2e Christelijke LTS Patrimonium

Deel 1

8 Fans
Overtoomse Veld

Okko Steensma verteld in een aantal delen over de 2e Christelijke LTS Patrimonium die begin jaren 60 een nieuwbouwpand in de Dr. Jan van Breemenstraat te Amsterdam in de wijk Overtoomse veld betrok.

De voorkant van de 2e Christelijke LTS Patrimonium Foto: collectie Okko Steensma, 1970

De voorkant van de 2e Christelijke LTS Patrimonium Foto: collectie Okko Steensma, 1970

Alle rechten voorbehouden

Het was een typische jongensschool en in die tijd min of meer het enige gebouw in de directe omgeving. Aan de westkant grensde het dijklichaam wat later de Coentunnelweg zou worden. Aan de zuidkant grensde de Jan Evertsenstraat met daarachter een heel groot braakliggend terrein, waar later een pand van de ABN AMRO gebouwd zou worden en het Gerbrandypark zou worden aangelegd. Aan de noordoostkant lag het Jan van Galenbad en zou later het reumacentrum worden gevestigd in de Admiraal Helfrichstraat en aan de noordkant stond alleen de prinses Irene Vak en Huishoudschool.

Theorie en Praktijk
Het Patrimonium gebouw bestond uit een hoog gedeelte waarin de theorie lokalen en een laag gedeelte waarin de praktijklokalen gevestigd waren. Om de hoofdingang te bereiken moest je enkele treden beklimmen van een brede stenen trap. Een fietsenstalling was gevestigd onder de school en was bereikbaar via een tweetal trappen welke aan de linker en de rechterkant van de hoofdingang waren gevestigd.

Conciërges
Eenmaal binnen dan liep je tegen de garderobe aan met aan je linkerhand de conciërgeloge. Dit was het domein van de heer Spaangaren, de conciërge die overigens altijd netjes in het pak, dagelijks de absenten controleerde en er ook voor zorgde dat jongens zoals ik, die op het laatste ogenblik de school binnen probeerden te rennen, terwijl het beginsignaal al geklonken had, ook echt te laat waren. Spaangaren liet je echt voor de dichte deur staan en deed die pas weer open na een minuut of vijf. In de conciërgeloge werden ook de klassenboeken bewaard, welke dagelijks werden opgehaald en teruggebracht door de gekozen klassenvertegenwoordiger. In de gang achter de conciërgeloge waren de lerarenruimte, administratie en de kamer van de directeur gevestigd. In mijn tijd was dit de dhr. De Blois.
Er waren ook nog twee ander conciërges, genaamd Hoebe en Kesselaar. Dhr. Hoebe en zijn echtgenote zorgden voor de koffie, keuken en kantine. Dhr Kesselaar liep altijd in een bruine stoffenjas en deed technische klusjes in de school. Overigens woonde dhr Hoebe in die tijd in een dienstwoning welke naast de school gebouwd was.

Kantine
Ik de kantine was er tussen de middag gelegenheid tot het opeten van je lunch. De school zorgde voor de melk en de bekers. Het waren witte stenen bekers welke na gebruik netjes in de daarvoorbestemde rekken moesten worden gedeponeerd. Eersteklassers zoals ik maakten hier dagelijks gebruik van. Brooddoosje of zakje mee van huis en netjes tussen de middag vergezeld van een beker melk je lunch opeten. Eenmaal tweede klasser of hoger dan aten een heleboel leerlingen buiten de deur. In de pauze tussen de middag spoedden dan vele leerlingen zich naar het nabijgelegen Mercatorplein voor een bezoek aan snackbar Dirck of één van de vele tabak en/of snoepwinkels. Anderen liepen het onontgonnen Gerbrandypark in. Ik herinner mij een knul, genaamd Agema, die een vlot had gemaakt in één of andere sloot. Hij ging daar dagelijks naar toe tot op een dag hij zeiknat terug kwam lopen naar school. Hij was in het water gevallen. Sinds die tijd ging hij niet meer naar het vlot.

Naar deel 2

Gepubliceerd: 21 maart 2009
Alle rechten voorbehouden

1954 keer bekeken

13 reacties

Voeg je reactie toe
Okko

RE: In Memoriam: Pierre Voswijk (1947-2021)

GvK,

Wat een verschrikkelijk nieuws. Pierre was veel te jong om onze wereld te verlaten.

Ik besef mij nu dat hij in 1968/69, toen ik bij hem in de klas zat, nog maar 21 á 22 jaar oud was. Een broekie dus nog. Dat heb ik nooit geweten. Tineke kende ik ook van de Opgang, evenals Arie Versteeg en echtgenote. Ik herinner mij dat ik een keertje kwaad op Voswijk was. Ik was naar de kapper geweest en liep de volgende dag de klas binnen. Toen zei Voswijk met een grote grijns: "Lekker koppie heb je weer Steensma". Ik werd nijdig en kon het toen niet hebben en antwoordde: "Dat kan ik van u niet zeggen meneer". Hij vatte het gelukkig goed op. De rest van de les ging goed. Later geen problemen meer gehad. Ik heb hem met zijn vrouw en schoonmoeder in 1978 nog een hand gedrukt in de Opgang tijdens een condoleance na het overlijden van Arie Versteeg. Er waren daar vele leraren aanwezig. Ik herinner mij vooral dhr. van Driel die ook aanwezig was.

GvK

Voswijk, Bruning, Spaargaren en Kees Viel...

Hoi Okko Steensma, Ja, dat was inderdaad 'meester Bruning' die mij een flinke klap in mijn gezicht gaf. Nadien heeft hij dat overigens nooit meer gedaan.

En inderdaad , je hebt gelijk, de leerlingen waren niet altijd meewerkend als het ging om orde in de klas en moest je als leraar wel flink gas geven om de baas te blijven. Vandaag de dag gaat het er anders aan toe; er is meer agressie en ook meer gevaar. Toch zijn docenten ook anders geworden dan vroeger het geval was.

Ik had een keer bij houtbewerken de klas gemaand op te houden met het ge-etter tegen de leraar 'Hout' (ik ben zijn naam helaas kwijt). Ze zaten die man te zieken...

Pierre Voswijk in memoriam

Tot mijn grote verrassing woonde meester Pierre Voswijk (hij gaf Nederlands) bij mij in de gemeente grenzend an die waar ik woon. Ik wilde hem opzoeken maar door de coronamaatregelen was dat niet toegestaan. Toen de maatregelen waren versoepeld las ik in de krant dat hij was overleden aan de gevolgen van het coronavirus.

  • Lees ook op https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20210413_65003712?utm_source=google&utm_medium=organic

Ik heb zijn vrouw een kaart gestuurd om haar te condoleren met het overlijden van haar man. Erg jammer, ik had graag met hem willen praten over die 'oude tijd'. Ook ook over zijn schoonvader, de heer Versteeg, want hij was getrouwd met de dochter van Versteeg.

Ik had Pierre Voswijk nog wel een ansichtkaartje gestuurd toen hij nog niet ziek was en omdat hij destijds Nederlands doceerde schreef ik opzettelijk een berichtje op de kaart met allerlei taalfouten... en memoreerde nog dat hij degene was die mij Nederlandse les gaf... Helaas heb ik nooit kunnen vernemen wat zijn reactie was.

Ik heb de conciërge meneer Spaargaren nog meegemaakt voordat hij met pensioen ging. Hij had niet alle geduld van de wereld en kon wel eens kribbig uit de hoek komen. Hij is er nooit achter gekomen dat de absentiebriefjes niet door mijn moeder maar door mijzelf waren geschreven ...en ondertekend! Ik moet er nog om lachen.

Ik was 16 toen ik een Plymouth naar school reed. Voor meneer Letsch. De Plymouth was van mijn broer maar die wilde dat ding naar de sloop brengen, terwijl we op zoek naar een 8 cilinder motorblok voor het klaslokaal van meneer Letsch. Het was de eerste keer dat ik in een auto reed - gelukkig was er niets gebeurd onderweg, hoewel ik wel pareltjes zweette omdat zo'n 'juut' achter mij reed met een witte VW-Kever, maar die sloeg af bij de Lodewijk van Deysselstraat was destijds het politiebureau was. Ik zie mijn vader nog op het balkon staan en zijn hoofdschuddend omdat ik -eigenwijs als ik was- toch die wagen aan de praat kreeg en wegreed... Met jaren komt de wijsheid, ik zou het nu niet gedaan hebben, maar als puber ben je nog wel eens overmoedig en ...stronteigenwijs en sla je alle goede raadgevingen in de weg.

Intussen nader ik mijn 66ste verjaardag, gepensioneerd... Nog even en het zit er voor mij ook op... we hebben hier niet de eeuwigheid!

Maar goed van je, Okko Steensma, dat je over deze school begon op deze website! Hopelijk zijn er nog meer oud leerlingen die hier willen schrijven over de Patrimoniumschool.

Weet iemand hoe het Kees Viel (mijn klasgenoot en vriend destijds) is vergaan? Ik zou hem graag willen spreken!

Bedankt nogmaals!
GvK

Okko Steensma

reactie op Letsch, Van der Pol, Bakker, Verkerk, Voskamp, De Jong, De Blois, Versteeg, Van Barneveld.... (GvK)

GvK, leuke herinneringen.

Die mep in je gezicht heb je denkelijk van de heer Bruning gekregen. Zie mijn groepsfoto ergens op het geheugen, waarop ondermeer de heer Bruning te zien is en diverse leerlingen van de metaal-en elektroklassen, tijdens een excursie naar het Groenpol gebouw op de Kabelweg.

Het gedrag van Barneveld en van der Pol is wellicht in de loop van de jaren veranderd. Ik denk dat als je altijd maar gepest worden of met brutale leerlingen te maken krijgt je in zekere zin verandert. Bij van der Pol en daarnaast van der Kraats was het altijd raak. Van der Kraats werd heel veel gepest denk ik. Ook een leraar uit die tijd met de naam Links. Het was een man met een heel sterke bril en een scheefstaand oog. Die moest het ook altijd ontgelden. Versteeg was mijn klasseleraar.

GvK

Letsch, Van der Pol, Bakker, Verkerk, Voskamp, De Jong, De Blois, Versteeg, Van Barneveld....

 

Na de lagere school naar de LTS, want dat moest toen nog… omdat mijn broer ook naar de LTS was gegaan. Ik had daar niet zoveel zin in. Technische schetsen van de heer Verkerk, een sympathieke man en volgens mij een met wat ruimere inzichten dan de anderen van zijn leeftijd. Een leuk vak trouwens dat technisch schetsen en tot op de dag van vandaag heb ik er nog veel aan om dingen in de juiste perspectief te tekenen.

De natuurkundeleraar Van der Pol was een bullebak in zijn omgangsvormen. Of hij had thuis problemen of hij moest zich hoe dan ook laten gelden want bij elke les waren er wel weer problemen met ons. Hij kon foeteren en tamelijk onredelijk zijn. De hele klas werd gestraft als iemand over de schreef ging (volgens hem). Als klasseoudste (toen nog zonder tussen-n) heb ik me wel eens beklaagd bij de directie. Dat hielp weinig want wij maakte het Van der Pol moeilijk, niet andersom! Door zijn manier van optreden kon hij op weinig respect (en medewerking) rekenen van onze kant...

De heer Bakker, wiskundeleraar was weer een heel andere man... Voskamp, een klein mannetje met een bierbuik, baard, was toen een van de jongste leraren (Nederlands). Ik zat samen met Kees Viel aan zijn bureau. Je kon wel met hem lachen en we werden ook wel uitgenodigd om bij hem thuis te komen. Hij had een DKW cabriolet. Mochten we wassen voor een paar guldens aan zakgeld. Hij was twee jaar lang ook mijn klasseleraar (ook zonder tussen-n)

Meneer De Jong, muziekleraar en leraar Engels en maatschappijleer. Aardige man! Speelde zelf trompet. Ik moest van hem, vanwege mijn eigen muzikale instelling, het schoolorkestje dirigeren tijdens de Open Dag. Je kon goed met hem praten, hij nam de tijd naar je te luisteren.

Meneer Barneveld leek we een als een uit leger gestapte drill-sergeant, pokdalig gezicht, zwart haar waar een pot Briljant im verdween elke dag, gaf schreeuwend les en kortaf, hij zette je voor schut in het bijzijn van de rest van de klas als je wat verkeerds deed, zoals de klauwplaatsleutel laten zitten in de draaibank. Diverse werkstukken van deze metaalklas staan nu nog op mijn bureau.

Meneer Versteeg was bijkans nog driftiger hoewel ik dat niet zelf heb meegemaakt. Leerde ons plaatwerken, (punt)lassen en smeden... Smeet je werkstuk door de klas als het beneden peil was wat je presteerde. Grote man, grote handen, grote voeten, blauw grijze stofjas, was wel loeisterk. Hij was naast leraar ook nog koster van de gereformeerde kerk in Osdorp. Zaterdags ging ik altijd zijn Opel Admiraal automaat wassen, voor fl 7,50. Kreeg daarbij ook nog koffie in de keuken van de kerk "De Opgang" en omdat het zaterdag was, ook nog wat lekkers erbij. Je moest hem wel te vriend houden, maar gezien mijn gereformeerde afkomst moest dat geen probleem zijn. Ik moest hem, samen met wat andere jongens, assisteren om op het dak van het schoolgebouw grote stalen letters met de naam van de school te monteren....

Ik kreeg een keer een flinke mep in mijn gezicht van de adjunct directeur (ik kan niet op zijn naam komen, Udink of zoiets), klein mannetje, spitse neus, blauwe stofjas. Dat viel bij mij tamelijk verkeerd en stapte de klas uit en snelde naar de kamer van de directeur De Blois; beklaagde mij over deze mishandeling en gaf te kennen dat wanneer hij mij weer zou slaan de rapen echt gaar waren. "Ik  waarschuw u nu, de volgende keer mep ik terug!" Mijn vader heeft nog een brief gestuurd voor de directie dat het "raadzaam was bij een volgende keer uw handen thuis te houden en mij desnoods te informeren over wat mijn  zoon heeft gedaan", weet ik me nog te herinneren.

Meneer Letsch gaf les in autotechniek’, praktijk en theorie. Had alleen in de praktijklokaal een stofjas aan. Een fijne vent, gemoedelijk, geen druktemaker. Rookte sigaren, en hield de sigaar tussen zijn duim en wijsvinger met zijn pink omhoog. Veel van geleerd! Dat hij elke dag vanuit Den Haag naar Amsterdam reisde en weer terug was ook aan zijn stem te horen, een rasechte Hagenees. Zoals gezegd, een fijne man. Kwam ook aan huis om mijn ouders te informeren over mijn ‘prestaties en dat ik feitelijk op de verkeerde school zat... dat bleek na mijn examen wel duidelijk te worden. Ik moest naar de theoretische kant van de opleiding of naar

We hadden ook nog vaktekenen, met zo'n tekentafel. We kregen een nieuwe leraar, een die net van de PABO of hoe dat heette afkwam en voor het eerst les gaf. Gaf hele lage cijfers voor al ons werk, zelfs bij een van de jongens die voorheen altijd hoge cijfers scoorde vanwege het prachtig werk wat hij leverde! Als klasseoudste (zonder tussen-n destijds) was het mijn verantwoording -dacht ik- daar wat aan te doen. Ik tekende protest aan bij deze leraar (was afkomstig uit Drenthe), maar dat mocht niet baten. Hij gaf ons ook materiaalleer en nog meer van dat soort vakken. Maar op een zeer saaie manier. In het laatste schooljaar was dat op de tweede verdieping met uitzicht op de snelweg... dat boeide meer dan wat hij had te vertellen.

Als klas spraken we af te staken bij de volgende les want het had toch geen zin om te tekenen want je kreeg toch slechte cijfers, hoe goed je ook tekende! Letsch kwam erbij want hij was onze klasse-leraar. Het gaf wel enige consternatie. Had nog uitgelegd dat hij zelf kon zien aan de tekeningen die bewaard werden, dat bij de nieuwe leraar de tekeningen erg laag werden gewaardeerd. Nu, dat was inderdaad te zien, ook op de cijferlijsten in de klasseboek. Het kwam hierop neer dat de nieuwe leraar zijn beoordeling moest bijstellen en in vervolg hoger waardeerde...

We hadden ook nog elektrotechniek, dat vond ik wel een boeiende vak; thuis soldeer ik radio’s in elkaar omdat ik eindelijk al die tekens begreep. Ik weet alleen niet meer van wie ik toen les kreeg. Was zeker geen opvallende man geweest. En ook nog zoiets als creatief bezig zijn… Van Driel, een wat oudere man deed, met een artistieke uitstraling; liep de hele dag met een stompje sigaar in zijn mond… kon weinig orde houden in de klas. 

De weekopeningen en –sluitingen, eten in de kantine, gymmen met zowat elke week een nieuwe leraar, het verbod om bij de huishoudschool te komen, de jaarlijkse excursies. Het kon er ook vreselijk doods zijn, als het merendeel van de school leeg was en jij met nog enkele andere klassen in de school verbleef. Vooral die saaiheid speelde parten, zodanig dat ik in de laatste twee jaar bovengemiddeld verzuimde…

Ik ben nooit automonteur geworden, laat staan in een garage gewerkt. Ik kan nu wel mijn eigen auto repareren of mijn (schoon)kinderen helpen iets te repareren. Ik studeerde later sociale wetgeving Nederlands recht, werd directeur van een internationaal hulpverleningsorganisatie, ging de (landelijke en lokale) politiek in en werd waarnemend burgemeester… Het kan verkeren en ja, ik kijk met veel plezier terug op die vier jaren LTS “Patrimonium”. Veel boeken heb ik nog, waaronder het rode technisch zakboekje. Erg handig als naslagwerkje voor van alles en nog wat.

GvK

Okko

re: schooljaren 1960-1963

Beste H. F. Grimme,

We zijn allemaal nieuwsgierig naar 'jouw tijd'. Maak er een leuk verhaal van en zet ze in het GvW. Je kunt ze ook als reactie toevoegen maar een eigen verhaal is natuurlijk mooier.

H.F. Grimme

schooljaren 1960-1963

Leerling geweest indie jaren voor metaal/Autotechniek
Op de oude schoollokaties , Valkenierstr, Lepelstr , Nw Herengracht
Div leerkrachten komen mij zeer bekend voor
Nieuwschierig naar mijn "Tijd " Bereikbaar via de mail of tel 0299 - 623388
T.n.v H.F. Grimme

Simon van Leeuwen

De wereld draait snel door

-- De 1967 Opel Record op jouw foto was van Versteeg, de enige auto waar hij in paste met die buik.
Ik herinner mij ook nog een mijnheer de Ruijter, de adjunctdirecteur.
De Blois was een geweldige en gerespecteerde kerel die het beste met iedereen voorhad, hij was heel tolerant en rechtvaardig. Hij had een natuurlijk overwicht. Mijnheer DeN Boer, die elektrotechniek theorie gaf. Reed in een blauwe kever waarhij eens mee een helling had afgereden in vakantie waarbij de auto op zijn zijkant was terecht gekomen. Hij had hem zelf weer opgeknapt en geverfd en prees de kwaliteit van de VW Kever. Den Boer had altijd veel verhalen tijdens de les, een soort monologen hield hij. Hij was ook veel ziek, Den Boer had het moeilijk, was mijn indruk. De timmerafdeling van mijnheer Westerveld had eens een prachtige grote houten wereldbol gemaakt die langzaam ronddraaide. Die stond op het grote podium. Wij ontdekten dat de aardbol ook veel sneller draaien kon en draaiden de regelaar soms in het voorbijlopen op topsnelheid...
Kesselaar had een mooie Borgward Isabella in zijn hok staan, een soort meerjarenproject vermoed ik, ik heb hem er nooit aan zien werken.
Het was een school met structuur en saamhorigheid in een prachtig ruim gebouw waar iedereen zich wel happy in voelde. Het moet een kostbaar gebouw geweest zijn met die mooie spullen , de christelijke gemeenschap moet daar veel geld voor hebben opgebracht vermoed ik. Ik heb nooit enige rottigheid van betekenis waargenomen. Jassen kon je gewoon in de garderobe hangen, kluisjes waren er niet, je hoefde niet bang te zijn dat er structureel gejat werd. Spaargaren had er direct oog op.
Ik had al vroeg mijn rijbewijs gehaald en kwam bij slecht weer wel eens met de Fiat 600 van mijn moeder naar school. Dat baarde enig opzien bij de leraren, de meeste leerlingen kwamen op de brommer.
Ik herinner me ook een mooie gezamelijke kerstviering in 1968 met de hele school in De Opgang. Dat was heel sfeervol en goed georganiseerd.
Westerveld had een gevleugelde uitspraak: 'Timmerlui en metseltraag, maar electriciens werken ook niet graag! ' . Mijnheer van Heun was net als metaal-Versteeg een man van weinig woorden, en het gezegde was: Moet je een kleun van Heun? ' Iedereen sidderde een beetje voor Heun. Mijnheer vd Kraats was vaak het mikpunt van leerlingen. Hij reed overigens in een Trabant, die vaak stuk was. Altijd trammelant met Trabant..! Mijnheer vd Kraats verloor met enige regelmaat de regie over zijn klas. Ik liep eens met een medeleerling van mijn 4e klas door de gang en zag dat mijnheer vd Kraats zwijgend in zijn klas stond terwijl hij werd uitgejoeld door de leerlingen van kennelijk het eerste leerjaar. Een van hen was vd Kraats te na gekomen en stond voor hem terwijl hij zijn leraar uitschold.
Vd Kraats keek hulpeloos naar ons terwijl wij voorbij liepen. Dat konden we niet over onze kant laten gaan, het was gewoon zielig voor die man en we grepen in. We zijn met zijn tweeen de klas ingelopen en hebben het brutale joch dat voor vd Kraats stond in zijn nekvel gepakt en op zijn plaats geslingerd. En toen schreeuwden we : En NU stil allemaal..! Dat hielp en de rust was hersteld. Van der Kraats kon verder gaan . Wij verlieten de klas. Een geslaagde actie die nog weken de ronde deed in de school. Dat was het enige incident dat ik daar ooit heb meegemaakt. Een heel goede school, maar electricien ben ik nooit geworden...

Okko Steensma

Foto's Patrimonium school

Hierbij een aantal foto's van de voormalige LTS Patrimonium, afkomstig van de website van de stichting Bonas.

Patrimonium vooraanzicht in 1967

Patrimonium vooraanzicht in 1967

Alle rechten voorbehouden
Patrimonium binnentuin in 1967 wie, wat, waar, wanneer

Patrimonium binnentuin in 1967 wie, wat, waar, wanneer Door: Okko Steensma

Alle rechten voorbehouden
Bezoeker

Peuk

Ik kan mij voorstellen dat je door de grond ging. Je gaat naar huis en vergeet zoiets of doet het af als een incident. Het is nu waarschijnlijk verjaard, net zoals een ruitje wat ik ooit heb laten sneuvelen en waarvoor dhr. Bruning telkens de schadel op mij verhaalde Maar dit kun je lezen in een van de volgende delen.

Bezoeker

Metselen bij Cor de Boer...

Het lag niet slechts aan de charme van deze leraar dat ik voor dit vak koos.
Nee, een tweede niet onbelangrijk criterium lag in het feit dat je mocht roken in het lokaal.
Nou ja, in het lokaal? Niet tijdens het werken maar wel in de pauzes…
Meneer de Boer (Cor) rookte zelf filterloze sigaretten en hield dus rekening met de rokende leerling.
Veel pauzes dus…

Cor gaf tijdens avonduren en/of zaterdagen les aan volwassenen.
Een keer per maand vroeg hij ons of we wilden helpen om het cursusmateriaal voor deze volwassenen klaar te zetten.
Dit materiaal bestond uit schone stenen, lijm, water en gereedschap.
Dat wij dit met veel plezier deden lag niet alleen aan de charme van Cor.
Nee, 2 keer per jaar deelde hij een zakcentje uit aan ons.
Een goudeerlijke, aardige man dus.
Ik denk dat er geen enkele leerling was die hier anders over dacht…

Woensdagochtend.
In mijn klas waren pakweg 6 leerlingen die voor metselen hadden gekozen.
Woensdag bestond het dagrooster uit 4 uur metselen.
In een van de pauzes schoot ik mijn peukje weg.
Dit lijkt vreemd maar het kon in een lokaal waar voornamelijk kalk, zand en stof op de grond lag.
Ook was het standaard dat de vloer aan het einde van de les aangeveegd werd…
Geen probleem dus.
Mijn peukje belandde echter niet op de grond maar in 1 van de zakken van de werkkleding van de leerlingen.
Achteloos laat ik de peuk voor wat het is en meng me weer in het gesprek met de klasgenoten.

Als ik even later een schroeilucht ruik moet ik stiekem lachen.
Wat zullen de jongens zo schrikken zeg!!!

Als we ons even later omkleden om naar huis te gaan denk ik niet meer aan de peuk…
De herinnering aan de peuk kwam de volgende dag weer naar boven. Tijdens het eerste uur…
Toen kwam een klasgenoot binnen met de mededeling:
"Er is gisteren brand geweest in het metsellokaal!"
De grond schoof onder mijn voeten vandaan.

Bezoeker

Broer van Okko

Hilbert,

Hoe dat zo gekomen is lees je in een volgend deel.

Bezoeker

Metselen bij meneer de Boer...

Okko, leuke opzet. Ben nieuwsgierig naar het vervolg.
Ik ben, euh... even rekenen..., een jaar of 8,9 na jou op deze school terecht gekomen.
De eerste dag heette o.a. dhr. Bruning mij welkom en sprak daarbij de legendarische woorden:
"Je bent toch geen broer van Okko hè?"
De toon was gezet...