Schatgraven
Eerlijk gezegd kreeg ik 's middags vaak weer een schone jurk aan want er was onderweg naar school altijd zo veel te ontdekken en te rommelen dat je kleren daar onder leden. Onderweg naar school lag er op een gegeven moment een stapel boomstammen en daar kon je natuurlijk lekker op klimmen en weer af springen.
Op een ochtend was ik wat later dan anders en wie schetst mijn verbazing dat er een flink aantal dubbeltjes en stuivers tussen de balken lagen. Na flink gepeuter had ik er een aantal te pakken en in de zak van mijn onderjurk bewaarde ik mijn schat. Na schooltijd ben ik meteen naar "het kappertje" gegaan want daar verkochten ze snoep en ik had de dag van mijn leven. Later ontdekte ik dat heel veel kinderen daar hun "melkgeld" verloren waren, maar ja het was hun eigen schuld vond ik. Bij "het kappertje" was ik wel vaker te vinden, want ze hadden van die heerlijk stroopsoldaatjes en van mijn zakgeld (dubbeltje) kocht ik dan zo'n lekkernij.
Door de straat
Verder had je nog IJsje Prima. Dat was een meneer die met een Italiaanse Ijskar langkwam en hij riep altijd "ijsje prima,ijsje prima". We kregen dan allemaal een stuiver van mijn moeder en mochten een ijsje halen. Er kwam ook regelmatig een schillenboer en mijn moeder had onder in de keukenkast een schillenbak met een krant onderin. De voddenman kwam ook langs en riep heel hard "Voddeeeeh Voddeeeh". Wij vonden dat heel spannend en speelden ook voddemannetje. De melkboer kwam ook aan de deur en mijn moeder had een speciale pan met een rare puntdeksel voor de melk. We aten altijd zelfgemaakte pap en vanille en chocoladevla. Een hele grote pan vol en het was altijd zo op.
Laat ze maar wachten
Mijn zussen zijn in de Jacob Cabeliaustraat geboren dus op een gegeven moment woonden we daar met z'n achten. Als we boven in bed lagen kon de deur nog maar op een kiertje open. Ik lag boven in het stapelbed en kon dus lekker lezen bij het raam. Het was een vol huis en een druk gezin dus de enige plaats waar je rustig kon lezen was de w.c. Ja, ik heb de hele familie vaak in een rij laten staan omdat ik mijn hoofdstuk nog niet uit had!
Gepubliceerd: 14 februari 2009