?
Klik hier voor de complete lijst van Estella van straten met leuke anekdotes.

Gepubliceerd: 23 maart 2008

Alle rechten voorbehouden

2809 keer bekeken

17 reacties

Voeg je reactie toe
Rob Olijkan

Steffa Wine en 4 = 6

Ik woonde in de Burg. Fockstraat aan het pleintje langs de Vening Meineszlaan. Op weg naar school (st. Catharina kleuter- en later St Henricus basisschool) liepen mijn tweelingbroer en ik altijd langs de 4 = 6 zelfbediening van fam. Straathof (de moeder die in de winkel hielp leeft nog en is een vriendin van mijn moeder die nu  alweer 94 is), daarna kwam de schoenmaker (nu rijschool?) en daarna Steffa Wine (lijkt mij Engels voor Wijn maar iedereen zei Wiene). Later werd op de hoek van de Fockstraat de kerk van het Leger des Heils gebouwd, ik kan me het heien nog herinneren, en de woonblokken op de plek waar ooit een noodschool had gestaan en waar daarna jarenlang gevoetbald was. Het was een blanke buurt met ook wel "import" uit Indonesie, wat heel goed samen ging, iedereen had wel een of meer indo's in de klas. We liepen vanuit huis naar (oud-) Sloterdijk, langs de LinMij wanneer we met de trein gingen maar ook naar de bioscoop t.o. Marcanti, het Hallen Theater of de kermis alwaar De Sterke Man het publiek uitdaagde.

Dennis Kalshoven

4=6

Hallo ik ben Dennis Kalshoven, de oudste zoon van Gerrit Kalshoven 1926-1988. Mijn vader had net als Straathof een buurtsuper in de jaren zestig in Amsterdam West. Zijn winkel was in de Jan Tooropstraat in het Overtoomse Veld. (foto winkel ook te zien bij geheugen van West). De "buurtsupers" zijn beide, in de jaren zestig overgegaan op een nieuw spaarsysteem voor klanten. Men kon bij een bepaald bedrag aan aankopen (ik meen te weten bij iedere gulden) een spaarzegel kopen voor 4 cent en als er 100 op een kaart zaten kreeg men er 6 gulden voor. Dus op 100 gulden boodschappen 2 gulden korting. Ik kan mij ook nog herinneren dat vlak voor vakantie's de nog resterende versproducten werden uitgewisseld.
Hartelijke groet Dennis Kalshoven

Rob Brakel

Re: De winkels aan de Burgemeester Vening Meinszlaan

Chris Brakel:
Bedankt Estella,
Leuk om eens teruggebracht te worden naar mijn jeugd. Ik ben de zoon van de Drogist in dit rijtje. Ging naar school met de dochter van de 2=4, en begin me steeds meer te herinneren terwijl ik dit aan het typen ben. Groeten aan al de familie van de winkeliers in die periode.

En ik ben de andere zoon van de drogist (Robbie)

Cisca Knijn

Re: Dansles van Steffa Wiene

M. Smit:
Ik denk vaak aan mijn danslessen terug die ik kreeg van Steffa Wiene. Van mijn 6e tot mijn 12e jaar. We hadden balletpakjes aan en moesten op de muziek van de piano en de maat van de stok, onze danspasjes aan de bar doen en oefeningen repeteren. Ieder jaar hadden we een uitvoering in Bellevue en de dansjes die we moesten uitvoeren studeerden we in. We kregen leuke jurkjes met petticoot en ik vond het altijd prachtig. Zij zelf woonde meen ik naast de dansstudio en had geloof ik 1 dochter. Zij deed altijd aan het einde van de voorstelling een spaanse dans. Ze zag er volgens mij ook spaans uit. Ik vond haar heel dirigerend, streng maar zo ging dat in die tijd. Het was van 1954 tot 1966. Vanaf mijn 26e jaar woon ik nu in Assen en mis ik Amsterdam erg en heb ik heimwee. Maar terug gaan is heel moeilijk. Ik denk veel aan die tijd en heb een goeie basis meegekregen voor de verdere tijd. Heb daarna voksdans, stijldans, jazzballet, dansen op muziek en onlangs nog salsadans gedaan. De volksdansgroep, die nog bestaat in Assen, daarvan ben ik een van de 3 oprichters. Noch steeds geef ik veel om dansen en kijk alle dansprogrammas op tv terwijl ik aan die tijd denk. Ik ben heel nieuwschierig hoe het verder is gegaan met Steffa Wiena en de dansschool na 1966. Van de brand weet ik niets af. Ik ben benieuwd of er mensen zijn die bij haar dansles hadden na 1966 of zij daar meer van weten en hoe hun ervaring is geweest in hun leven daarna.

Dag Mevrouw Smit,
Ik zat ook bij Steffa Wine. Een herinnering eraan is dat wij meisjes achter elkaar aan de barre stonden en dat zij langs kwam en ieder een klapje van voren en een klapje van achteren gaf "buik in" - "kont in" (of was het "derriere"?) En een uitvoering in Krasnapolski waarbij er voor mij als zesjarige geen optreedpakje beschikbaar was. Toen moest ik er een van een veel grotere maat aan en die werd met veiligheidsspelden op mijn maat gemaakt. De muziek weet ik nog waarop ik destijds danste. "Menuet" van Boccherini. Later moesten mijn zussen en ik van ballet af omdat mijn vader opslag had gekregen en wij met een gezin van acht uit het ziekenfonds raakten.

Gerrit van Eijk

Re: Burgemeester Vening Meineszlaan

Marianne Schouten, 6 okt 08, 22:59
Door toeval kwam ik terecht bij het verhaaltje van Estella
van Straten. Het eerste huis van de Vening Meineszlaan van de
'dokter of zoiets', was de praktijk van mijn vader Dr. J.
Schouten, hij was internist en had daar inderdaad jarenlang
een praktijk. Hij is nu 88 jaar, redelijk goed gezond, maar
vooral scherp van geest. De meubelzaak ernaast was van
familie Scholten. Duidelijk zal zijn dat het vaak mis ging
met de post!! Wij woonden er rond 1954. Ik denk dat wij er
tot 1966 hebben gewoond. Ik weet het niet meer precies.
Herinner je je nog het zwempakken atelier van mijnheer en
mevrouw de Kwaadsteniet? Dat vond ik erg intrigerend! De
brand in de balletschool van Steffa Wine herinner ik mij ook
nog goed. Ik ruik de brandlucht nog steeds. Ik vond het
afschuwelijk, want ook ik, als klein meisje, droomde ervan op
balletles bij Steffa Wine te mogen gaan. Om één of ander
reden mocht dat niet van mijn ouders. Ik zie Steffa Wine nog
voor me, met dat gitzwarte haar, strak naar achteren
getrokken. Ik kwam er elke dag langs als ik naar de Dr.
J.Koopmansschool liep. Erg leuk om zo terug te keren in mijn
jeugd en foto's te zien van ons vroegere huis, waar ik een
gelukkige tijd heb doorgebracht!

M. Smit

Dansles van Steffa Wiene

Ik denk vaak aan mijn danslessen terug die ik kreeg van Steffa Wiene. Van mijn 6e tot mijn 12e jaar. We hadden balletpakjes aan en moesten op de muziek van de piano en de maat van de stok, onze danspasjes aan de bar doen en oefeningen repeteren. Ieder jaar hadden we een uitvoering in Bellevue en de dansjes die we moesten uitvoeren studeerden we in. We kregen leuke jurkjes met petticoot en ik vond het altijd prachtig. Zij zelf woonde meen ik naast de dansstudio en had geloof ik 1 dochter. Zij deed altijd aan het einde van de voorstelling een spaanse dans. Ze zag er volgens mij ook spaans uit. Ik vond haar heel dirigerend, streng maar zo ging dat in die tijd. Het was van 1954 tot 1966. Vanaf mijn 26e jaar woon ik nu in Assen en mis ik Amsterdam erg en heb ik heimwee. Maar terug gaan is heel moeilijk. Ik denk veel aan die tijd en heb een goeie basis meegekregen voor de verdere tijd. Heb daarna voksdans, stijldans, jazzballet, dansen op muziek en onlangs nog salsadans gedaan. De volksdansgroep, die nog bestaat in Assen, daarvan ben ik een van de 3 oprichters. Noch steeds geef ik veel om dansen en kijk alle dansprogrammas op tv terwijl ik aan die tijd denk. Ik ben heel nieuwschierig hoe het verder is gegaan met Steffa Wiena en de dansschool na 1966. Van de brand weet ik niets af. Ik ben benieuwd of er mensen zijn die bij haar dansles hadden na 1966 of zij daar meer van weten en hoe hun ervaring is geweest in hun leven daarna.

Duco van Straten (broertje van Estella)

Was het niet 4=6?

dat winkelrijtje op de Vening Meineszlaan herinner ik me ook nog
heel goed. Dat de wasserette er nog is, met de oude naam, is
echt ongelovelijk. Maar als ik me goed herinner was de winkel
van Straathof geen "2=4", maar hoorde tot de keten van zogenaamde "4=6"- winkels. Of zit ik nou helemaal naast? Volgens mij heb ik er nog een speldje van....

Marianne Schouten

Burgemeester Vening Meineszlaan

Door toeval kwam ik terecht bij het verhaaltje van Estella van Straten. Het eerste huis van de Vening Meineszlaan van de 'dokter of zoiets', was de praktijk van mijn vader Dr. J. Schouten, hij was internist en had daar inderdaad jarenlang een praktijk. Hij is nu 88 jaar, redelijk goed gezond, maar vooral scherp van geest. De meubelzaak ernaast was van familie Scholten. Duidelijk zal zijn dat het vaak mis ging met de post!! Wij woonden er rond 1954. Ik denk dat wij er tot 1966 hebben gewoond. Ik weet het niet meer precies. Herinner je je nog het zwempakken atelier van mijnheer en mevrouw de Kwaadsteniet? Dat vond ik erg intrigerend! De brand in de balletschool van Steffa Wine herinner ik mij ook nog goed. Ik ruik de brandlucht nog steeds. Ik vond het afschuwelijk, want ook ik, als klein meisje, droomde ervan op balletles bij Steffa Wine te mogen gaan. Om één of ander reden mocht dat niet van mijn ouders. Ik zie Steffa Wine nog voor me, met dat gitzwarte haar, strak naar achteren getrokken. Ik kwam er elke dag langs als ik naar de Dr. J.Koopmansschool liep. Erg leuk om zo terug te keren in mijn jeugd en foto's te zien van ons vroegere huis, waar ik een gelukkige tijd heb doorgebracht!

Bezoeker

cooperatie burgemeester vening meinszlaan

aangezien u verhaal vanaf 1955 ging mis ik dat in het andere gebouwtje dus niet die van steffa wine tot 1957 de cooperatie zat
ik was 14 jaar toen ik ging werken bij de cooperatie in 1956
deze werd opgeheven in 1957.
De chef geloof het of niet zijn naam was jan klaasen,hoe dikwijls ernietgevraagd werd of zijn vrouw katrijn was
hij vertelde dat in de vening meinszlaan wel 3 winkels van de cooperatie hebben gezeten ,maar dat was voor mijn tijd.
groeten ger

Chris Brakel

De winkels aan de Burgemeester Vening Meinszlaan

Bedankt Estella,

Leuk om eens teruggebracht te worden naar mijn jeugd. Ik ben de zoon van de Drogist in dit rijtje. Ging naar school met de dochter van de 2=4, en begin me steeds meer te herinneren terwijl ik dit aan het typen ben. Groeten aan al de familie van de winkeliers in die periode.

Channah van Straaten

Redactie

Het lijkt mij verstandig en wenselijk om beoordeling en plaatsing van inzendingen aan de redactie van Geheugen van West over te laten, en hier geen 'discussie' over stijl e.d. te ontketenen. Met andere woorden: laten we alleen reageren als de herinnering ons aanspreekt en/of andere herinneringen oproept, die we met anderen willen delen.

Bezoeker

Precies

Precies Wim, en scheidsrechters mogen geen wedstrijden fluiten als ze nooit hebben gevoetbald.
Wie is dat eigenlijk met die luikjes in het hoofd?
Zet er helemaal geen naam onder.
Lever jij maar gewoon kritiek hoor.
Je blijft er tenminste netjes bij.

Bezoeker

Nou ja...

Nou, daar leer ik weer wat nieuws.
Maar de onbekende reageerder zit er helemaal naast.
Volgens hem/haar mag alleen een voetballer kritiek hebben op het peil van een voetbalwedstrijd.
Maak hem nou even naamloze dwaas.

Bezoeker

Goed lezer

Als je zelf niet goed kan schrijven moet je geen commentaar leveren op iemand die, naar mijn mening, een leuk stukje heeft geschreven.
Bij mij gingen in elk geval weer wat "luikjes" in mijn hoofd open.
Die hele balletschool was ik "vergeten" tot ik er hier over las.
Steffa Wine, dat was de naam van die school.

Bezoeker

goed lezer

Geachte redactie,
Helaas kan ik geen verhalen schrijven.
Ik kan daarentegen wel goed verhalen lezen, vandaar mijn opmerking dat ik het verhaaltje van Estella van Straten een warrig, onsamenhangend geheel vond.
Indien ik een snibbige ondertoon in uw reactie bespeur, neem ik aan dat eerlijke, doch voor de schrijver minder vriendelijke kritiek hier niet gewenst is.
Heb ik dat mis, dan mijn oprechte excuses.
Nogmaals, zou ik het zelf beter kunnen dan Estella van Straten, dan zou ik u graag enige schrijfsels van mijn hand opsturen.


Wij zijn heel blij met goede lezers.
Excuses aanvaard.

De redactie


Channah van Straaten

Bus 21

Hallo Estella,

Leuk stukje! Ik heb de andere stukjes, waar naar doorgelinkt wordt ook gelezen. Ik heb al jaren niet meer aan dat rijtje winkels aan de Burgemeester Vening Meineszlaan gedacht. Wij woonden ook niet in die buurt, maar vanaf 1957 in Geuzenveld. Als je met bus 21 naar de stad ging kwam je er langs. Vooral die balletstudio intrigeerde mij. En ik was een beetje jaloers op de kinderen die daar lessen volgden. Niet dat ik talent had voor ballet overigens.....
Mijn ouders zijn tot hun dood (in 1998 en 1999) in Geuzenveld blijven wonen. Sinds hun overlijden ben ik niet meer langs de Brugemeester Vening Meineszlaan gekomen. Misschien moet ik toch maar eens een nostalgisch ritje met bus 21 maken!

Groeten van Channah

Bezoeker

???

Beetje warrig, onbegrijpelijk verhaaltje


Geachte heer Te Grotenhuis,

Graag nodigen wij u uit om een 'beter' verhaal te schrijven!
Wij vinden het in ieder geval een interessant verhaal en waardevol om te bewaren voor het nageslacht.

De redactie.