Het is ook wel merkwaardig dat deze goedgebekte dame van Marokkaanse afkomst van meester Boos ‘slechts’ Huishoudschooladvies kreeg. Nu, na al die jaren, kan Malica het allemaal wat beter plaatsen. “Mijn vader was altijd hard aan het werk en maakte dagen van zo'n 14 uur en mijn moeder begreep de Nederlandse taal niet, laat staan het nederlandse onderwijssysteem. En zelf begaf ik me nooit op de voorgrond, van mij had niemand last. Waarschijnlijk dacht de meester dat ik uiteindelijk toch veroordeeld zou zijn tot een ‘uitgehuwelijkt’ leven achter de geraniums en dus leek de Huishoudschool hem de beste oplossing. Hij heeft nooit in mij of één van de andere ‘buitenlandse’ kindjes geïnvesteerd noch oprecht naar ons geïnformeerd. Hij vond ons (mij in ieder geval wel) maar dom. En mijn ouders konden niet voor mij opkomen, want die dachten dat een autoriteit als de meester er nooit naast kon zitten. En mijn ‘dat wil ik niet’, was aan dovemansoren gericht.”
En zo ging Malica naar Huishoudschool de Westelijke Tuinsteden. Daar haalde ze alleen maar negens en tienen en dus besloot ze na anderhalf jaar een plekje op de Osdorpse Scholengemeenschap te vragen. Dat kon, als ze besloot een jaar over te doen. ‘Dat wil ik niet’, was wederom haar antwoord en dus mocht koppige Malica alsnog mee naar de tweede klas. Het jaar daar op moest men kiezen tussen Havo en VWO. Malika kreeg het advies Havo, maar zij zei: ‘dat wil ik niet.’ En dus doorliep Malica, domme Malica, in zes jaar tijd het VWO en ging na wat omwegen studeren aan de universiteit.
En nu, nét nadat ze als raadslid afscheid heeft genomen van Geuzenveld Slotermeer (ze blijft er wel wonen hoor), is ze alweer heel gelukkig als mede-oprichter van het adviesbureau voor sociale vraagstukken Bureau voor Maatschappelijke Ontwikkeling (BMO). Wie had dat kunnen denken van dat domme gansje waaraan een schoolopleiding op haar eigen niveau niet besteed was?