Een kindje uit Zuid-Afrika in Slotermeer

7 Fans

Ze woont in Osdorp en heeft het daar geweldig naar d’r zin. Met nog een heel stelletje ‘ouderen’ is Oma — Tiny — Roos (83) de grondlegger van woongroep ‘De Tuinsteders’, waarvan zij sinds 1989 op de Osdorper Ban deel uitmaakt. Maar de mooiste herinneringen aan Nieuw West gaan stiekem uit naar een ander stadsdeel waar ze jaren woonde: Geuzenveld Slotermeer. Het Jan Postma Hof om precies te zijn.

Jan Postma Hof Spelende kinderen op het Jan Postma Hof, jaren zestig. Slotermeer

Jan Postma Hof Spelende kinderen op het Jan Postma Hof, jaren zestig. Slotermeer

Alle rechten voorbehouden

“Als ik terugdenk aan de jaren vijftig en zestig, schieten toch onwillekeurig beelden van de kinderen door mijn hoofd", vertelt Oma Roos me, nadat ze ons uitvoerig heeft gecomplimenteerd met de website. “We woonden op het Jan Postma Hof, bij de Burgemeester de Vlugtlaan en voor het huis, op het plein, stonden verschillende speelrekken. Het was voor kinderen een waar paradijs." Oma Roos geniet zichtbaar van het ophalen van oude herinneringen. Dat is ook niet zo vreemd, want als vrijwilliger is zij in het verzorgingshuis de Drie Hoven wekelijks actief in een zogeheten reminiscentieproject.

In dit project worden ouderen gestimuleerd terug te keren naar het verleden, om zo ook in het heden de geest te kunnen blijven scherpen. En Oma Roos doet dat met plezier.
Als ik haar vraag om zelf eens terug te gaan in de tijd, neemt Oma Roos me mee naar 1958. In dat jaar kreeg ze er zomaar een pleegdochter bij. Haar oom — slechts zes jaar ouder — was in Zuid Afrika weduwnaar geworden en kon niet langer voor zijn twee kinderen zorgen. Aldus werd besloten het dochtertje van vijf naar Slotermeer te sturen. En zo geschiedde. Met veel liefde ontfermden Oma Roos en haar andere twee kinderen (toentertijd respectievelijk tien en vijftien jaar oud) zich over het nieuwe familielid. Vijf jaren verbleef ze bij het warme gastgezin, totdat vader terugkeerde naar Nederland en met een andere dame hertrouwde. Ja, met zichtbaar genoegen denkt Oma Roos terug aan de dagen van weleer, aan de tijd dat alle kinderen met z’n allen op straat speelden. Op het Jan Postma Hof. En als ik vervolgens naar de foto’s kijk die zij uit een oude doos heeft getoverd, begrijp ik een beetje waar de nostalgie vandaan komt. Eenvoud en geluk stralen af van deze fletse zwart-wit kiekjes uit vervlogen tijden. En dat plaatsen we met alle plezier op het Geheugen van West.

Alle rechten voorbehouden

5867 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Burgemeester Vlugtlaan Burgemeester Vlugtlaan, Slotermeer. Begin jaren vijftig.

Burgemeester Vlugtlaan Burgemeester Vlugtlaan, Slotermeer. Begin jaren vijftig.

Alle rechten voorbehouden
Pleegdochter van Oma Roos op het Jan Postma Hof, spelend met een tol. 1959. De pleegdochter van Oma Roos op het Jan Postma Hof, spelend met een tol.

Pleegdochter van Oma Roos op het Jan Postma Hof, spelend met een tol. 1959. De pleegdochter van Oma Roos op het Jan Postma Hof, spelend met een tol.

Alle rechten voorbehouden
Tiny Roos vroeger Jeugdfoto van Tiny Roos, jaren twintig

Tiny Roos vroeger Jeugdfoto van Tiny Roos, jaren twintig

Alle rechten voorbehouden
Tiny Roos, anno 2004 Tiny Roos, 19 juni 2004

Tiny Roos, anno 2004 Tiny Roos, 19 juni 2004

Alle rechten voorbehouden

18 reacties

Voeg je reactie toe
Joost De Jager

Jan postmahof

Oja, wat leuk al die herinneringen. Er was ook nog een gek die een straat verder woonde, waar we grappen mee uithaalde met luilak. Ik ben Ida de Vries. Woonde er met mijn zussen Loes en Erna. En Jan Landman, het zou leuk zijn eens herinneringen op te halen! 

jan oostermeijer

jan postmahof

Hoi leuk dit te lezen ik heb jaren daar gewoond op nummer 3 eerste verdieping van ongeveer 1971 tot 1982 mijn ouders zijn daar blijven wonen tot begin 2000 ongeveer.
wij woonde daar met het gezin mijn oudste broer woonde al niet meer thuis mijn zus wel (ada) ik Jan was vriendje van jantje vlaanderen en jan smitt?
Mijn moeder was bevriend met mevrouw landman naast ons in het andere portiek.
Zij hadden een dochter Linda en nog een zoon ed en ruud verder weet ik het niet meer zo goed.
Ik weet wel dat we altijd moorkoppen kregen bij de banketbakker van jan vlaanderen.
en verder heb ik nog op de fockschool gezeten en later naar de lts jw willemse school.
mijn vader had een meubelzaak in amsterdam centrum en mijn zus heeft nog bij de apotheek gewerkt op de vluchtlaan.
verder was het een fijne straat voor ons als kind we konden spelen inderdaad op het plein behalve voetballen dan was er altijd een buurman die boos werd weet niet meer wie?
leuk dit allemaal weer terug te zien .
Jan oostermeijer

marino

Re: Jan Postmahof

Maria Knijn:
Ha Joke, ik heet dus gewoon Ria Knijn hoor en ja jij was mijn vriendinnetje, Keessie, de jongste, die nu ook heeft geschreven heeft bij Joke in de klas gezeten en met Wietje, Louis bij Fons denk ik, met hem heb ik nog gevochten hahaha.
Jullie hadden ook 6 kinderen hé, net als wij en de familie Lusink had er 7.
Bij jullie thuis hadden jullie 5 jongens en één meisje en bij ons thuis waren er 5 meisjes en één jongen, net omgekeerd.
Wij heetten Agnes, Fons en Hilde (tweeling), Cisca, Ria en Joke.
Haha Joke, wij hebben ook vaak ruzie gehad hoor, maar dat hoorde er gewoon allemaal bij, dat knokten wij wel uit toen, tegenwoordig zijn het allemaal watjes toch? Wij waren bikkels ;-)
Maar Joke,
jij speelde ook met Petra Rijkers, die hadden ook een gezin van 6 kinderen, Vera Rijkers speelde ook altijd op het pleintje met Paulien (Pienie) Lusink en Joke mijn jongste zusje, die drie waren onafscheidelijk, ondanks dat ze elkaar de hersens insloegen, maar ja, dat hoorde er allemaal bij.
Jullie woonden dan wel in de eerste portiek, maar welk nummer was dat?
Ja Wilma,
je hebt gelijk, zij heette Karin en haar vader vloog altijd naar buiten om ons weg te jagen als we bordjetik gingen doen.
Maar om de hoek heette dat de Tourton Bruinstraat, ik woonde in de M.C.Addicksstraat, die 4 blokken achter elkaar en dat zijblok heette zo.
In die zijstraat deden wij dus altijd blikkietrap met de familie Rijkers en hun vrienden.
Dat zwembad waar jij het over hebt vond ik maar heel erg vies en heel klein, snapte ook niet dat daar beneden een zwembad kwam.
Bovendien baalde ik er sowieso van dat dat hele gebouwtje er kwam, want ik lag eerst altijd in bed trams en bussen te tellen en dat gebouwtje ontnam me mijn uitzicht.
Petri had idd een broer die Siepie heette en achternaam de Boer, want hij was weer de vriend van mijn broer Fons.
Petri is nog getrouwd met Peter Prins aan de overkant van het pleintje uit de eerste portiek.
Nog een vriend van Siepie heette Jaap Portengen die woonde op nr 1 in de Tourton Bruinstraat, helemaal bovenaan, zij hadden drie zoontjes en hun vader was postbode.
Zij waren ook bevriend met Joepie Bruinjé, die nu een beroemde fotograaf is, kejje nagaan.
Mijn vader zei altijd als Joepie Fons kwam afhalen, hé, wie zit daar op het stoepie? Volgens mij is dat Joepie. lol.
Tegenover de fam Rienen woonde ook Anita en Andre de Jong van wie de vader politieagent was. Zat ik stiekum met Andre op zolder het boek van Jan Cremer te lezen.
Kennen jullie ook nog de familie Vlaanderen van de banketbakker, ik ken Jantje nog zo voor me halen.
Kees, mijn vader gaf ook nog op zolder poppekastvoorstellingen voor de kinderen uit de buurt, weten jullie dat ook nog?
Wij hadden naar de zolder toe een luik met een ladder, maar om het spannender te maken hees mijn vader de kinderen met een touw omhoog.
Ook hield mijn vader met ons en een sliert kinderen uit de buurt op de mooie zondagen wandelingen in wat nu het Eendrachtpark heet bij het Jan van Galenbad, dat noemden wij toen "de Woeste Hoogte", maar de kinderen moesten wel altijd ouwe kleren aan, want we zagen er niet uit als we terugkwamen.
Dat was toen nog braakliggend terrein met veel heuveltjes en slootjes, heerlijke tijd hoor.
En voor ons was op het hoekje van de Addicksstraat, van het dwarse gebouw op nr 1 begane grond, opa en oma Klaver die als eerste tv hadden en elke woensdag en zaterdagmiddag mochten daar een hoop kinderen tv kijken. Volgens mij moesten we daar 10 ct voor betalen, maar we kregen wel limonade met een koekje erbij.
(ik word moe van mezelf, ik kan me nog zo ontzettend veel herrinneren haha)
Ik zou die foto's van Oma Roos wel eens willen zien, wie weet wat daar allemaal tussen zit, ik ben een sentimentele neel hoor. Oma Roos woonde in de 2e portiek aan de rechterkant op nr 1 en ik dacht dat zij dochters had, 2.
Mijn moeder heeft nog bij Splinter gewerkt, dan kreeg ze het oude en kapotte speelgoed voor een prikkie, dat repareerde zij en dat kregen wij voor Sinterklaas of voor onze verjaardag.
Zij heeft ook nog voor de groentenboer in de Fockstraat Kroon gewerkt, gingen wij met zijn allen doperwten doppen voor hem, of tuinbonen, ketels vol.
Albert de Boer van de melkwinkel in de Fockstraat heeft zelf ook stukjes geschreven hier. Dat was onze melkboer ook, want Pa ging met de wagen door de wijk en hij dronk altijd koffie bij ons op het krukje in de keuken.
De bakker ging ook met de wagen langs de deuren en de schillenboer met kar en paard ook, daar kreeg mijn moeder mesjes van, want er zaten wel eens groentemesjes tussen de schillen.
Ik kan me zelfs nog de voddenboer herrinneren die keihard vodduhhhhhhhhhhh riep.
Zo zeg, ik word gewoon gelukkig als ik allemaal die herrinneringen ophaal.
groetjes weer van Ria Knijn, vullen jullie ook weer eens wat aan?

Hi Ria knijn ... hebt jij een mooie kindertijd ja ! hahahaaaaaaaaa ... hebt jij een lemonade voor mij ?

Tom roos

kapperszaak roos

Mijn grootvader was Siebe roos,geboren te Den Helder Jacob is een broer,Hun ouders teunis roos en gesina breg,Heeft u misschien ong foto,s van uw vader en andere fam leden, dit ivb met stamboom onderzoek.Heb reeds een brief gestuurd naar Tiny roos, maar tot heden geen reactie.
m.v.g Tom Roos

Clarita van Reijsen

Re: m.c.addickstraat

lies:
volgens mij hebben wij gewoond op nr 2 twee hoog
van af 1952 tot ongeveer 1961 ik heb 2 broers

Dat klopt, ik was het benedenbuurmeisje van wie je de rolschaatsen leende. Ik heb ook twee (jongere) broers. Wat hebben we daar heerlijk gespeeld op het Jan Postmahof. Vooral die zomeravonden zal ik niet vergeten.

lies

m.c.addickstraat

volgens mij hebben wij gewoond op nr 2 twee hoog
van af 1952 tot ongeveer 1961 ik heb 2 broers

Cisca Knijn

Jan Postmahof/MC Addicksstraat

Nu ik dit allemaal lees, komen er weer dingen terug. Mijn zus weet natuurlijk heel veel, dat lees je wel. Wat ik even kwijt wil is dat er in onze buurt van vroeger sommige dingen herhaald worden. Daarmee bedoel ik oa hoofddoekjes. In de vijftiger en zestiger jaren hadden huisvrouwen vaak hoofddoeken om want daaronder zaten krulspelden, of het was vanwege harde wind; ook zonde van je watergolf/permanentje. En... kinderrijke gezinnen. En... groentewinkels waar niet kant en klare producten onder superhygienische omstandigheden worden verkocht, maar gewoon pure groenten en huisvrouwen die in de vruchten knijpen om de rijpheid te bepalen. En bij de slager vitrines waarin de lappen vlees voor het uitzoeken lagen. Zeg het tegen de slager en je krijgt wat je wilt. Zo is er veel meer vergelijkingsmateriaal. Ik hoor graag wat anderen ook vinden.
Nu zijn het mensen van andere origine die de buurt in Slotermeer bepalen, maar ik denk dat zij over zoveel jaar ook heel gelukkige herinneringen aan deze tijd hebben.
Wat ik wel zonde vind is dat de buurt zo vervuilt. Kijk eens bij die ondergrondse containers. Wat een troep ligt daar altijd bij. Nadeel van deze consumptiemaatschappij. Mensen hebben teveel troep itt onze tijd.
Mijn vader heeft nu na 58 jaar ons huis in de MC Addickstraat verlaten. Samen met zus en broer werd het huis leeggehaald. Netjes brachten wij resten naar de container, maar daaromheen waren allerlei spullen gegooid die niet door het klepje passen. Hiervan gaat heel veel zwerven door de wijk. Een harde kluif voor de gemeentereiniging (toch ook wel probleem in veel wijken in de stad). Toen ik nog een keer daarheen liep met troep hoorde ik rinkeldekinkel. Bleek dat er een grote spiegel had gestaan en die was omgegooid/gewaaid. Dus scherven overal op straat.
Over twee weken heb ik niks meer te zoeken in Amsterdam West 2, Slotermeer. Ga ik het missen? Wie weet.

Jan Landman

jeugdherinneringen

Heel lang heb ik er gewoond, ruim 19 jaar, en nog steeds kom ik regelmatig op het Jan Postmahof, mijn moeder woont er nog steeds, nu al bijna 59 jaar.
Er is veel veranderd, de kinderen...die zijn er nog steeds, spelend op het klimrek en de andere speeltoestellen, dat is gebleven.

Wij, de familie Landman, wonen op nummer 5, we hebben met vele van jullie gespeeld...vroeger, zo heel lang geleden.

Wij hadden niet de eerste TV, in tegendeel, waarschijnlijk als laatste (1973)
Mijn vader heeft inderdaad een aantal keren een goochel showtje gehouden, bij ons in de huiskamer, hij had speciaal een aantal kindertrucs ingestudeerd, "jantje Grotebol" en de "Duivenpan" met die steekvlam en de snoepjes die tevoorschijn kwamen. Met de verjaardagen werden ook de kinderen uit de buurt uitgenodigd, een feestje !

Ook ik ken wel een paar namen uit die tijd, naast ons, Martin Slierendrecht, Greetje, Ellie en Alie Overdorp, Marjo en Sjoert en later Loes en Ruud, aan de overkant de familie Pel, Jan, Aart en zijn zussen, uiteraard Ida.

Heel ver terug...TV kijken bij "Oma" schoenen uit op de grond zitten, "dappere Dodo" kijken.

Ik ben vanuit de Jan Postmahof getrouwd en woon nu al weer een hele tijd buiten Amsterdam.

Het zijn fijne herinneringen !

Met vriendelijke groeten
Jan Landman

Fam.Slierendregt, Mijdrecht,Middenmeer,Zoetermeer

Een kindje uit Zuid Afrika in Slotermeer

De 3 jongens op het karretje zijn Martin, Ruud en Hans Slierendregt, die destijds woonden Jan Postmahof 7 2e etage.
Onze Ruud was verliefd op Yvonne Hankart, het meisje dat uit Zuid Afrika kwam en woonde bij Oma Roos.
Wij zijn verhuisd okt.1965 naar Amstelveen.

Maria Knijn

Jan Postmahof

Ha Joke, ik heet dus gewoon Ria Knijn hoor en ja jij was mijn vriendinnetje, Keessie, de jongste, die nu ook heeft geschreven heeft bij Joke in de klas gezeten en met Wietje, Louis bij Fons denk ik, met hem heb ik nog gevochten hahaha.
Jullie hadden ook 6 kinderen hé, net als wij en de familie Lusink had er 7.
Bij jullie thuis hadden jullie 5 jongens en één meisje en bij ons thuis waren er 5 meisjes en één jongen, net omgekeerd.
Wij heetten Agnes, Fons en Hilde (tweeling), Cisca, Ria en Joke.
Haha Joke, wij hebben ook vaak ruzie gehad hoor, maar dat hoorde er gewoon allemaal bij, dat knokten wij wel uit toen, tegenwoordig zijn het allemaal watjes toch? Wij waren bikkels ;-)

Maar Joke,
jij speelde ook met Petra Rijkers, die hadden ook een gezin van 6 kinderen, Vera Rijkers speelde ook altijd op het pleintje met Paulien (Pienie) Lusink en Joke mijn jongste zusje, die drie waren onafscheidelijk, ondanks dat ze elkaar de hersens insloegen, maar ja, dat hoorde er allemaal bij.
Jullie woonden dan wel in de eerste portiek, maar welk nummer was dat?

Ja Wilma,
je hebt gelijk, zij heette Karin en haar vader vloog altijd naar buiten om ons weg te jagen als we bordjetik gingen doen.
Maar om de hoek heette dat de Tourton Bruinstraat, ik woonde in de M.C.Addicksstraat, die 4 blokken achter elkaar en dat zijblok heette zo.
In die zijstraat deden wij dus altijd blikkietrap met de familie Rijkers en hun vrienden.
Dat zwembad waar jij het over hebt vond ik maar heel erg vies en heel klein, snapte ook niet dat daar beneden een zwembad kwam.
Bovendien baalde ik er sowieso van dat dat hele gebouwtje er kwam, want ik lag eerst altijd in bed trams en bussen te tellen en dat gebouwtje ontnam me mijn uitzicht.

Petri had idd een broer die Siepie heette en achternaam de Boer, want hij was weer de vriend van mijn broer Fons.
Petri is nog getrouwd met Peter Prins aan de overkant van het pleintje uit de eerste portiek.
Nog een vriend van Siepie heette Jaap Portengen die woonde op nr 1 in de Tourton Bruinstraat, helemaal bovenaan, zij hadden drie zoontjes en hun vader was postbode.
Zij waren ook bevriend met Joepie Bruinjé, die nu een beroemde fotograaf is, kejje nagaan.
Mijn vader zei altijd als Joepie Fons kwam afhalen, hé, wie zit daar op het stoepie? Volgens mij is dat Joepie. lol.

Tegenover de fam Rienen woonde ook Anita en Andre de Jong van wie de vader politieagent was. Zat ik stiekum met Andre op zolder het boek van Jan Cremer te lezen.

Kennen jullie ook nog de familie Vlaanderen van de banketbakker, ik ken Jantje nog zo voor me halen.

Kees, mijn vader gaf ook nog op zolder poppekastvoorstellingen voor de kinderen uit de buurt, weten jullie dat ook nog?
Wij hadden naar de zolder toe een luik met een ladder, maar om het spannender te maken hees mijn vader de kinderen met een touw omhoog.
Ook hield mijn vader met ons en een sliert kinderen uit de buurt op de mooie zondagen wandelingen in wat nu het Eendrachtpark heet bij het Jan van Galenbad, dat noemden wij toen "de Woeste Hoogte", maar de kinderen moesten wel altijd ouwe kleren aan, want we zagen er niet uit als we terugkwamen.
Dat was toen nog braakliggend terrein met veel heuveltjes en slootjes, heerlijke tijd hoor.

En voor ons was op het hoekje van de Addicksstraat, van het dwarse gebouw op nr 1 begane grond, opa en oma Klaver die als eerste tv hadden en elke woensdag en zaterdagmiddag mochten daar een hoop kinderen tv kijken. Volgens mij moesten we daar 10 ct voor betalen, maar we kregen wel limonade met een koekje erbij.

(ik word moe van mezelf, ik kan me nog zo ontzettend veel herrinneren haha)

Ik zou die foto's van Oma Roos wel eens willen zien, wie weet wat daar allemaal tussen zit, ik ben een sentimentele neel hoor. Oma Roos woonde in de 2e portiek aan de rechterkant op nr 1 en ik dacht dat zij dochters had, 2.

Mijn moeder heeft nog bij Splinter gewerkt, dan kreeg ze het oude en kapotte speelgoed voor een prikkie, dat repareerde zij en dat kregen wij voor Sinterklaas of voor onze verjaardag.
Zij heeft ook nog voor de groentenboer in de Fockstraat Kroon gewerkt, gingen wij met zijn allen doperwten doppen voor hem, of tuinbonen, ketels vol.

Albert de Boer van de melkwinkel in de Fockstraat heeft zelf ook stukjes geschreven hier. Dat was onze melkboer ook, want Pa ging met de wagen door de wijk en hij dronk altijd koffie bij ons op het krukje in de keuken.
De bakker ging ook met de wagen langs de deuren en de schillenboer met kar en paard ook, daar kreeg mijn moeder mesjes van, want er zaten wel eens groentemesjes tussen de schillen.
Ik kan me zelfs nog de voddenboer herrinneren die keihard vodduhhhhhhhhhhh riep.

Zo zeg, ik word gewoon gelukkig als ik allemaal die herrinneringen ophaal.

groetjes weer van Ria Knijn, vullen jullie ook weer eens wat aan?

Kees van Rienen (de jongste)

Jan Postmahof 11/1

Van wat ik hierboven heb gelezen zijn bij mij vage herinneringen maar het hofje met klimrek,zandbak en duikelrek kan ik mij duidelijk voor de geest halen.De naam Knijn zegt mij wel iets maar heb er geen duidelijk beeld bij. Wel bij de naam Landman die volgens mij de eerste televisie had van het Postmahof. Daar gingen we dan ook vaak zaterdagmiddag t.v kijken. En mijnheer Landman die deed ook nog wel eens een goochelkunstje voor de kinderen.
Later hadden we zelf een t.v en keken we thuis.

Bezoeker

Jan Postmahof

In mijn vorige reactie had ik het over de M.C.Addinckstraat maar het moet de Tourton Bruinstraat zijn.
Ook herinner ik mij een jongen die Arno heette en aan zijn oren was geopereerd.
Joke , jammer dat je mij niet meer kan herinneren, het is ook al heel wat jaar geleden dat we samen buiten speelden. Ik weet nog wel dat 1 van je broers voor pastoor wilde leren. Is hij dat ook nog geworden?
Zelf heb in 1973 Amsterdam verlaten maar mijn vader heeft er tot zijn dood gewoond.
Dat zwembad waar je het over had is er nog steeds. Dat was beneden en boven gronds was er een bank en een drogist.
Het was wel jammer dat er gebouwd werd want toen waren wij onze speelplein kwijt.
Later werd daar ook met oudjaar vuurwerk verkocht.
Hartelijke groet aan een ieder die mij wel herinnert.

Bezoeker

Jan Postmahof 11

Hallo Maria en Wilma,

Wat een leuke verassing om iets te lezen over de Jan Postmahof. Een feest van herkenning!! Heb er goede herinneringen aan. Maria dat ik met jou speelde weet ik nog vaag maar helaas Wilma bij jou gaat geen lichtje branden. Wij waren/zijn met 6 kinderen (toch niet zo heel groot?) 5 jongens, Gerard, Hans Louis, Rob, Kees en 1 meisje, dat ben ik (Joke). De jongen boven ons heet volgens mij Siepie??? Kennen jullie Geerie Schut, die woonde aan de overkant.

Oma Roos kan ik me niet herinneren. Wel op een warme zomerdag tijltjes die door de moeders met water werden gevuld en waar we
met veel plezier in spetterden.

Klopt het dat er later een binnenzwembad op een gedeelte van het plein is gebouwd? En dat er een man rond liep die de boel in de gaten moest houden?

Hartelijke groet, Joke van Rienen

Bezoeker

Jan Popstmahof

Hey Maria.
Leuk om wat te lezen uit mijn jeugd jaren. De naam Knijn zegt mij nog wel vaag iets.
Het meisje op nr. 1 waar jij het over had ben ik maar ik was echt niet ernstig ziek. Ik denk dat je met de straat in de war bent, want net om de hoek van het Jan Postmahof in de M.C.Addinckstraat daar woonde wel een gehandicapt meisje met de naam Karin.
De familie van Rienen kan ik mij ook nog goed herinneren. Het was een groot katholiek gezin en ook ik speelde vaak met Joke.
Zij woonden op nr.11 1 hoog en op 2 hoog woonde fam. Boer met 1 dochter ,Petri ,en een zoon waar ik de naam niet meer van herinner.
Maar voor mij is het ook onbekend wie oma Roos was en op welk nummer zij woonde want ongetwijfeld heb ik ook met haar pleegdochter gespeeld.
Misschien komen er nog reacties van iemand die ons meer kan vertellen.
Groeten van" meisje" van het Jan Postmahof. Wilma

Maria Knijn

het Hof

Ha Loes,
maar dan moet je mij ook kennen?
Ik weet alleen je achternaam niet.
Weet de familie van Rienen, ben jij van van Rienen?
Joke van Rienen is een tijd mijn vriendin geweest en boven van Rienen woonde een jongen die bevriend was met mijn broer, op nr 3.
Op nummer 1 herinner ik me nog de familie Portengen bovenaan en daaronder een echtpaar met een meisje, die erg ziek was altijd.
Ik zou het leuk vinden als je nog meer weet van vroeger
groeten Ria Knijn

Maria Knijn

Dit is mijn hofje

Als je op de foto kijkt van het hofje kijk je tegen een rijtje huizen aan, het 2e huis van rechts is ons huis, nog steeds want mijn vader woont er nog steeds, al 55 jaar.
Hij is inmiddels 83 jaar en zegt steeds, ik ga alleen dit huis uit tussen 6 planken, mij krijgen ze hier nooit meer weg.
Mijn moeder riep regelmatig vanuit de tuin : snoepiessssssss en ja hoor dan kregen we allemaal één snoepje haha, het was vroeger wel zuinig, maar wat maakte ons dat toen uit.

Ik ging zelfs met onze kleuterklas naar dit plein voor ons huis zodat de kleuters olv juffrouw Mollevanger daar konden spelen. En ja als mijn moeder dan weer uit de tuin wat ging uitdelen was ik natuurlijk zo trots als een aap en had ik het gevoel dat ik daarom de meste rechten had om op het bankje naast de juf te zitten ;-)

De klimkooi, waar ik altijd mijn schommeltje aan vast maakte, want ben ik heel gelukkig geweest daar.
Van het Jan Postmahof staat alleen de oude klimkooi nog en de rest is gemoderniseerd, ik kan het niet waarderen, want al mijn herinneringen worden verstoord, het zal allemaal best mooi zijn, maar wij waren blij met de aluminiumrekken waar we met een been erover rondjes konden draaien en er een evenwichtsbalk aan hadden.

Zo graag als wij daar als kinderen speelden, mijn kinderen vonden er niets aan, onaardige kinderen zeiden ze.
Maar dat hadden wij toen ook, de enorme grote families die samen speelden, knokten en sporten en zomerspelen hielden, want vakanties zaten er nu eenmaal niet zoveel in, veel kinderen weinig geld.
We spanden we een touw van de klimkooi naar een boom en gingen we volleyballen. We gingen ook voetballen en bij grote uitzondering mocht ik als meisje ook meedoen.

Blikkietrap in de zijstraat de McAddicksstraat, naast dat rijtje huizen kon nog, er waren nauwelijks auto's en ja Bordje tik dat deden we ook, totdat de mensen die daar woonden tekeergingen en renden we snel weg.
Verstoppertje, dan lagen we op de dakjes van de berging van de huizen aan de rechterkant van de bovenste foto, op de 2e foto zie je het ook, de 2e foto is de achterkant van de winkelrij.

Ik moet Oma Roos denk ik kennen, als ik me niet vergis, prachtige lange vrouw met donkerbruine ogen, wij vonden haar, als zij het dus is, een hele mooie dame.
Woonde zij in het witte huizenblok, links op de bovenste foto, je kunt het net niet zien, in de middelste portiek?
1 hoog aan de rechterkant, is dat zo oma Roos?
Herinnert u zich nog de Knijntjes?
Als ik de foto's zie krijg ik een soort van weemoed naar die tijd, die zo volkomen zorgeloos en vrij was, ja wij waanden ons in een paradijs en ik kijk om naar een ongelooflijke gelukkige jeugd.

met lieve en gelukkige groeten Ria Knijn

Loes

Jan Postmahof

Bij het lezen van dit verhaal, denk ik weer terug aan die mooie kinderjaren, die ik op het Jan Postmahof heb doorgebracht.
Er werd altijd met een grote groep kinderen gespeeld. In de zandbak, op het klimrek, maar ook gewoon op het plein, met een bal, een springtouw, of boompje verwisselen. Ook stonden we vaak bij de etalage van Splinter te kijken. Later gingen we "elastieken" bij de springpaaltjes, of verstoppertje spelen.
Ik heb 16 jaar op het Jan Postmahof nummer 3 gewoond. Van 1954 tot 1970.
Toen de pleegdochter van mevr. Roos in 1958 bij haar kwam wonen, was ik 6 jaar. Ik moet haast wel met haar gespeeld hebben. Ik kan mij haar niet herinneren, en weet niet op welk nummer zij gewoond heeft. Mijn moeder, die nu inmiddels 88 jaar is, weet het ook niet meer. Samen met mijn buurmeisje,"Wilma van nummer 1", zijn we aan het puzzelen wie het nu geweest is. We hopen er nog eens achter te komen.

elisabeth

heej

heej vet grappig dat u er nu zo uit ziet dat had ik echt niet verwacht :d nou doeg groetjes elisabeth