Onwetend
Ik vond het hartstikke leuk en heb met plezier een week of zes daar mijn tijd doorgebracht. De baas heette meneer de Jager en het was best een goedlopende zaak. Binnen een paar dagen was ik ingeburgerd en hielp met verve alle klanten aan allerlei spullen. Op een dag kwam er een mevrouw binnen die om een periodebroekje vroeg. Ik schakelde meneer de Jager in door keihard door de zaak te roepen dat die mevrouw een periodebroekje nodig had en dat ik niet wist wat dat was. De mevrouw stond met het schaamrood op de kaken en meneer de Jager kwam fluks aangesneld om de klant verder te helpen. Later vertelde hij me dat het een hulpmiddel was voor de maandelijkse stonde en ik zei "nou had dat dat meteen gezegd dat het gewoon een grote plastic broek was". Ik vermoed dat het echtpaar de Jager thuis flink gelachen hebben om mijn onwetendheid op dit gebied.
Te veel schuim
Mevrouw de Jager werkte ook in de zaak en het was een hele deftige dame. Ik moest ook elke dag de afwas doen en dat deed ik ook met plezier. Ik had volgens mevrouw de Jager veel te veel schuim in het sop maar mijn verweer was dat je anders de kopjes niet met schuimkop uit het sop kon halen. Met een diepe zucht verliet ze het keukentje maar ze liet me verder gewoon lekker rommelen.
Trotse Miep
Op een dag kwam mevrouw Verstraten binnen en wilde graag een vest. Ik liet haar een knalgeel exemplaar met een klein donkerblauw randje zien (Dat vest vond ik zelf het einde). Ze vond het een mooi vest maar zei dat het voor dochter Miep was en dat ze dus wat anders zocht (Even voor de duidelijkheid: Miep was geestelijk gehandicapt). Vol vuur zei ik dat Miep net zo goed recht had om er leuk uit te zien, omdat ze ook een jonge meid was. Ik heb mevrouw Verstraten over kunnen halen om het mooie moderne vest te kopen en het leuke was dat ik 's avonds op onze portiektrap zat en daar kwam een zeer trotse Miep haar nieuwe vest laten zien. Ik vond het geweldig! En het stond haar hardstikke leuk!