Periodebroekje en knalgeel vest

7 Fans
Geuzenveld

Toen ik geslaagd was voor mijn U.L.O. examen ging ik vakantiewerk doen in de Sam van Houtenstraat bij textielzaak de 'Wiba'.

Winkels in de Sam van Houtenstraat (1957)

Winkels in de Sam van Houtenstraat (1957) Door: Okko Steensma

Alle rechten voorbehouden

Onwetend
Ik vond het hartstikke leuk en heb met plezier een week of zes daar mijn tijd doorgebracht. De baas heette meneer de Jager en het was best een goedlopende zaak. Binnen een paar dagen was ik ingeburgerd en hielp met verve alle klanten aan allerlei spullen. Op een dag kwam er een mevrouw binnen die om een periodebroekje vroeg. Ik schakelde meneer de Jager in door keihard door de zaak te roepen dat die mevrouw een periodebroekje nodig had en dat ik niet wist wat dat was. De mevrouw stond met het schaamrood op de kaken en meneer de Jager kwam fluks aangesneld om de klant verder te helpen. Later vertelde hij me dat het een hulpmiddel was voor de maandelijkse stonde en ik zei "nou had dat dat meteen gezegd dat het gewoon een grote plastic broek was". Ik vermoed dat het echtpaar de Jager thuis flink gelachen hebben om mijn onwetendheid op dit gebied.

Te veel schuim
Mevrouw de Jager werkte ook in de zaak en het was een hele deftige dame. Ik moest ook elke dag de afwas doen en dat deed ik ook met plezier. Ik had volgens mevrouw de Jager veel te veel schuim in het sop maar mijn verweer was dat je anders de kopjes niet met schuimkop uit het sop kon halen. Met een diepe zucht verliet ze het keukentje maar ze liet me verder gewoon lekker rommelen.

Trotse Miep
Op een dag kwam mevrouw Verstraten binnen en wilde graag een vest. Ik liet haar een knalgeel exemplaar met een klein donkerblauw randje zien (Dat vest vond ik zelf het einde). Ze vond het een mooi vest maar zei dat het voor dochter Miep was en dat ze dus wat anders zocht (Even voor de duidelijkheid: Miep was geestelijk gehandicapt). Vol vuur zei ik dat Miep net zo goed recht had om er leuk uit te zien, omdat ze ook een jonge meid was. Ik heb mevrouw Verstraten over kunnen halen om het mooie moderne vest te kopen en het leuke was dat ik 's avonds op onze portiektrap zat en daar kwam een zeer trotse Miep haar nieuwe vest laten zien. Ik vond het geweldig! En het stond haar hardstikke leuk!

Klik hier voor alle verhalen van Marie-Anja.

Alle rechten voorbehouden

2144 keer bekeken

23 reacties

Voeg je reactie toe
Rosaly Smits

WIBA

de heer vischjager heeft mij verteld dat de letters WIBA stonden voor Winkel In Betere Artikelen!

Okko Steensma

re: Nog meer winkels Sam van Houtenstraat

Hierbij nog even de winkels zoals die er volgens mijn herinnering waren omstreeks 1958. Ik weet natuurlijk niet alles meer.

Rijwielhersteller: Het Friesche Rijwielhuis (v/d Braak?)
Daarnaast zat een pand wat volgens mij werd bewoond door het groene kruis o.i.d. Er hingen altijd witte gordijnen voor de ramen en je kon er niet naar binnen kijken.
Slijterij en wijnhandel van Wees.
Stoffenhuis Wiba
Huishoudelijke artikelen en speelgoed De Jager
Supermarkt VIVO, later Spar
(de 1e poort)
Groentehandel van Groningen
Drogisterij P. Speijer
Bakkerij Carels
Zuivelhandel Griffioen, later P. Heijma
Slagerij ?
(2e Poort)
Kolen en oliehandel Farenhorst
Rook en tabakswaren Bot
onbekend
onbekend
en als laatste op het hoekje de visboer waarvan ik de naam niet meer weet.

Willem Verbruggen

Nog meer winkels Sam van Houtenstraat

Marie-Anja:
Hoi Kees In mijn herinnering was de eerste winkel in de Sam van Houtenstraat vanaf de Colijnstraat gezien een fietsenzaak, daarnaast zat de winkel van de Jager en daarnaast had je dan de Wiba. Verder weet ik het niet precies meer maar je had in ieder geval de drogist Piet Speijer en een Indonesische zaak met allerlei lekkernijen.

De tweede zaak was een dameskapper, Baak. Both was een kruidenier die later naar de Ant. Moddermanstraat verhuisde. Ook was verderop de melkzaak van Griffioen (lichtgroene Borgward combi); weet 't niet meer heel zeker, maar die verhuisden later naar Osdorp, meen ik. En heette de groenteman niet Van Groningen?

Willem Verbruggen

De Jager huishoudelijke artikelen - náást 'de' Wiba

Betty:
de eigenaar van Wiba/ heette Vischjager.

En het echtpaar De Jager was van de huishoudelijke artikelen zaak naast, of bijna naast 'de' Wiba. Allerlei huishoudelijke artikelen, bijna een soort van Winkel van Sinkel, waar ook wasmiddelen en petroleum werd verkocht.
Maar dat had Okko Steensma vele reacties geleden ook al ontdekt, zie ik nu.

Betty

Wiba

de eigenaar van Wiba/ heette Vischjager.

Okko

VéGé

Kent nog iemand de VéGé in de Sam van Houtenstraat=
Later werd dit de Spar

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

lavet

Hoi Toos

Leuk dat je de stukjes waardeert en ja hoor, ik herinner me ook nog heel goed het lavet.

Groetekes van Marie-Anja

Channah van Staaten

Dag zus!

Ook hier neergestreken?
Ik ben hier terechtgekomen door een vrijwilligster op mijn werk, heb mij toen in het buurtwinkeltjesproject gestort, maar daar die altijd overdag bij elkaar komen bleek dat voor mij niet haalbaar, omdat ik dan natuurlijk moet werken. Ik kom hier bij vlagen: soms een paar dagen achter elkaar, en dan weer een tijdje niet. Maar het is altijd leuk om bij te lezen.
Die drogist heette inderdaad Speijer. Ik kwam er ook wel, maar ook die winkel was weggezakt in mijn geheugen.
Wat die wamachine (een draaiende vin in het lavet) betreft: dat was inderdaad een hels kabaal, maar dat maakte de wasmachine die wij daarvor in de Eerste Hugo de Grootstraat hadden ook. En inderdaad: op maandag werd er massaal gewassen. Dat kan je je nu toch ook niet meer voorstellen.....

Groeten van Channah

Toos Schouten van Straaten

Klasgenote

Hoi Marie-Anja,

Wat een leuke stukjes schrijf jij over Geuzenveld!! Ik heb deze site nog maar net ontdekt en ben er al heel wat tijd op aan het lezen. Ik herken heel veel, bij de Wiba kwam ik vaak, er was ook een drogist in de Sam van Houten die volgens mij Speijer heette, die heeft ook dik aan mij verdiend! We hebben inderdaad heel wat jaartjes bij elkaar in de klas gezeten en het lezen vond ik altijd heel leuk.
Ik hoop op nog meer stukjes van jouw hand. Herinner jij je nog het lavet/wasmachine, op maandag dreunde de hele flat ervan.
Groeten, Toos.

Channah

Fahrenhorst

Dag Okko,

Wat vreemd toch dat ik mij dat allemaal niet kan herinneren, hoewel wij er ook wel petroleum haalden. Ik zou dat nu graag eens willen zien, dat oppompen in zo'n tussenvat. De naam Fahrenhorst kwam wel weer boven in mijn herinnering, maar dat meneer slecht liep en in een rolstoel belandde zegt mij weer helemaal niets.

Bezoeker

kolen en oliehandel Fahrenhorst

Channah,

Dhr. Fahrenhorst was de man van de kolenhandel. Het was een hele aardige man en ook nog niet zo oud. Ik weet me te herinneren dat hij één of andere ziekte had en heel moeilijk liep in de beginperiode van het winkelcentrum in de Sam van Houtenstraat. Later kwam hij zelfs in een rolstoel terecht. In het begin werkte hij met een petroleum vat met een handpomp. Als je met je jerrycan, waar 4 liter in kon, bij hem kwam om petroleum te halen voor bijvoorbeeld een oliekachel of primusstel, dan pompte hij eerst 4 liter omhoog in een soort tussenvat. De stand kon hij aflezen aan een glazen buis zoals ze ook in thermometers gebruiken. Als de 4 liter bereikt was zette hij het kraantje open en liep de vloeistof in de jerrycan. Later toen Fahrenhorst in een rolstoel belandde werd dit een elektrische pomp. Een aantal jaren later is Fahrenhorst overleden.

Channah van Straaten

Winkels in de Sam van Houtenstraat

Ik weet dat op het rijtje van de Wiba er inderdaad een winkel zat die kolen verkocht. Ik zie mij nog samen met mijn broertjes Jan en Frans daar zakjes kolen halen met de slee. (De grote voorraad werd overigens aan huis gebracht, en in de kolenkist op het balkon gestort door de leverancier. Daar moesten wij dan de kolenkit uit volscheppen, wat een ellende was als de kist bijna leeg was, want dan moest je er helemaal in. Ik denk dat de ritten met de slee uit pure armoede moesten geschieden: gewoon geen geld om de leverancier een grote voorraad te laten bezorgen........)
Verder herinner ik mij op dat rijtje de kapper, waar mijn moeder zich een keer een permanentje had laten aanmeten en met een afrokapsel avant la lettre terugkwam. En natuurlijk Het Friesche Rijwielhuis, waar ik op mijn 18e mijn eerste nieuwe fiets van bij elkaar gespaard geld kocht. Die fiets staat hier trouwens nog steeds in de berging, na bijna 44 jaar.
Er was ook een bloemenwinkel in de Sam van Houtenstraat. Wij waren als kinderen redelijk creatief, maakten poppenhuizen van dozen, en daarin moesten natuurlijk gordijntjes voor de ramen komen. Ik had bedacht dat die geplastificeerde draadjes waarmee kaartjes aan boeketten bevestigd worden goed als gordijnrail konden fungeren, dus met een paar dubbeltjes ging ik die daar kopen. De bloemenman wilde niet van betaling weten, maar eiste wel dat wij de poppenhuzen kwamen laten zien. Toen mijn jongste zusje Trees in 1963 geboren werd stuurde mijn vader mijn broertjes en ik naar die bloemenwinkel om een boeket voormijn moeder te kopen. "Geen witte bloemen," zei mijn vader, "want witte bloemen zijn voor doden." Ik weet nog goed met wat een prachtig vrolijk boeket we thuiskwamen.
Bij de Wiba zelf heb ik de eerste dingen voor 'mijn uitzet' gekocht. Tja, zo ging dat vreoger.........

Marie-Anja

Wiba

Hoi Kees

In mijn herinnering was de eerste winkel in de Sam van Houtenstraat vanaf de Colijnstraat gezien een fietsenzaak, daarnaast zat de winkel van de Jager en daarnaast had je dan de Wiba. Verder weet ik het niet precies meer maar je had in ieder geval de drogist Piet Speijer en een Indonesische zaak met allerlei lekkernijen.

Bezoeker

Wiba

Zat de Wiba niet op het rijtje naast tabakswinkel Bot en kolen en oliehandel Farenhorst?

Bezoeker

Wibra

En toch blijf ik er bij dat het de Wibra was.

Channah van Straaten

Nogmaals: het vest van Miep

Als je eens wist hoe vaak en op hoeveel manieren onze familienaam verkeerd geschreven werd .......... En mijn voornaam levert voor velen ook al schrijfproblemen op, overigens ook uitspraakproblemen, want het is niet Sjanna maar Ganna. Daarbij woon ik ook nog eens in een straat die op de meest vreemde manieren geschreven wordt. Daar heb ik zelfs een verzamelingetje van aangelegd. ;-)

Ik wilde alleen even benadrukken dat mijn moeder er juist wél voor zorgde dat Miep er leuk uitzag. Ik neem je dan ook absoluut helemaal niets kwalijk. Je intentie was immers goed: je wilde dat Miep er leuk uitzag. Ik kan me goed voorstellen dat je als heel jong meisje totaal voorbij ging aan de emotionele - het pesten - en de praktische kanten - Miep was nogal een kledder, en geel is nogal besmetelijk - die mijn moeder wél mee liet wegen in haar aankoopgedrag. En het is je gelukt: Miep had dat leuke vest! ;-)
Ik herinner me trouwens goed dat Miep vaak bij jullie ging zittten kletsen, hoewel ik in de tijd van het vest nog maar net thuis woonde. Ze hield erg van gezelligheid. Jammer dat ze er niet meer is, ze had het prachtig gevonden om haar naam op internet te zien.

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

reactie op Channah

Hoi Channa

Laat ik beginnen met de naam van Straaten. Ik zat op de lagere school bij jouw zus Toos in de klas en als er een kind b.v. een leesbeurt had werd altijd de voor-en achternaam vermeld door de leerkracht. Ik verstond altijd Toos Vestraten en dacht dus dat het Verstraten was. Ik heb al bij een van mijn andere verhaaltjes een reactie van jouw hand gehad en toen dacht ik Oh het is van Straaten. Met het tikken van het stukje boven had ik toch nog de jarenlang verkeerde naam in mijn hoofd. Bij deze sorry.

Nu nog even over het vest. Uiteraard is het niet mijn bedoeling geweest jouw moeder neer te zetten als iemand die de kleding voor jouw zus Miep minder belangrijk vond dat die van de andere dochters. Ik was 15 of net 16 dat ik in de Wiba werkte en vond het echt heel leuk om je moeder te helpen. Alle zorgen voor een gezin en het verdriet dat je hebt als een van je kinderen gepest wordt daar had ik geen benul van. Weet je,ik was 14 dat ik in de Wigbolt kwam wonen en zelf heb ik Miep nooit gepest en ik heb het bij de buurkinderen ook nooit gezien. Miep kwam vaak even bij onze groep kletsen en we hebben vaak met Miep en niet om Miep gelachen en toen Miep langskwam met haar nieuwe vest vonden alle meiden het een hele goeie keuze en kreeg ze alleen maar complimenten.

Lieve groetekes van Marie-Anja

Bezoeker

Wib(r)a

Marie-Anja,

Stom, het is de Wiba. Ik vatte het op als de Wibra.
De Wiba klinkt mij trouwens ook bekend in de oren. Die was er volgens mij ook al in het begin van dit winkelcentrum. Ik zal eens navragen

Channah van Straaten

Miep van Straaten

Miep van Straaten - van Straaten dus, en niet Verstraten - was mijn verstandelijk gehandicapte zusje. Wat ik even recht wil zetten is dat mijn moeder er absoluut altijd voor zorgde dat Miep er niet alleen netjes, maar ook leuk uitzag. De meeste kleren voor ons maakte mijn moeder zelf, en ze maakte daarin geen onderscheid in wat voor ons was of voor Miep. Ik denk dat mijn moeder in eerste instantie een wat neutraler vest wilde omdat dat beter bij allerlei kleren paste dan het exemplaar dat jij zo leuk vond. Miep kennende lette zij absoluut niet op welke kleuren bij elkaar passen. Daar werd zij nogal eens mee gepest, ja ook in het ogenschijnlijk zo lieve buurtje waar wij woonden. Mijn moeder probeerde haar daartegen te beschermen. Ik denk dat mijn moeder overstag is gegaan omdat zij het inderdaad een leuk vest vond, en daarnaast elders een wat neutraler vest gekocht heeft of het wellicht zelf gebreid heeft. Het is in ieder geval niet zo dat mijn moeder Miep geen leuke kleren gunde, integendeel

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

Echtpaar de jager

Hoi Okko

Nog even over het echtpaar van de Wiba. Opeens schoot mij de naam Cohen te binnen. Misschien is dat de goede naam van het echtpaar van de Wiba

Groetekes van Marie-Anja