Heel veel mussen
Het was als kind heel leuk om naar te kijken en we lagen dan vaak in het gras aan de slootkant om alles goed te zien. De musjes waren ook nog in grote hoeveelheden aanwezig en het waren van die brutale rakkertjes die heel dichtbij kwamen als we zomers ons brood buiten op mochten eten.
Zwaan op bezoek
Er waren in onze sloot natuurlijk ook zwanen en dat waren dieren waar je bij uit de buurt moest blijven van mijn moeder. Wij hadden onze schuur(tje) aan de straatkant en op een dag kwam er een zwaan bij ons de schuur in. Mijn moeder heeft - in mijn herinnering - het beest met de bezem weg moeten jagen en het was het gesprek van de dag.
Ik heb ook een keer gezien dat een zwaan achter een rat aanzat. Prachtig gezicht met de vleugels uitgespreid en blazend en sissend nam de zwaan een spurt en het water spetterde in het rond. Een nest met jongen was helemaal link want de zwanen waren dan zeer agressief in het verdedigen van hun kroost. Als een ander beest maar in de buurt kwam stonden de zwanen paraat om aan te vallen. Het was voor ons kinderen in ieder geval heel mooi om te zien.
Vissen en vissen
Mijn vader hield van vissen (ook om op te eten) en was vaak aan de slootkant te vinden. Wij gingen af en toe kijken en dat vond mijn vader helemaal niet leuk want met ons gespring om hem heen joegen we alle vissen weg.
Vanaf de tijd dat we in de Wigbolt woonden was mijn vaders visstek meestal aan de Albardagracht. Aangezien mijn vader een hartinfarct had gehad en was afgekeurd had hij tijd genoeg om overdag met een aantal vissers aan een mooi stukje gracht heerlijk naar de dobber te staren en ondertussen alle nieuwtjes te bespreken. Die mannen van de gracht hadden het heel gezellig met elkaar en er is menig flesje drank door de thee gegaan. Langzamerhand werd de groep kleiner door verhuizingen en overlijden van de diverse visvrienden en voor zover ik weet is mijn vader de enige die nog in leven is. Als een van de mannen een behoorlijke vis had gevangen kwamen we wel eens kijken en bewonderden de vangst.
Laatst zei mijn vader tegen me dat hij de visvriendentijd de mooiste tijd uit zijn leven vond.
Beet
Op een dag wierp mijn vader vol vuur zijn hengel uit en kwam op een of andere wijze de vishaak als een boemerang vlak boven zijn oog vast te zitten. Aangezien het een weerhakengevalletje was konden de diverse visvrienden de boel niet ontzetten en hebben ze de lijn doorgeknipt en is Pa Piet met weerhaak en al naar de huisarts gefietst.
Toen de dokter na veel moeite de haak los had gekregen vroeg hij heel droog of mijn vader het haakje nog nodig had. Het was een groot geluk dat die gezellige haak niet in zijn oog was gekomen. Zo zie je maar weer dat zelfs hengelen gevaarlijk kan zijn.
Gepubliceerd: 27 april 2009